بریده‌هایی از کتاب دختر قبلی

بروکرواسی بیمارستان سعی داشت مهربان با من رفتار کند؛ اما امکانش نبود. حتی برای کسی که بچه‌اش مرده بود؛ قانون استثناء قائل نمی‌شد. زنی با شرایط من باید خودش مراجعه می‌کرد تا مرگ را ثبت کند. الان هم که به آن فکر می‌کنم؛ شدیدا عصبانی می‌شوم. مراحل قانونی خودش یک مراسم خاکسپاری مجدد بود. به هرحال یکبار برایم کفایت می‌کرد. دوبار مراسم برای زندگی که شکل نگرفت؛ زیاد بود.

«هیچ وقت بابت کسی که دوستش داری؛ از دیگران معذرت خواهی نکن. وگرنه مردم فکر می‌کنند آدم بیخودی هستی.»

همان چیزی بود که با زندگی در خانه وان فولگیت به آن رسیدم. می‌توانی دوروبر خودت را خوشگل و خالی کنی؛ اما اگر درونت سرشار از بهم ریختگی و آلودگی باشد؛ دیگر این چیزها اهمیتی ندارد. و این همان چیزی است که همه واقعاً به دنبالش هستند؛ نه؟ کسی که مراقب آشفتگی درون ذهنمان باشد.

نمی‌توانی همان داستان را تکرار کنی؛ و انتظار یک پایان متفاوت را داشته باشی.