بریدههایی از کتاب قوی سیاه
نویسنده:نسیم نیکولاس طالب
مترجم:محمد ابراهیم محجوب
انتشارات:انتشارات آریانا قلم
دستهبندی:
امتیاز:
۳.۳از ۸۶ رأی
۳٫۳
(۸۶)
واقعیت بارها ما را ناچار میکند باورهایمان را بازنگری کنیم. بسیاری از این بازنگریها سخت چشمگیرند. درواقع، بنیاد جهانِ جویای دانش، یکسره بر این است که خرد رایج و باورهای پذیرفتهشدهٔ علمی را با آوردههای ضدشهودی در هم بکوبد، چه در مقیاس خُرد (هر کشف علمی کوششی است برای تولید یک قوی سیاه ریز)، و چه در مقیاسی کلانتر (مانند نسبیت پوانکاره و اینشتاین).
shahram naseri
برخی حرفهها، مانند دندانپزشکی، مشاوره، یا ماساژ، نمیتوانند ببالند چون شمار بیماران یا مشتریانی که در یک زمان معین میتوان دید حدی دارد.
shahram naseri
ذهن آدمی در برداشت از تاریخ، از سه بیماری رنج میبرد، چیزی که من آن را مثلث تیرگی مینامم:
۱) توهم درک. همه گمان دارند آنچه را که در جهان میگذرد میفهمند، جهانی که پیچیدهتر (یا بختیتر) از آن است که در کمند فهم افتد.
۲) تحریف پسنگرانه. ما تنها پس از رخ دادن پیشامدها میتوانیم وضع را ارزیابی کنیم؛ چنانکه گویی آنها را در آینهٔ دید عقب میبینیم. تاریخ در کتابهای درسی آراستهتر و روشنتر از واقعیت تجربی است.
۳) قائل بودن به اعتباری بیش از اندازه برای اطلاعاتِ مربوط به رویدادها، و ناتوانی مراجع و اهل علم، بهویژه در هنگام مقولهبندی –یعنی «افلاتونی» سازی آنها.
shahram naseri
اجازه دهید آدم شکاک تجربهگرا را، یعنی کسی را که بر کتابهای نخوانده باریک میشود، و نمیکوشد با دانستههایش مانند گنج، یا دارایی، یا حتی ابزاری برای ارضای حس احترام به خویش، رفتار کند، «نادانش» ور (یعنی کسی که با نادانستهها سروکار دارد) بنامیم.
shahram naseri
اگر میخواهید دربارهٔ خوی و اخلاق و برازندگی دوست خود چیزی بدانید باید او را در وضع دشوار بیازمایید، نه در زندگی عادی روزانه که همهچیز خوشوخرم است. آیا میتوان تنها با ارزیابی کارهای یک تبهکار در یک روز «عادی»، میزان خطری را که او برای جامعه دارد برآورد کرد؟ آیا میتوان بدون ملاحظهٔ امراض و بیماریهای واگیردار، سلامتی را فهمید؟ بهراستی گاه چنین مینماید که وضعیت عادی ارزش بررسی ندارد.
در زندگی اجتماعی، کمابیش همهچیز در پی تکانهها و پرشهای کمیاب اما پیدرپی پدید میآید.
shahram naseri
جورج سوروس پیشگو، هنگامیکه شرط مالی میبندد، دنبال مواردی میگردد که فرضیهٔ آغازین او را ابطال نماید. شاید اعتمادبهنفس حقیقی همین باشد: نگاه به جهان، بدون نیاز به یافتن نشانههایی برای ارضای خودخواهی خویش
علي
نسیم نیکلاس طالب که با نوشتن این کتاب به شهرت جهانی رسید میگوید توانسته در بازار بورس اندوختهای فراهم آورد بهاندازهای که ناچار نباشد برای گذران زندگی وقتش را به دیگران بفروشد؛ ازاینرو میتواند با فراغ خاطر علاقههایش را دنبال کند که عمدتاً عبارتاند از: فهم مسئلهٔ بخت، احتمال، خطای انسانی، تصمیمگیری، و فلسفهٔ علم. اما شاید بتوان گفت طالب همزمان به سه حرفه اشتغال دارد: یکی مدیریت ریسک، دوم نویسندگی و گویندگی، و سوم تدریس ریاضیات
کاربر ۶۰۳۹۴۹۱
شانس حتی از هوش برابرتر تقسیم شده است. اگر به هرکس درست به اندازهٔ تواناییاش پاداش داده میشد هنوز جهان بیعدالت میبود –کسی توانمندی خودش را انتخاب نمیکند. بختی بودن وضع این اثر سودمند را دارد که ورقهای اجتماع را بُر میزند و گندهها را فرومیافکند.
