بریده‌هایی از کتاب حقه های حیوانات

پرنده موم خوار: (پرنده راهنمایی کندو) و گورکن عسل‌خوار برای یافتن غذاهای مورد علاقه‌شان با هم همکاری می‌کنند. پرنده مزبور با سر و صدا از درختی به درخت دیگر می‌رود و گورکن را به طرف کندوی عسل هدایت می‌کند و گورکن با پنجه‌هایش کندو را می‌شکافد و هر دو به ضیافت می‌نشیند. گورکن با عسل و پرنده با موم از خود پذیرایی می‌کنند.

یکی از خطرناک‌ترین دشمنان جوجه‌ها کوکو است. کوکوهای ماده در لانه چندین پرنده دیگر یک تخم می‌گذارد. تخم کوکو خیلی زود به جوجه تبدیل می‌شود و جوجه آن هم به سرعت رشد می‌کند. سپس این جوجه فوراً تخم یا جوجه‌های دیگر را از لانه بیرون می‌اندازد.

مارمولک بسیلیگ هنگام فرار از دست دشمن، خود را از بالای درخت یا بوته کنار رودخانه به داخل آب می‌اندازد. سپس به سرعت ۱۲ کیلومتر در ساعت روی آب می‌دود با کمک پنجه‌های طویل حاشیه‌دار پاهای عقب خود با چنان سرعتی روی آب می‌دود که فرصت غرق شدن نمی‌یابد. اگر سرعتش را کم کند درون آب فرو می‌رود و در حالت نیمه‌غوطه‌ور بقیه راه را شنا می‌کند. این جانور چون روی آب راه می‌رود، در آمریکای جنوبی به مارمولک عیسی مسیح موسوم است.

وزغ شاخدار با پرتاب خون از درون چشم به سوی دشمن، آن را حیرت‌زده می‌کند. کسی نمی‌داند که چرا مارمولک دست به چنین کاری می‌زند. خون پاشیده شده ممکن است چشم دشمن را تحریک کند و یا دشمن اغفال شود و تصور کند که مارمولک زخمی است

مار پوزه گرازی آمریکایی هنگام رو به رو شدن با دشمن از مار زنگی تقلید می‌کند. سرش را بالا می‌آورد و دمش را پهلوی بدن خود می‌ساید تا صدای مار زنگی را در آورد. اگر این کار دشمن را نترساند به پشت می‌غلتد و خود را به مردن می‌زند و با دهان باز همان طور بی‌حرکت می‌ماند. تعجب‌آور است که پستاندار یا پرنده شکارچی با وجود آنکه یک لحظه پیش مار زنده دیده است، ولی فریب این حقه را می‌خورد. داخل دهان مار، مانند گوشت فاسد شده به نظر می‌رسد و مار بوی بدی از خود متصاعد می‌کند و دشمن را در مردن خود متقاعد می‌کند.

تمساح لاک‌پشت قاب‌زن. کاملاً همرنگ آب‌های گل‌آلود برای محل زیستن در آمریکای شمالی است. جانور در کف رودخانه دراز می‌کشد و دهانش را باز نگه می‌دارد. بی‌حرکت و با دهان باز منتظر می‌ماند و فقط زبان در دهانش مانند کرم وول می‌خورد. ماهی گرسنه برای حمله به کرم به داخل دهان می‌پرد و لاک‌پشت به سرعت دهانش را می‌بندد و ماهی را فرو می‌دهد.

* هما یا پرنده استخوان شکن. نوعی کرکس به نام کرکس ریش‌دار طریقه خرد کردن استخوان را آموخته است. استخوانی را برمیدارد، بسیار اوج می‌گیرد، بعد استخوان را روی صخره های صاف و سخت رها می‌کند. پس از شکستن استخوان، مغز آن را میخورد.

وال گوژپشت پس از آنکه گروهی ماهی را شناسایی می‌کند، در زیرگروه مزبور دایره‌وار شنا می‌کند و از سوراخ بینی خود حباب‌های بسیار خارج می‌کند. توریاز حباب‌های درخشان گروه ماهی‌ها را احاطه می‌کند. آن‌ها با آنکه می‌توانند از درون این تور عبور کنند ولی به نظر می‌رسد که گیج می‌شوند و داخل آن باقی می‌ماند آنگاه وال گوژپشت بالا می‌آید و قربانیان اسیر شده را می‌بلعد.

خارپشت تا زمانی که مهاجم او را تهدید نمی‌کند ماهی کاملاً معمولی و کوچکی به نظر می‌رسد اما به محض آنکه مهاجمی را می‌بیند قدری آب می‌بلعد و متورم می‌شود و به اندازه یک توپ فوتبال در می‌آید به این ترتیب تمام خارهای روی بدنش مانند تیغ‌های خارپشت راست می‌ایستد. بسیاری از مهاجمان یا وحشت‌زده فرار می‌کنند یا او را نمی‌توانند ببلعند.

ماهی پرنده پرواز نمی‌کند بلکه از آب بیرون می‌جهد و مانند هواپیمای بی‌موتور در هوا سر می‌خورد و به این وسیله از چنگ دشمنان می‌گریزد. ماهی پرنده با سرعت ۶۴ کیلومتر در ساعت خیز برمی‌دارد و می‌تواند بیش از ۱۰۰۰ متر را طی کند. بسیاری از تعقیب‌کنندگان آن‌ها را گم می‌کنند ولی ماهی دلفین مسیر را پی می‌گیرد و پس از آن که ماهی به سطح آب فرود آمد او را می‌گیرد.