بریده‌هایی از کتاب جادوهای همیشگی؛ جلد اول

تقدیم به همهٔ آدم‌های شجاعی که شهامت داشتند خودشان باشند، آن هم در زمانه‌ای که هیچ‌کس آنان را قبول نداشت.

«خب، دوست ندارم توی ذوقت بزنم، ولی معلمت اشتباه کرده. هیچ‌چیز توی دنیا کاملاً سیاه یا کاملاً سفید نیست. حتی تاریک‌ترین شب‌ها هم کمی نور دارن، روشن‌ترین روزها هم ذره‌ای تاریکی دارن. دنیا پر از دوگانگیه. ما می‌تونیم بین همهٔ این چیزها انتخاب کنیم.»

نفرت قدرتمندترین بیماری دنیاست.

خودش می‌خواد دنیا رو نجات بده، ولی خدا به داد برسه اگه کسی بخواد به خودش کمک کنه.

ذهن زنانه بر خلاف چیزی که ما را به باور آن واداشته‌اند، هیچ شباهتی به گلدان شکننده ندارد. بر اساس مطالعات زیادی که روی آناتومی انسان انجام شده است، هیچ شاهدی وجود ندارد که نشان بدهد مغز زن ضعیف‌تر، کندتر یا کم‌توان‌تر از ذهن مرد است. پس پرسشی که باقی می‌ماند این است: چرا ما را از تحصیل و در دست گرفتن قدرت بازداشته‌اند؟ برای اینکه قاضی‌ها می‌خواهند سرکوب زنان را دستاویزی برای تثبیت قدرتشان بر سرزمین جنوبی قرار دهند!

مجازات‌های ناعادلانه محافظت کنی، بهشون یاد بده ساکت باشن و جلوی تمایلشون رو به استفاده از جادو بگیرن! این کار خیلی آسون‌تر از اینه که بخوای به یه جماعت کله‌شق بفهمونی سنت‌هاشون رو عوض کنن.»

تقدیم به همهٔ آدم‌های شجاعی که شهامت داشتند خودشان باشند، آن هم در زمانه‌ای که هیچ‌کس آنان را قبول نداشت.

«زمان پیچیده‌ترین وسیلهٔ جهانه. هم درده و هم درمان خیلی از مشکلات زندگی. زمان بیشتر زخم‌های ما رو درمان می‌کنه، ولی در آخر همه‌چیزمون رو می‌گیره. متأسفانه کم پیش می‌آد که زمان به نفع کسی عمل کنه.

به‌خاطر همهٔ جان‌های از دست رفته در این مسیر، نباید از چیزی که امروز براش می‌جنگیم غافل بشیم. پس بیاین به همهٔ کسانی که برای به دست اومدن این لحظه جون خودشون رو فدا کرده‌ان ادای احترام کنیم، بیاین هر روز همون‌طوری آزادانه، باافتخار و شاد زندگی کنیم که اون‌ها برای ما آرزو می‌کردن و به این شکل یادشون رو گرامی بداریم

«بریستال، تو بچه‌ای، اما هیچ‌وقت اون‌قدر آسایش نداشته‌ای که بچگی رو تجربه کنی. از اول مبارز به دنیا اومده‌ای.

باران به شیشهٔ پنجره و زوزهٔ باد در شومینهٔ قصر وحشت‌زده از خواب پرید.

«واقعیت اینه که مبارزه همیشه هست. همیشه پل‌هایی هست که باید ازشون عبور کرد و همیشه سنگ‌هایی هست که باید از سر راه برداشت. ولی هرگز نباید فرصت لذت بردن از خوشی‌های عمرمون رو هدر بدیم. وقتی توان شاد بودن رو از دست بدیم، خودمون رو تا سطح مشکلاتی که باهاشون روبه‌رو هستیم پایین می‌آریم. به‌خاطر همهٔ جان‌های از دست رفته در این مسیر، نباید از چیزی که امروز براش می‌جنگیم غافل بشیم.

«درسته. هر چی ظاهرم بیشتر شبیه اون می‌شه، درونم رو هم بیشتر تصاحب می‌کنه.»

«می‌شه آدم‌ها رو صرف‌نظر از پلیدی‌های درونشون دوست داشت، بریستال.

نفرت قدرتمندترین بیماری دنیاست.

«واقعیت اینه که مبارزه همیشه هست. همیشه پل‌هایی هست که باید ازشون عبور کرد و همیشه سنگ‌هایی هست که باید از سر راه برداشت. ولی هرگز نباید فرصت لذت بردن از خوشی‌های عمرمون رو هدر بدیم.

جهان هیچ‌وقت برای ما به جای بهتری تبدیل نمی‌شه، مگر اینکه ما اون رو برای همه به جای بهتری تبدیل کنیم.

همیشه نمی‌تونیم چیزهایی رو که توی زندگی می‌خوایم با جسممون به دست بیاریم. گاهی باید از نیروی تصورمون استفاده کنیم تا به چیزی که دنبالشیم برسیم.

«همهٔ ما توی زندگی‌مون یه جای زخم داریم، امرلدا. ولی این نباید باعث بشه تسلیم بشیم.»

«واقعیت اینه که مبارزه همیشه هست. همیشه پل‌هایی هست که باید ازشون عبور کرد و همیشه سنگ‌هایی هست که باید از سر راه برداشت. ولی هرگز نباید فرصت لذت بردن از خوشی‌های عمرمون رو هدر بدیم. وقتی توان شاد بودن رو از دست بدیم، خودمون رو تا سطح مشکلاتی که باهاشون روبه‌رو هستیم پایین می‌آریم. به‌خاطر همهٔ جان‌های از دست رفته در این مسیر، نباید از چیزی که امروز براش می‌جنگیم غافل بشیم. پس بیاین