بریده‌هایی از کتاب کوری

دختری که عینک دودی داشت گفت از کجا معلوم پدر و مادرم بین این اجساد نباشند‌، آن‌وقت من از کنارشان می‌گذرم و آنها را نمی بینم‌، زن دکتر گفت گذشتن از کنار اموات و ندیدنشان از رسوم دیرینه است.

خوشبختانه، به طوری که سرگذشت بشر نشان داده است، غیر عادی نخواهد بود اگر شر به خیر بیانجامد و کمتر حکایت شده که خیر به شر بیانجامد. تناقضات دنیای ما از این دست است.

اگر نمی‌توانیم مانند انسان‌ها زندگی کنیم‌، لااقل سعی کنیم مانند حیوانات زندگی نکنیم‌

اشتباه خطیر حسابدار کور در این بود که فکر می‌کرد برای غصب قدرت کافیست هفت تیر را به دست آورد. امّا نتیجه کاملاً برعکس شد، هر بار که شلیک می‌کند، نتیجه‌ی معکوس می‌دهد. به عبارت دیگر، او با هر شلیک، اقتدار خود را کمی بیشتر از دست می‌دهد. پس باید دید وقتی فشنگ هایش تمام شود چه خواهد شد. همان طور که لباس زیبا نشان آدمیت نیست، با داشتن عصای سلطنت هم نمی شود پادشاه شد

وری بود که تاکنون ناشناخته مانده. ممکن است که شدیداً واگیر هم داشته باشد و بدون هیچ گونه پیشینه‌ی بیماری مانند التهاب یا عفونت یا یک بیماری حاد‌، به ناگاه اتفاق افتد. همان‌گونه که در مورد مرد کوری که به مطبش مراجعه کرد نیز دیده شده بود ‌؛ یا همان‌گونه که در مورد خودش پیش آمده بود‌، اندکی از نزدیک‌بینی‌، یک آستیگماتیسم جزئی‌، آن‌قدر کم که حتی تصمیم گرفته بود عینک هم استفاده نکند. چشم‌هایی که دیگر نمی‌دید‌، چشم‌هایی که کاملاً کور شده بود. امّا در عین حال سالم بود‌؛ بدون هیچ اثری از ضایعه‌ای در گذشته یا حال و بدون هیچ ضایعه‌ی اکتسابی