بریده‌هایی از کتاب می خواهم چه کاره شوم؟

در زندگی باید کار عجیب‌وغریبی انجام دهید: در بهترین معلم‌هایتان دقیق شوید، آن‌ها که همه دوستشان دارند و حاضرند هر کاری برایشان بکنند، و ببینید که این معلم‌ها چه می‌کنند و در زندگی از روی دست آن‌ها تقلید کنید.

وقتی به شغلی با درآمد بالا فکر می‌کنید احتمالاً به همهٔ آن چیزهایی فکر می‌کنید که می‌توانید با پولِ این شغل بخرید. در چنین مواقعی، خیلی راحت فراموش می‌کنیم که این شغل باعث می‌شود که غالب زمانمان را با انجام کارهایی سپری می‌کنیم که علاقه‌ای به آن‌ها نداریم.

به یاد می‌آورم استادی را که می‌گفت، اگر می‌خواهید کتابی هرگز خوانده نشود آن را بخشی از برنامهٔ درسی قرار دهید!

مشاغل و کارهایی که تنها برحسب وظیفه و برای خوشایندِ فردی دیگر (والدین یا رئیستان) انجام می‌شوند هیچ‌وقت به آن نتایج و دستاوردهای کارهایی که براساس علاقه و عشق انجام می‌شوند نمی‌رسند.

حین درس‌دادن به دیگران باید مراقب بود، آدم‌ها دوست ندارند بهشان توهین شود؛

پول را مثل جزئی از یک وعدهٔ غذایی در نظر بگیرید، به این شیوه بهتر می‌توانید به پول فکر کنید: عنصر مهمی است، اما نمی‌شود کیفیت همهٔ چیزهای دیگر را، تنها با اتکاء به آن، بالا برد. اگرچه برای پختن خیلی از غذاهای خوشمزه به روغن زیتون نیاز دارید، اما اگر فقط روغن زیتون بخورید احساس ناخوشی می‌کنید و حتی بیمار می‌شوید؛ داستان پول هم همین است.

حقوق‌ها را بر مبنای اهمیت کار تعیین نمی‌کنند، حقوق صرفاً نتیجه این معادله است: با در نظرگرفتنِ تعداد کسانی که توانایی انجام یک کار را دارند، مردم با چه شدت و تمایلی می‌خواهند آن کار انجام شود.

آنچه داریم یاد می‌گیریم این است که پول درآوردن تنها خواست ما از کارکردن نیست. کار باید برایمان جذاب هم باشد.

تخصص‌داشتن در کار ما را پولدارتر و کارآمدتر می‌کند، اما خب می‌تواند بسیار ملال‌آورتر هم باشد.

گران‌ترین فوتبالیست‌ها آن‌هایی هستند که در حل مسئلهٔ تماشاگران بهترین‌اند: مسئله و مشکل این تماشاگران این است که با تمام وجود می‌خواهند که تیمشان یا کشورشان برنده شود و اگر این اتفاق نیفتد بسیار ناراحت و نگران می‌شون