بنظرم آثار شرلی جکسون رو می‌شه جزء آثار متنی مریض طبقه بندی کرد. داستانهاش طوریه که کنجکاوت می‌کنه برای خوندن ولی بعد از پایانش، مطمئنا حالت خوب نخواهد بود.

شرلی‌جکسون نویسنده ای بسیار توانمند و خلاق است. البته این مجموعه نمونه مناسبی برای معرفی جکسون نیست ضمن اینکه متاسفانه کتاب صوتی اجرا و خوانش مناسبی ندارد! خواننده حس لازم را ندارد و روان و جداب روایت نمی کند. در هر حال هنوز هم میشه فضاهای عجیب و غریب کارهای جکسون رو حس کرد. داستان دندان نمونه ی جالبی از این فضاسازی است.