بریده‌هایی از کتاب کتاب بازها؛ جلد سوم

‘وقتی به بن‌بست می‌رسی و همه‌چیز برضد توست، جوری که انگار نمی‌توانی حتی یک دقیقهٔ دیگر هم تحمل کنی، هرگز تسلیم نشو، چون آنجا و آن لحظه است که جریان جزر و مد عوض می‌شود.’»

شاید اون‌ها رو نبینین و مثل من ازشون نامه نگیرین، ولی امیدوارم باور داشته باشین که تعداد آدم‌هایی که براتون آرزوی موفقیت می‌کنن از اون‌هایی که امیدوارن شکست بخورین بیشتره.

‘وقتی به بن‌بست می‌رسی و همه‌چیز برضد توست، جوری که انگار نمی‌توانی حتی یک دقیقهٔ دیگر هم تحمل کنی، هرگز تسلیم نشو، چون آنجا و آن لحظه است که جریان جزر و مد عوض می‌شود.’»

بهتون برنخوره؟ هر وقت یکی جمله‌اش را با بهتون برنخوره شروع کرد، مطمئن باش قرار است چیزی بگوید که بهت برمی‌خورد. این چطور است؟ بهت برنخوره بوکاکودا، ولی تو خیلی عوضی‌ای.

مامان امیلی با احترام سرش را تکان داد و گفت: «فکرش رو بکن، آدم به این جوونی بتونه به این خوبی کتاب بنویسه.» امیلی زیر لب جواب داد: «بهش نمی‌آد جوون باشه... من که می‌گم هم‌سن شماست.» مامانش با شانه زد به امیلی و گفت: «ساکت باش.»

امیلی مخالفت کرد. «فقط چون بعضی‌ها از یه چیزی خوششون می‌آد دلیل نمی‌شه همهٔ مردم خوششون بیاد. خیلی‌ها می‌میرن واسه ماکارونی با پنیر، ولی متیو حالش از این غذا به هم می‌خوره.» متیو عق زد و گفت: «اَه. حتی از فکرش هم چندشم می‌شه.» مامان امیلی لبخند زد و گفت: «می‌فهمم چی می‌گی. ولی بعضی‌وقت‌ها خوبه آدم چیزهای جدید امتحان کنه.»

(می‌دونستم می‌تونی.) چقدر خوب بود دوستی داشته باشی که تو را بیشتر از خودت باور داشته باشد.