Mahdi Erfani
خودبینی معرفتی اثری دوگانه دارد: ما دانستههای خود را دستبالا، و نادانستههای خودمان را دستکم میانگاریم،
. من ترجیح میدهم تقریباً در راه درست باشم، تا دقیقاً در راه غلط
hasan behjoo
مقولات ذهنی واگیردار باید آنهایی باشند که ما آمادگی داریم آنها را باور کنیم؛
shsepehrmand@gmail.com
«آدم نیاز دارد عاشق شکست باشد.»
shsepehrmand@gmail.com
درواقع، شادی ما به شمار دفعاتی که حس مثبت پیدا میکنیم بستگی بسیار بیشتری دارد تا به ژرفای آنها.
hasan behjoo
بیشتر خطاهای ما در خردورزی از اینجا ناشی میشود که ما درحالیکه سامانهٔ یک را به کار گرفتهایم گمان داریم با سامانهٔ دو کار میکنیم.
hasan behjoo
اگر کسی از ایشان بپرسد «سال بر شما چگونه گذشت» دردی کوچک و قابلتحمل در ژرفای درون ایشان تیر میکشد چراکه کمابیش تمام سالهای ایشان از دیدگاه کسی که از بیرون زندگی ایشان را مینگرد هدر رفته است.
شالودهٔ فکر «قوی سیاه»، آن ساختار بیقاعدهای است که در واقعیت تجربی نهفته است.
پروا
ازاینرو من علیه «شکگرایی بیبو و خاصیت» که کاری دربارهٔ آن از دستمان برنمیآید، و علیه موضوع تنگناهای زبانی (که روزبهروز نظریتر میشود و موجب شده بخش مهمی از فلسفهٔ مدرن تا اندازهٔ زیادی از کار و زندگی کسانی که از روی خوارداشت «عوامالناس» خوانده میشوند فاصله بگیرد) موضع دارم.
پروا
شکاف افلاتونی، مرز انفجارآمیزی است که در آن، ذهنیت افلاتونی با واقعیت آشفته رودررو میشود؛ جایی که شکاف میان آنچه میدانید، با آنچه گمان دارید میدانید، به شکل خطرناکی فراخ است. در اینجاست که قوی سیاه زاده میشود.
پروا
ناتوانی ما به پیشبینی در فضاهای آلوده به احتمال قوهای سیاه، همراه با کمبود آگاهی کلی از چنین فضاهایی، برخی حرفهایهای خاص را به این باور میرساند که کارشناس برجستهاند، حالآنکه درواقع نیستند. پیشینهٔ کاری آنان نشان میدهد آنها دربارهٔ موضوع موردبحث چیزی بیش از مردم عادی نمیدانند، ولی در داستانپردازی (یا بدتر از آن، در خام کردن مردم با مدلهای پیچیدهٔ ریاضی) دستی چیره دارند؛ آنها بهاحتمالزیاد کراوات هم میزنند.
پروا
من آنگاه که بتوانم نیرومندانه در رهگذر قوهای سیاه مثبت قرار بگیرم بسیار بیپروا میشوم؛ و آنگاه که از سوی قوهای سیاه منفی تهدید میشوم به احتیاط شدید رو میآورم.
سهیل مقدم
حجم
۹۵۷٫۸ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۳
تعداد صفحهها
۳۹۲ صفحه
حجم
۹۵۷٫۸ کیلوبایت
سال انتشار
۱۳۹۳
تعداد صفحهها
۳۹۲ صفحه
قیمت:
۸۹,۰۰۰
تومان