بریده‌هایی از کتاب بزرگ ترین راز

افکارمان در واقع سر و صداهای ذهن هستند و واقعیت نیستند

«مرگ، نور را از بین نمی‌برد. مرگ فقط چراغ را خاموش می‌کند چون صبح شده است.»

«اگر فکر می‌کنید که شما جسم و ذهن هستید، این «شما» می‌میرد! وقتی دریابید که شما آگاهی هستید و هرگز متولد نشده‌اید و از بین نمی‌روید، ترس از مرگ اذیتتان نخواهد کرد. در واقع، این مرگِ مرگ است.»

برای حل مشکل باید تمرکز را از روی آن بردارید.

تمام این کائنات را خودتان ساخته‌اید. تمام این کائنات چیزی جز مخلوطی از افکار خودتان نیست.»

برای اینکه احساس مثبتی داشته باشید نیاز به هیچ تلاشی ندارید. تنها کاری که باید بکنید، رها کردن احساسات بد است؛ پس از آن به صورت طبیعی حس شاد و واقعاً خوبی خواهید داشت.

زندگی روی زمین مثل داشتن یک شخصیت خیالی در یک بازی رایانه‌ای است. وقتی در یک بازی رایانه‌ای، جسمتان می‌میرد، جسمی جدید می‌گیرید و به بازی برمی‌گردید و آن‌قدر جسم جدید می‌گیرید تا بازی را تمام کنید. بعضی مکاتب می‌گویند که در زندگی انسانی، ما هم هربار که می‌میریم جسمی جدید می‌گیریم تا زمانی که با بیدار شدن و فهیمدن این که واقعاً چه کسی هستیم، «بازی را تمام کنیم.» به احتمال زیاد ما هم چندین‌بار زندگی کرده‌ایم؛ احتمالا صدها بار. اما هوشیاری و کائنات از بیدار شدن و فهمیدن حقیقت لذت می‌برند و همین موضوع، این زندگی را از همه مهم‌تر می‌کند!

«مرگ از هرچیزی که شما هستید، دور می‌شود. راز زندگی این است که قبل از مردن بمیرید و بفهمید که مرگی در کار نیست.

«افکار شادی را سرکوب می‌کنند.»

با خاموش شدن ذهن، وجود نامحدودتان که همه‌چیز را می‌داند، مسئول همه‌چیز می‌شود. «وقتی دائما آگاهی و هوشیاری باشید، پاسخ تمام سؤال‌هایتان را دریافت خواهید کرد. هرخواسته‌ای که تاکنون داشته‌اید، برآورده خواهد شد.»

«مثل درخت باشید و اجازه دهید برگ‌های مرده بیفتند.»

«افکار تا زمانی که باورشان نکنیم، بی‌خطر هستند.»

وقتی شاد هستم، مشکلات مثل مورچه و وقتی ناامید هستم، کوچک‌ترین مشکلات مانند کوه هستند.

«هرزمان که رنج می‌کشید، بدانید که رنج شما در یک جمله خلاصه شده است: «این را نمی‌خواهم.» به بیان دیگر ما به یک فکر بی‌اساس و غیرواقعی اجازه می‌دهیم شادی را از ما بگیرد.»

«می‌توانید در شرایط کاملاً آرام، در عذاب باشید و می‌توانید در شرایط خطرناک و پر از مزاحم و احساسات منفی، در آرامش کامل باشید.

انتظار نداشته باشید افراد، شرایط و رویدادها تغییر کنند تا شما احساس بهتری داشته باشید، زیرا هیچ‌کدام از آن‌ها هرگز تغییر نخواهند کرد. اگر منتظر باشید تا دنیا مطابق با انتظارات و خواسته‌های شما تغییر کند هرگز شاد نخواهید بود. اینکه احساس خود را در هرلحظه تغییر دهید یک کار درونی است.

«افکار و احساسات مثل قطاری هستند که وارد یک ایستگاه می‌شود و بعد آن را ترک می‌کند؛ مثل ایستگاه راه آهن باشید، نه مثل یک مسافر.»

جای اینکه باور کنید این افکار حقیقت هستند، آگاه باشید که آن‌ها فقط افکاری شکننده و پر از ایراد هستند. این‌ها داستان‌هایی ساختگی هستند. اما اگر باورشان کنید، تبدیل به واقعیت می‌شوند.

«زمان گذشته از خاطره و آینده از تصور ساخته شده است. هیچ‌کدام خارج از محدوده تفکر، جایی ندارند.»

افکارمان در واقع سر و صداهای ذهن هستند و واقعیت نیستند. با این حال اگر انتخاب کنیم که افکارمان را باور کنیم، این افکار واقعیت زندگی‌مان می‌شوند!