بریده‌هایی از کتاب مساله مهدویت: وظایف فردی منتظران

قرآن می‌فرماید: وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّاباً رَحیماً؛ ای رسول ما، اگر (کسانی که خطا و گناهی مرتکب شده‌اند،) نزد تو بیایند و از خداوند طلب مغفرت کنند و رسول هم برایشان آمرزش بخواهد، خدا را مهربان و توبه پذیر خواهند یافت.

حتی اگر کسی به حسب عوامل و اسباب و کوتاهی‌هایی در عوالم قبل یا عالم دنیا، تقدیری نامناسب داشته باشیم، می‌توان آن را با اشک و توبه و انابه و عمل صالح عوض کرد. و این بر اساس مسألۀ بداء است.

این همان است که امام باقر ع به ابوخالد کابلی فرمودند: وَ هُمْ وَ اللهِ یُنَوِّرُونَ قُلُوبَ الْمُؤْمِنِین‌. به خدا قسم اهل‌بیت هستند که قلب‌های مؤمنان را نورانی می‌کنند.

محدث نوری از کتاب «امان الاخطار» علی بن طاووس نقل کرده که ایشان فرموده است: روز را به حسب تفاوت ایام سال دوازده قسمت قرار بده، هر ساعتی مربوط به یک امام است که حامی شما در آن ساعت است. به او توسل کنید و کارتان را انجام دهید.

فکر نکنیم اگر امکانات و سرمایه‌هایمان را خرج معصوم و تسلیم او نکردیم، جای بهتری برای خرج کردن پیدا می‌کنیم. دیگران سرمایه‌های ما را خرج بت‌ها می‌کنند، ولیّ خدا ما و امکانات ما را خرج خدا می‌کند.

مهم‌ترین مصداق یاد امام زمان عج البته در آخر این بحث باید عرض کنیم که مهم‌ترین مصداق یاد امام زمان عج یاد عملی اوست. این‌که انسان در عرصه‌های مختلف زندگی، در اداره و بازار و هنگام کسب و کار، در روابط خانوادگی و ارتباط با همسر و فرزندان و خویشان، در روابط اجتماعی و برخورد با دیگران، در مدیریت‌ها و پست‌ها و خلاصه در حلال و حرام‌ها مراعات رضایت حضرت را بکند. این یاد واقعی اوست.

سعی کنیم یاد حضرت را در دل زیاد کنیم و از غفلت به در آییم و او را از غربت در آوریم. در مرحلۀ اول خودمان و در مرحلۀ بعد اطرافیان و جامعۀ خود را متذکر او کنیم. این از ضروری‌ترین و ابتدایی‌ترین وظایف هر مؤمن منتظر است.

امام بزرگ‌ترین نعمت الهی است و بقیۀ نعمت‌ها با وجود او نعمت‌اند و مایۀ قرب و رشد و تعالی انسان می‌گردند.

چطور می‌شود کسی به یاد ولی خدا باشد و خداوند و ولی خدا به یادش نباشند. چگونه ممکن است کسی به عهدش وفا کند، اما خدا و اولیای حق به عهدشان وفا نکنند. وَ مَنْ أَوْفی‌ بِعَهْدِهِ مِنَ الله؛ و چه کسی از خدا به عهدش وفادارتر است؟! وَ أَوْفُوا بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُم‌؛ و به پیمانی که با من بسته‌اید وفا کنید، تا من نیز به پیمان شما وفا کنم.

یک بار آقای شاه آبادی به بعضی از آن‌ها فرمود: این چه وضعی است؟ هر چه می‌گوییم درست عمل نمی‌کنید و همین‌طور درجا می‌زنید و رشدی ندارید. بعضی از این شاگردان خدمت ایشان آمدند و گفتند: آقا چه کنیم؟ ایشان فرمود: ۱) نمازها بدون عذر و بهانه اول وقت خوانده شود. ۲) هر روز هم زیارت عاشورا بخوانید. ۳) همه سالیانه خمس مالشان را حساب می‌کنند، شما هر شب، آخر شب خمس درآمد روزانه را محاسبه کنید و بپردازید. آن‌ها هم مردانه عمل کردند و برخی صاحب مکاشفه شدند و به مراتبی هم رسیده بودند.