نظرات کاربران درباره کتاب صوتی تولستوی و مبل بنفش

با احترام به تمامی اعضای گروه، خانم مریم پاک ذات توانایی بالایی در گویندگی دارند متاسفانه خیلی غمگین صحبت می کنن من این کتاب و نصفه رها کردم تمام خوانش های ایشان غمگین است، اصلا حس خوبی رو القا نمی کنن من کتاب های دیگری با صدای ایشون گوش دادم بازهم از خریداری کتاب پشیمان شدم، وبعضی ها نظر درستی در مورد کتاب نمی دن، واقعا پشیمونم

بسیار لذت بردم

در ابتدا کتاب فوق العاده ای برای کسانی هست که سوگوارند ، اما به نظر من این کتاب مثل یک قرص افسردگی عمل میکنه، یعنی امید و اراده رو بهت برمیگردونه و تو رو تشویق به انجام کارهای به نظر ناممکن میکنه ممنون از خانم پاک ذات با صدای دلنشین و بی نقصشون

با سلام این کتاب در مورد کنار اومدن یه خواهر از غم از دست دادن خواهر بزرگترش هست. این خواهر تصمیم میگیره به مدت یکسال روزی یک کتاب مطالعه بکنه و در مورد کتابهایی که خونده میگه. کتابهایی که در متن بهشون اشاره میشه اغلب به فارسی ترجمه نشدن و چه خوب بود اگر آشنایی با اون کتابها داشتیم. یه جاهایی داستان حوصله سر بر میشه و یکنواخت هست. گویندگی هم بی نقص بود اما لحن خانم پاک ذات هم خسته کننده میشد یه جاهایی که البته شاید بخاطر نوع داستان بود

تا الآن به یک قسمت گوش دادم. به عنوان کسی که تجربه‌ی خوبی در گوش دادن به کتاب‌های صوتی نداره، و حتی به سختی می‌تونه اونها رو ادامه بده، می‌گم که این کتاب صوتی واقعاً منو جذب کرد. مشتاق شدم که در سفر آمیخته به رنجِ نویسنده همراه بشم. قطعاً ارزش مطالعه رو داره. گوینده هم در القا کردن حس و فضای داستان موفق بوده. اولین بار هم اسم این کتاب رو از زبان دکتر شکوری شنیدم. 🛋️💜

واقعا از همراه شدن با تجربیات شخصیت داستان لذت بردم ☘️☘️☘️☘️☘️

دوست داشتنی و ساده و درعین حال انگیزه بخش برای ادامه زندگی بود

💜

برای من خیلی جذاب بود چون همزادپنداری شدیدی با شخصیت داشتم و شرایطی کاملا یکسان باهاش اما به جز اون هم واقعا جذاب و گیرا نوشته شده و ارزش نه تنها یک بار شنیدن یا خواندن بلکه دوبار با دقت را دارد

داستان بنظر من از جذابیت پایینی برخورداره، فضای داستان یه جوریه که همش توی افکار شخصیت اول یعنی نینا غرق میشید و با چیزی به عنوان روال داستانی روبرو نیستید، اونکه برای فرار از غم از دست دادن خواهرش به کتابها پناه برده، هر روز یک کتاب میخونه و اون داستانها رو به نوعی نقد میکنه و با افکار خودش مخلوط میکنه، بطور کلی از نظر من داستان کمی ملال آوره و صبر و حوصله ی زیادی میخواد، من از فصل پانزدهم به بعد گوش دادم که فقط تموم بشه و نصفه و نیمه رهاش نکنم.

روایت روزمره و بدون داستان کسل کننده و بدون هدفی مشخص

کتاب در مورد کم کردن غم با پناه اوردن به ادبیات هست وبا اشتراک گذاشتن داستان زندگی افراد قصد معنا بخشیدن به مفهوم زندگی رو داره واینکه لحظه به لحظه از زندگی و از داشته هامون لذت بردن ببریم . واینکه هدف انسان تو دنیا مهربانی و لذت بردن از بودن در کنار عزیزانش هست.

کتابی دوس داشتنی ، آرام و قشنگ و البته توصیف زیبا زندگی

کتاب در مورد یک سال بی وقفه کتاب خوندنه روزانه ست.به نظرم هر کسی نمیتونه با این روزنگار ارتباط برقرار کنه.اسامی کتابهای زیادی عنوان میشه و گویا نویسنده بعضی مواقع میخواد با خواننده درد دل کنه صمیمیت کتاب رو دوست داشتم گویندگی خانم پاک ذات هم خوب بود ولی کاش اینهمه حزن و اندوه توی صداشون نبود

مسلما سلیقه ها متفاوته ولی بنده به هیچ وجه کتاب را به کسی پیشنهاد نمیکنم ، به هیچ وجه

متن و موضوع خسته کننده بدون ذره ای علاقه برای دونستن پایان...( البته من نسخه چاپی خوندم در رابطه با صوتی نظری ندارم)

خیلی کسل کننده و کش دار 🤦🏻‍♀️🤦🏻‍♀️