بریده‌هایی از کتاب مساله مهدویت: وظایف فردی منتظران

یک مؤمن در عین این‌که باید همۀ اموالش در مسیری که مورد رضایت خداست خرج شود، بخشی از اموالش را باید به طور وجوبی یا استحبابی برای امام عصر عج مصرف نماید. اما آن قسمت واجب، همان پرداخت خمس است. یعنی یک پنجم درآمد سالش را که اضافه بر مخارج و هزینه‌های زندگی است، باید به عنوان خمس بپردازد. نصف آن سهم خدا و رسول و ذوی القربی است که ما امروزه به آن سهم امام می‌گوییم و نصف دیگرش سهم سادات فقیر است.

محدث نوری از کتاب «امان الاخطار» علی بن طاووس نقل کرده که ایشان فرموده است: روز را به

صلوات روزانه از دیگر اعمال هر روز، به خصوص روز جمعه که دل را متوجه امام عصر عج می‌کند و غفلت را می‌زداید، صلوات فرستادن با «عجل فرجهم» می‌باشد.

شرایط نیابت امام عج امام عسکری ع فرمودند: فَاَمّا مَنْ کانَ مِنَ الْفُقَهَاءِ صَائِناً لِنَفْسِهِ حَافِظاً لِدِینِهِ مُخَالِفاً عَلَی هَوَاهُ مُطِیعاً لِأَمْرِ مَوْلَاهُ فَلِلْعَوَامِّ أَنْ یُقَلِّدُوهُ وَ ذَلِکَ لَا یَکُونُ إِلَّا بَعْضَ فُقَهَاءِ الشِّیعَهِ لَا جَمِیعَهُم؛ هرکس از فقهای دین‌شناس که صیانت از نفس خود داشته باشد و حافظ دین الهی باشد و مطیع و فرمانبر خداوند باشد، تقلید مردم از او رواست. و این صفات در همۀ فقهای شیعه نیست، در بعضی از آن‌هاست.

حضرت امیر ع فرمودند: مَنْ أَحَبَّ شَیْئاً لَهِجَ بِذِکْرِه؛ اگر کسی چیزی را دوست داشته باشد، همواره نامش بر زبان اوست. زلیخا در خانه‌اش اسم همه چیز اطرافش را یوسف گذاشته بود تا دائم در فکر و ذکر او باشد. آن زلیخا از سپندان تا به عود نام جمله چیز یوسف کرده بود

فکر نکنیم اگر امکانات و سرمایه‌هایمان را خرج معصوم و تسلیم او نکردیم، جای بهتری برای خرج کردن پیدا می‌کنیم. دیگران سرمایه‌های ما را خرج بت‌ها می‌کنند، ولیّ خدا ما و امکانات ما را خرج خدا می‌کند.

حتی خود امام زمان عج فرموده‌اند: برخی دعاها را بخوانید و یا اعمالی را انجام دهید؛ مثل خواندن زیارت آل یاسین و دعای فرج و دعای افتتاح و انجام دادن اعمال مسجد جمکران.

پرداختن به «مسألۀ مهدویت» فقط یک ضرورت علمی و تحقیق کتابخانه‌ای نیست که صرفاً به انباشتن معلومات و اطلاعات ما بینجامد و در نهایت «جهانی بنشسته در گوشه‌ای» تحویل جامعه دهد