بریده‌هایی از کتاب طرح بازاریابی کسب و کارهای کوچک

این اشتباهی است که بسیاری از کسب‌وکارها مرتکب می‌شوند. کارکنان خود را به «بخش» تقسیم می‌کنند. بنابراین، افراد بیرون از واحد فروش فکر می‌کنند فروش به آنها ربطی ندارد. اشتباه بزرگی است! به‌عنوان صاحب کسب‌وکار باید به همهٔ افراد توضیح دهید که فروش شریان اصلی کسب‌وکار است و همه جزئی از فروش هستند.

نمی‌توانیم بهای گذاشتن وقت زیاد روی چیزهای کوچک را بدهیم و وقت کم روی چیزهای بزرگ بگذاریم. زمان ارزشمندتر از پول است. می‌توانید پول بیشتری به دست آورید، ولی زمان بیشتر نه. زمان مهم‌ترین راز ثروتمندان است.

توجه کنید که اولین ارتباط شما با مشتری مقدس است و باید به‌دقت برنامه‌ریزی شود. هیچ‌چیز را نباید به بخت‌واقبال واگذار کرد.

یاد بگیرید چطور بزرگ و کوچک را از هم جدا کنید. بسیاری از مردم موفق نمی‌شوند، چون در چیزهای کوچک بزرگ می‌شوند. تحرک را با پیروزی اشتباه نگیرید. وقتی سرتان شلوغ باشد، احتمال زیادی دارد که فریب بخورید. سؤال این است که: مشغول چه کاری هستید؟ روزها گران‌قیمت‌اند. هر روزی که بگذرانید، یک روز کمتر خواهید داشت.

برخی کسب‌وکارها زیرساخت بازاریابی خود را طوری شکل داده‌اند که همواره مشتریان راغب جدید جذب می‌کند، آنها را دنبال می‌کند، رشدشان می‌دهد و به مشتریان طرفدار پروپاقرص تبدیل می‌کند.

برای شروع بازاریابی هدفمند لازم است به دو عنصر حیاتی نگاهی بیندازیم: هدف تبلیغ شما چیست؟ تبلیغ شما روی چه چیزی تمرکز دارد؟

استراتژی برنامه‌ریزی براساس تصویری کلی است که شما قبل از طراحی تاکتیک انجام می‌دهید.

صاحب کسب‌وکار شاید مهارت‌های فنی زیادی داشته باشد، ولی نبود مهارت‌های کسب‌وکار باعث شکست کسب‌وکارش خواهد شد.

تصور کنید قطعه‌ای زمین خریداری کرده‌اید و می‌خواهید در آن خانه‌ای بنا کنید. آیا فقط کوهی آجر سفارش می‌دهید و شروع به چیدن آجرها روی هم می‌کنید؟ قطعاً نه. چون درنهایت با پدیده‌ای بدقواره و زشت روبه‌رو خواهید شد که احتمالاً امنیت هم ندارد. پس به‌جای این کار چه خواهید کرد؟ اول، معمار و بنّا استخدام می‌کنید و آنها برای همهٔ جزئیات، از اجزای اساسی مثل مجوزها گرفته تا نوع شیرآلات موردعلاقهٔ شما، برنامه‌ریزی می‌کنند. همهٔ این کارها قبل از اینکه حتی یک بیل خاک از زمین جابه‌جا شود انجام می‌شوند، این یعنی استراتژی.

اگر به آمار توزیع ثروت در قرن گذشته نگاه کنید، متوجه خواهید شد که ۴% برتر صاحب حدود ۶۴% ثروت، و ۲۰% برتر صاحب حدود ۸۰% ثروت هستند. این درحالی است که در «عصر اطلاعات» هستیم. تصور کنید که در صد سال گذشته فقط ثروتمندان دسترسی خوبی به اطلاعات داشتند و بنابراین اینکه چرا ۸۰% ثروت متعلق به آنها بوده قابل‌درک است. اما این آمار توزیع ثروت امروزه هم صادق است. آن هم در عصری که اطلاعات مردمی شده است و حتی فقیرترین افراد هم مثل ثروتمندترین افراد به اکثر اطلاعات دسترسی مشابهی دارند.