بریده‌هایی از کتاب نمی از یم رمضان

«یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کثیراً مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا»؛ «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از بسیاری از گمان‌ها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمان‌ها گناه است؛ و هرگز (در کار دیگران) تجسّس نکنید.»

در اول دعای کمیل چنین می‌خوانیم: اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی تَهْتِک الْعِصَمَ خدایا! ببخش آن گناهانی را که پرده‌های پاکی را می‌درد، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی تُنْزِلُ النِّقَمَ خدایا! ببخش آن گناهانی را که بر من کیفر عذاب نازل می‌کند، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی تُغَیرُ النِّعَمَ خدایا! ببخش آن گناهانی را که نعمت‌ها را دگرگون می‌سازند، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لیَ الذُّنُوبَ الَّتی تَحْبِسُ الدُّعاَّءَ خدایا! ببخش آن گناهانی را که پذیرش دعا را باز می‌دارد، اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الَّتی تُنْزِلُ الْبَلاَّءَ خدایا! ببخش آن گناهانی را که بلا فرو ‌فرستد.

در روایات معصومان: آمده است: «ایمان چهار رکن دارد؛ اول توکل بر خدا، دوم تفویض امور به خدا، سوم راضی به رضای خداوند و چهارم تسلیم امر الهی شدن.»

«یا أَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعی‌ إِلی‌ رَبِّک راضِیةً مَرْضِیةً فَادْخُلی‌ فی‌ عِبادی وَ ادْخُلی‌ جَنَّتی‌» ای نفس آرام گرفته به سوی پروردگارت باز گرد در حالی که تو از او راضی هستی و او از تو راضی، پس داخل بندگان من شو، و وارد بهشت من شو. حالات سیدالشهدا (ع) در روز عاشورا تجلّی مقام رضاست؛ حضرت در لحظات آخر، صبر و رضای خود را در قالب مناجات نشان داده است که ما از درک آن عاجزیم. آن کلمات و عبارات در حالی صادر شده است که حضرت خود غرق در خون بر روی زمین افتاده و در حالی است که عزیزترین افرادش در مقابل چشمانش، پَرپَر شده و خاندانش در آستانه اسارت قرار گرفته‌اند.

امیرمؤمنان (ع) می‌فرماید: «بهشت، خانه امان و استقرار است.» همچنین از حضرت روایت شده است: «جان‌های شما بسیار گران‌بهاست و بهای آن بهشت است، اگر به کمتر از آن بدهید، ضرر کرده‌اید.»

در دعای روز دهم بر چهار نکته تکیه شده است: توکل؛ کامروایی و سعادت؛ قُرب و نزدیکی به خدا؛ احسان الهی.

در ادارات شاهد هستیم زمانی که برای ارباب رجوع مشکلی پیش می‌آید، با این پاسخ مواجه می‌شود که این مشکل شماست؛ این‌گونه سخن گفتن با اخلاق و منش اسلامی سازگار نیست. اگر شاهدیم که گرهی در کار فردی هست و برایش مشکلی ایجاد شده، هنر آنست که گره را بگشاییم، نه آن که نمک بر زخم او بپاشیم.

باید معارف دین را از علما و اهل معنا پرسید و فهمید، وگرنه گرفتار ضلالت و گمراهی خواهیم شد.

خداوند در سوره نساء می‌فرماید: «وَ مَنْ یعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَکرٍ أَوْ أُنْثی‌ وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِک یدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لا یظْلَمُونَ نَقیراً»؛ «و کسی که چیزی از اعمال صالح را انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که ایمان داشته باشد، چنین کسانی داخل بهشت می‌شوند و کمترین ستمی به آنها نخواهد شد.»

«اللهمّ قَرّبْنی فیهِ الی مَرْضاتِک»؛ «خدایا مرا نزدیک کن به آنچه مورد رضای توست.»