بریده‌هایی از کتاب گرسنه چه چیز هستید؟

ذهن، کلید کاهش وزن است. وقتی که ذهن خشنود است، بدن تقاضای غذا خوردن بیش از اندازه را متوقف می‌کند. پیوند ذهن بدن از این جهت کارآمد است که فقط یک چیز از شما می‌خواهد: رضایتمندی خود را پیدا کنید. غذا خشنودی و رضایتمندی را به تنهایی نمی‌تواند برآورد. شما می‌بایست تغذیه کنید: - بدن را با غذای سالم - قلب را با شادی، محبت و عشق - ذهن را با دانش - روان را با تعادل و خودآگاهی

به نظر متضاد می‌آید، اما شما بایستی برای کاهش وزن خود را سرشار کنید. اگر خود را با انواع دیگر رضایتمندی سرشار نمائید، غذا دیگر مهم نخواهد بود.

اگر شما به خاطر وزنتان ناراحت هستید، آن کیلوهای اضافی احتمالاً برخی تجربه‌های ناراحت‌کننده را نمایانگر است: لحظات افسردگی، سطح بالایی از استرس، نگرانی دربارهٔ شغل یا روابط با دیگران. اگر بدن شما تابحال داستان شما را نشان می‌دهد، راه طبیعی برای تغییر بدنتان این است که داستان خود را تغییر دهید. در تجربهٔ من، وقتی کسی اضافه‌وزن دارد، دربارهٔ خودش پیوسته چیزهای منفی می‌گوید. به خاطر بیاورید وقتی پیام درونی‌تان را تغییر دهید، فقط با خودتان صحبت نمی‌کنید. شما دارید صفحات جدیدی از کتاب زندگی خود را می‌نویسید. کلید این است که پیام‌های منفی را تغییر دهید، به طوری که به جای تقویت رفتار بد، رفتار خوب را تقویت کنید.

پس چرا خوردن به اندازه، به سمت زیاده‌خواری سرازیر می‌شود؟ پاسخ ساده اینست: عدم رضایتمندی. شما زیاده‌خواری را آغاز می‌کنید تا کمبود چیز دیگری را جبران کنید. من وقتی به زمان رزیدنسی پزشکی خود که هنوز بیست و چند سال نداشتم می‌نگرم، می‌توانم ببینم چگونه عادت‌های بد خوردن در ما رسوخ پیدا می‌کند. من از یک شیفت خسته‌کنندهٔ بیمارستان به خانه می‌آمدم تا استرس‌هایم را خارج کنم.

خوردن به اندازه احساس خوبی می‌دهد. زیاده‌خواری در لحظه احساس خوبی دارد ولی در درازمدت نتایج بدی از آن حاصل می‌شود. به حرص و ولع تسلیم شدن بهیچ‌وجه احساس خوبی ندارد. پشیمانی، گناه و ناامیدی فوراً شروع می‌شود. اعتیاد به غذا، رنج و کاهش سلامتی و عدم اعتماد به نفس کامل را همراه می‌آورد.

پیش از خوردن از خودتان بپرسید: -ایا من در مود یعنی حالت خلق و خوی خوبی هستم؟ - آیا این غذا یک تجربهٔ مثبت خواهد بود؟ - آیا این غذا جذاب و برانگیزاننده هست؟ - آیا من می‌توانم تمام توجهم را برای لذت بردن از آن اختصاص دهم؟ اگر پاسخ به تمام این پرسش‌ها مثبت است، بهترین انرژی را از غذایتان دریافت می‌کنید. اگر پاسخ منفی است، نخورید و زمان آن را تا هنگامی که عوامل منفی تغییر کنند به عقب بیندازید.

در طبیعت کربوئیدرات‌ها پیچیده‌اند و بیشتر طول می‌کشد تا شکسته شوند که حتی به قندخون کمک می‌کنند در حالیکه شکر سفید تصفیه شده باعث تثبیت افزایش قندخون می‌شود. مهم این است که کربوئیدرات‌های طبیعی در غذاهای کامل ذخیره شده‌اند. بنابراین میان چربی‌ها و پروتئین‌ها تعادل برقرار می‌شود در حالیکه در شکر سفید تصفیه شده هیچ تعادلی وجود ندارد. بدبختانه شرایط در مورد چاق شدن بدتر است.

شما نمی‌توانید آنچه را درباره‌اش آگاهی ندارید، کنترل کنید. اگر در کفش خود ریگی داشته باشید، فوراً آن را درمی‌آورید. نشانه‌های درد و ناراحتی به سرعت به شما خبر می‌دهد که چیزی درست نیست. ولی خوردن نادرست این چنین نیست. بیشتر اوقات نشانه‌های دردی وجود ندارد و اثرات زیانبار آن اغلب نامحسوس است. شما بایستی سطح جدیدی از هشیاری را بدست آورید تا متوجه شوید در درون‌تان چه چیز اشتباهی وجود دارد. فقط آن گاه می‌توانید برای تغییر اقدام نمایید.

مطالعهٔ گسترده‌ای در اسپانیا به این نتیجه رسیده که غذاهای مدیترانه‌ای شامل ماهی، خشکبار و روغن زیتون می‌تواند به میزان یک‌سوم حملات قلبی را کاهش دهد.

چربی‌ها ذخیره می‌شوند و چربی، هورمون‌هایی را که سطح انسولین را بالا می‌برد ترشح می‌کند و باز هم کارایی تولید انرژی را کمتر می‌نماید