بریده‌هایی از کتاب مطرود و دو داستان دیگر

باید امشب برایم اتفاقی بیفتد، برای تنم همچنان که در اساطیر یا استحاله اتفاق می‌افتد، این تن پیر که هرگز اتفاقی برایش نیفتاده، یا به‌ندرت، که هرگز با هیچ‌چیز مواجه نشد، عاشق هیچ‌چیز نشد، در تمنای هیچ‌چیز نبود، در دنیای مکدرش، مگر آن‌که آینه‌ها را در هم بشکند، آینه‌های تخت، محدب، بزرگ‌نما، کوچک‌نما، و محو شود در آشفتگیِ تصاویر

خاطرات کُشنده است. پس به بعضی چیزها نباید فکر کرد، همان‌ها که برای انسان ارزشمند است، یا باید به آن‌ها فکر کرد، چون در غیر این صورت بیم آن است که پیدای‌شان شود، در حافظه، کم‌کم. به عبارت دیگر، باید به‌شان فکر کرد مدتی، مدتی مدید، هر روز روزی چندبار، تا آن‌که به‌کلی در گل‌ولای فروبغلتند. حکم این است

باید امشب برایم اتفاقی بیفتد، برای تنم همچنان که در اساطیر یا استحاله اتفاق می‌افتد، این تن پیر که هرگز اتفاقی برایش نیفتاده، یا به‌ندرت، که هرگز با هیچ‌چیز مواجه نشد، عاشق هیچ‌چیز نشد، در تمنای هیچ‌چیز نبود، در دنیای مکدرش، مگر آن‌که آینه‌ها را در هم بشکند، آینه‌های تخت، محدب، بزرگ‌نما، کوچک‌نما، و محو شود در آشفتگیِ تصاویر