بریده‌هایی از کتاب زن عزیزم

«می‌بینی؟ این کاریه که دوست‌ها می‌کنن. ما عذرخواهی می‌کنیم، می‌بخشیم و دفعۀ بعد بهتر عمل می‌کنیم. اگه مشکلی داشته باشی پیش من می‌آی و درموردش حرف می‌زنیم، باشه؟»

هرگز سؤالی که پاسخش را نمی‌خواهی بدانی نپرس.

هیچ‌چیز کاملاً شناخته‌شده نیست، اما در آن لحظات تردید است که معجزه اتفاق می‌افتد.»

خدا رو انتخاب کن و به بهشت برو.

حس بویایی قوی‌ترین محرک حافظه است،

در دنیایی پر از جوان‌های خودشیفته، افراد بالای سی سال به چشم نمی‌آیند و نامرئی محسوب می‌شوند.

... من هرچیزی را به روش خودم دوست دارم: باید ماشین‌هایمان شسته‌شده، خانه‌مان تمیز و شاممان گرم باشد و وقتی از سر کار به خانه برمی‌گردم کسی منتظرم باشد.

فکر کنم مردم درست می‌گویند که حس بویایی قوی‌ترین محرک حافظه است

حالا اینجا ایستاده‌ام، وسط راهروی کلیسا... و گریه می‌کنم، و برای اولین‌بار از اشک‌هایم شرمنده نیستم. اجازه می‌دهم فرو بریزند چون آنها اشک‌های خوبی هستند. خب-شاید از روی خوشحالی نباشند، ولی از آن نوعِ همه-چیز-درست-می‌شود هستند. به خودم می‌گویم که حق با جناب کشیش است. در تردید، رحمت نهفته است و همه‌چیز درست می‌شود.

«رابطه‌ت با خدا فقط به خودت مربوطه. به من ربطی نداره