بریده‌هایی از کتاب مدرسه مردگان (جلد اول)

بنجی که توپ فوتبالش را با زانو به هوا پرتاب می‌کرد، گفت: «نباید این کار رو می‌کردی. کارت خیلی‌خیلی خطرناک بوده.» اگنس گفت: «موافقم. خیلی چیزها دربارهٔ این ارواح هست که هنوز نمی‌دونیم. اگه اون موقع که شیء درست رو به زنه ندادی بهت حمله می‌کرد، چی؟»

کوردلیا، با اینکه یازده سالش بود، می‌دانست معمولاً انتخاب‌های آسان درست‌ترین انتخاب‌ها نیستند.

ما همیشه نوع زندگی‌مون رو خودمون انتخاب نمی‌کنیم، کوردلیا. بعضی وقت‌ها واسه‌مون انتخابش می‌کنن. تو هم باید مثل بقیه این موضوع رو درک کنی.

دو دختر رابطهٔ دوستی بی‌دردسری شکل دادند. با اینکه نقاط مشترک زیادی بینشان نبود، هر دو به یک دوست نیاز داشتند. و گاهی وقت‌ها همین به‌تنهایی کفایت می‌کرد.

«هیچ‌کس دلش نمی‌خواد خاطرات آدم‌های شاد رو بخونه. واسه اینکه عمیقاً روی خواننده تأثیر بذارین، باید میخچه‌ای به اعماق روحتون فروکنین و بذارین درد چکه‌چکه از وجودتون بریزه بیرون

حس شادی محض از انجام یک کار خیر، بدون اینکه توقع پاداش داشته باشد.