بریده‌هایی از کتاب سهل گرایی

حثی در این نیست که رسیدن به برخی اهداف تقریباً غیرممکن و سخت است ولی گاهی می‌توان آن‌ها را کمتر سخت کرد؛ اگر رویکردی غیرمستقیم بیابیم.

که شرایط ذاتاً طاقت‌فرساست. شاید دلیلش این است که چیزی را در سرمان بسیار پیچیده می‌کنیم. این سؤال که «چی می‌شد اگه این کار آسون می‌شد؟» راهی برای بازتنظیم فکرمان است. این راه شاید به‌طرز غیرممکنی ساده باشد. و دقیقاً به همین علت است که مؤثر است.

ولی ناگهان دریافت که «بازدهیِ نهاییِ زحمتِ زیاد، در حقیقت منفی بود.»

همان‌طور که هنری وادزورث لانگ‌فلو نوشت: «هرچه نباشد.، بهترین کاری که حین بارش باران می‌توان انجام داد این است که بگذاری ببارد.»

اگر قرار باشد فقط یک چیز از این کتاب یاد بگیرید، امیدوارم این باشد: لازم نیست زندگی حتماً سخت و پیچیده باشد؛ حداقل نه آن‌قدری که ما سخت و پیچیده‌اش می‌کنیم. هریک از ما همان‌طور که رابرت فراست می‌نویسد: «وعده‌هایی برای عمل‌کردن و مایل‌ها راه برای رفتن پیش از خواب» داریم. هر نبرد و مانع و سختی‌ای هم که در راه زندگی با آن مواجه شویم، بازهم می‌توانیم دنبال راه‌های ساده‌تر و آسان‌تر بگردیم.

از مزخرف شروع کنید خیلی از ما نمی‌توانیم چیزهای خارق‌العاده خلق کنیم چون درک درستی از رویهٔ کاری خلاقانه نداریم. چیزی فوق‌العاده عالی یا زیبا می‌بینیم که در مرحلهٔ نهاییِ کار است و پیش خودمان تصور می‌کنیم از اول همین‌طور زیبا بوده است.

شما هم به همین ترتیب باید این ساده‌کردن را در دنبال‌کردن چیزهایی که اهمیت دارند لحاظ کنید؛ فرقی نمی‌کند این کار «ساختن هواپیمای بهتر» است یا نه؛ تنها کاری که نباید بکنید این است که سعی نکنید از همان اول همهٔ کارها را درست انجام دهید. درعوض با آغوش باز مزخرف‌بودن کارتان را بپذیرید چون «هرقدر هم که زشت» باشد می‌توانید تا دل‌تان می‌خواهد آن را زمین بزنید، تعمیر کنید، اصلاح کنید و طراحی‌اش را تغییر دهید. این راحت‌ترین راه برای آموختن و رشد و پیشرفت‌کردن در کارهای بایسته است.

به‌طورکلی یک سؤال هست که جلوی سردردهای بی‌شمار آینده‌تان را می‌گیرد و کمک می‌کند به پروژه‌های مهم‌تان رسیدگی کنید و کارهای به‌ظاهر سخت و پیچیده را به سرانجام برسانید: کمینه مراحل ضروری برای انجامش چیست؟ ساده بگویم: حداقل تعداد قدم‌های لازم برای این‌که «سمبل‌کاری» نکنیم و حاصل کارمان چیزی باشد که به آن افتخار کنیم.

به‌طورکلی یک سؤال هست که جلوی سردردهای بی‌شمار آینده‌تان را می‌گیرد و کمک می‌کند به پروژه‌های مهم‌تان رسیدگی کنید و کارهای به‌ظاهر سخت و پیچیده را به سرانجام برسانید: کمینه مراحل ضروری برای انجامش چیست؟

ما داشتیم کار را خیلی پیچیده می‌کردیم و نیازی نبود آن‌قدر پیچیده باشد. کلی مرحلهٔ اضافی ایجاد کرده بودیم و با این‌که این مراحل فقط ذهنی بودند، برداشتن قدم بعدی خیلی سخت‌تر شده بود. پس یک قدم عقب‌نشینی کردیم و از خودمان پرسیدیم: «حداقل قدم‌هایی که برای انجام این وظیفه باید برداشت چیه؟»

خوب‌بودن در کاری که هیچ‌کس به آن دست نزده، بهتر از عالی‌بودن در کاری است که همه انجام می‌دهند. اما خبره‌بودن در چیزی که پیش از شما هیچ‌کس انجام نداده از همه ارزشمندتر است.

این وجه مشترک، اصلی بود که او نامش را «عمل متقابل آینه‌ای» گذاشت. به عبارتی: «از هر دست دادی از همان دست می‌گیری.» فقط یک لحظه به همهٔ کاربردهای چنین اصلی فکر کنید! یک کارت تشکر برای کسی بفرستید تا یکی بگیرید. لبخندی صمیمانه به کسی بزنید تا متقابلاً به شما لبخند بزند. در مکالمه به کسی اطلاعاتی بدهید تا در مقابل، او هم اطلاعات جالبی به شما بدهد.

«از هر دست دادی از همان دست می‌گیری.» فقط یک لحظه به همهٔ کاربردهای چنین اصلی فکر کنید! یک کارت تشکر برای کسی بفرستید تا یکی بگیرید. لبخندی صمیمانه به کسی بزنید تا متقابلاً به شما لبخند بزند. در مکالمه به کسی اطلاعاتی بدهید تا در مقابل، او هم اطلاعات جالبی به شما بدهد.

هر وقت در حال تلاش برای کاری پرمعنا، احساس می‌کنید زمین زیر پای‌تان سست است و ممکن است زمین بخورید، همان‌طوری با خودتان حرف بزنید که همه با کودکی نوپا حرف می‌زنند که هنوز خوب راه نمی‌رود: «اولین قدم رو برداشتی. شاید احساس کنی پاهات لق‌لق می‌خورن ولی شروع کردی. تو می‌تونی.»

آمازون خرید تک‌کلیکی را به‌عنوان اختراع شرکت‌شان ثبت کرد و این کار باعث شد که حدود بیست سال از باقی رقبای آنلاین جلو بیفتد. مشخص‌کردن ارزش واقعی تک‌تک ایده‌ها ممکن نیست ولی در این مورد، ارزش این ایده قطعاً بی‌اندازه بالاست.

اولین اقدام شاید کوچک‌ترین اقدام باشد و غفلت از آن بسیار راحت ولی به طرز حیرت‌آوری قدرتمند است.

اگر کاملاً برای افراد حضور داشته باشیم، روی آن‌ها تأثیر می‌گذاریم؛ نه‌فقط در آن لحظه.

کیفیت خواب، یعنی در کل چقدر خواب بی‌وقفه دارید. خواب بی‌وقفه، یعنی زمانی که امواج مغز و سرعت قلب به نقطه‌ای می‌رسد که اجازه می‌دهد منابع فیزیولوژیکی و روانی بازسازی شوند

می‌توانیم سعی کنیم که به‌صورت مصنوعی با کافئین و شکر، کمبود انرژی‌مان را جبران کنیم ولیِ دستِ‌آخر خستگی بر ما غلبه می‌کند و انجام کارهای ضروری را از آنچه باید، سخت‌تر می‌سازد.

استراحت نقش یک پادزهر، هم برای استرس‌های قبلی و هم استرس‌های آینده داشت