بریده‌هایی از کتاب پاندای بزرگ و اژدهای کوچک

اژدهای کوچک پرسید: «این درخت چه جوری هنوز سرپاست؟» پاندای بزرگ گفت: «توی شرایط بهتر ریشه‌هاش عمیق شده‌ان. حالا می‌تونه هر طوفانی رو پشت سر بذاره.»

اژدهای کوچک گفت: «امروز ساکتی.» پاندای بزرگ لبخندی زد و گفت: «فکر نکنم صدام از صدای بارون قشنگ‌تر باشه.» «فکر نکنم بشه...»

اژدهای کوچک گفت: «ببین چی پیدا کردم.» پاندای بزرگ گفت: «اِ... یه فرصت برای امتحان یه چیز جدید.»

اژدهای کوچک گفت: «برگ‌ها دارن می‌میرن.» پاندای بزرگ گفت: «ناراحت نباش. طبیعت با پاییز بهمون نشون می‌ده رهاکردن چقدر می‌تونه زیبا باشه.»

اژدهای کوچک گفت: «نمی‌تونم از این چاله بیام بیرون.» پاندای بزرگ لبخندی زد و گفت: «پس من می‌آم و اون‌جا پیشت می‌شینم.»

اژدهای کوچک پرسید: «داری به چی فکر می‌کنی؟» پاندای بزرگ گفت: «هیچی. فوق‌العاده‌ست.»

وقتی چای می‌نوشی... چای بنوش.

رها کن وگرنه کشانده می‌شوی.

اژدهای کوچک گفت: «با همه مهربون‌بودن سخته.» پاندای بزرگ گفت: «درسته و از همه سخت‌تر مهربون‌بودن با خود‌مونه، ولی باید تلاش کنیم.»

اژدهای کوچک گفت: «گلم...» «هر چیزی اومدن و رفتنی داره، کوچولو. همینه که خیلی ارزشمند‌شون می‌کنه.»

اژدهای کوچک پرسید: «اگه بعضی‌ها از من یا کار‌هام خوش‌شون نیاد چی؟» پاندای بزرگ گفت: «تو باید راه خودت رو بری. بهتره اون‌ها رو از دست بدی تا خودت رو.»

پاندای بزرگ گفت: «دوباره گم شدیم.» اژدهای کوچک گفت: «من وقتی گم می‌شم از اول شروع می‌کنم و سعی می‌کنم یادم بیاد که چرا شروع کردم و همین بهم کمک می‌کنه.»

موارد استفاده‌ی برگ، شماره‌ی ۶۲: چتر.

پاندای بزرگ گفت: «پاییز شده و به‌زودی زمستون از راه می‌رسه.» اژدهای کوچک گفت: «آخ، چه عصر‌های گرم و دوستانه‌تری برای با‌هم‌بودن... اون هم با چای.»

اژدهای کوچک گفت: «تو همچین کاری هم نمی‌کنی.» پاندای بزرگ خمیازه‌ای کشید و گفت: «من توانایی‌های زیادی دارم.»

اژدهای کوچک گفت: «چه باغ زیبایی.» پاندای بزرگ سر تکان داد و گفت: «ما پیداش کردیم چون بار‌ها راه رو اشتباه رفتیم.»

«عجله کن پاندای بزرگ، دیر‌مون می‌شه!» پاندای بزرگ نشست و گفت: «دوست دارم فکر کنم منم که شوروشوقی درست می‌کنم.»

موارد استفاده‌ی برگ، شماره‌ی ۱۷: سایه‌بان (و شام).

بعضی‌ها مثل شمع‌اند؛ خود‌شان را می‌سوزانند تا به دیگران نور بتابانند.

با هم می‌توانیم هر کاری بکنیم.