بریده‌هایی از کتاب پیش از آنکه قهوه ات سرد شود

هرچقدر هم تلاش کنی با برگشت به گذشته، زمان حال تغییری نمی‌کند.

اینکه مادامی‌که در گذشته هستی، نمی‌توانی کاری انجام دهی که باعث تغییر زمان حال شود

آدم‌ها با هر مشکلی مواجه شوند، همیشه توان مقابله با آن را دارند. موضوع، شهامت است و اگر صندلی بتواند شخصیت کسی را عوض کند، مشخصاً هدفی دارد.

فقط می‌خواست آزاد زندگی کند.

زندگی غذا نیست که برات حی‌وحاضر تو بشقاب بیارن.

زن پرسید: «لیاقت یه توضیح رو ندارم؟»

گریه، اسلحهٔ زن است

«زندگی غذا نیست که برات حی‌وحاضر تو بشقاب بیارن

اما کازو همچنان بر این باور است که آدم‌ها با هر مشکلی مواجه شوند، همیشه توان مقابله با آن را دارند. موضوع، شهامت است و اگر صندلی بتواند شخصیت کسی را عوض کند، مشخصاً هدفی دارد. اما به‌جای گفتن این‌ها، با قیافهٔ بی‌تفاوتش فقط می‌گوید: «قبل از اینکه قهوه سرد بشه، بخورش.»

، نهایتاً فرد چه به گذشته سفر کند و چه به آینده، زمان حال تغییر نمی‌کند. پس این سؤال مطرح می‌شود: هدف نشستن روی آن صندلی چیست؟

«خب، ازاونجاکه آینده هنوز اتفاق نیفتاده، حدس می‌زنم کاملاً به خودت بستگی داره...»

نگرانی مانند ریسمان‌هایی بود که داشت از هرطرف کشیده می‌شد و او در این میان تقلا می‌کرد تا اندک آرامشی را که داشت، حفظ کند.

«قبل از اینکه قهوه سرد بشه، بخورش.»

آدم‌ها با هر مشکلی مواجه شوند، همیشه توان مقابله با آن را دارند. موضوع، شهامت است و اگر صندلی بتواند شخصیت کسی را عوض کند، مشخصاً هدفی دارد.

اگر به گذشته برگردی، می‌خواهی چه کسی را ببینی؟

سپس، کم‌کم، برایش روشن شد که از دست دادن او می‌تواند چه اندوه بزرگی باشد. بس که می‌کوشید بفهمد گورو چه احساسی به او دارد خسته شده بود.

مادامی‌که در گذشته هستی، نمی‌توانی کاری انجام دهی که باعث تغییر زمان حال شود

«می‌خوای برگردی گذشته که چی‌کار کنی؟» «درستش کنم.»

اگه به گذشته برگردم، شاید بتونم همه‌چیز رو درست کنم.

گریه، اسلحهٔ زن است.