بریده‌هایی از کتاب وسوسه های ناتمام

مرد اول نگاهی به کوزه‌ی آب و بعد به من انداخت و گفت: «در کربلا هم به حسین و یارانش آب تعارف می‌کردی؟ به پدرت چه؟ به او هم آب دادی؟»

هرگز شقی‌تر از یزید و پدرش معاویه را ندیدم. آن‌ها مسیر دین و اسلام را تغییر دادند و حالا هم می‌خواهند به‌زور از کسی بیعت بگیرند که حکومت و ولایت حق اوست نه یزید

این جماعت شمشیر از رو بسته‌اند. تا از حسین بیعت نگیرند دست‌بردار نیستند

دنیا منزل ناآرامی است که جایگاه دیدنی‌های کوتاه و بی‌ارزش است.

حتی برخی از حاکمان‌این دنیا، سهم‌دار میراث معاویه و یزیدند.

چه برزخی شوم‌تر از این دنیا. دنیایی با وسوسه‌های ناتمام.

بروید پیش از اینکه آتش جهنم را برای خودتان بخرید و رسوای عالم و تاریخ شوید.

مردم! دنیا گولتان نزند که هر کس به او اعتماد کند ناامیدش مى‌سازد، و هر کس به او چشم طمع بورزد مأیوس و ناامیدش مى‌کند.

دنیا اهل خود را تغییر مى‌دهد و آنان را دگرگون مى‌سازد، مغرور کسى است که گول دنیا را بخورد و بدبخت کسى است که شیفته و فریفتۀ آن بشود

از تابش دنیا روشنایی نخواهید و فریفته‌ی کالاهای پر زرق‌وبرقش نشوید که برق دنیای حرام، بی‌فروغ است