نظرات کاربران درباره کتاب صوتی زمین نرم

داستان هایی که ما را به زندگی شلوغ شهری می برد؟ ما داستانی می خوایم که از زندگی شلوغ شهری فرار کنیم اون وقت دوباره بر گردیم بهش؟😂

ردپایی از اضطراب مرگ رو میشه در تمام داستانهای کتاب دید. داستانها شروع خوبی دارن . پرداخت شخصیتها بدک نیست اما از نظر من پایان بندی های خوبی ندارن. به طوری که بعضی داستانها وقتی تمام میشدن فکر میکردم اپلیکیشن موردی پیدا کرده و قطع شده ! اولین بار بود از این راوی کتابی شنیدم و به نظرم خوب بود

من اصلا داستان کوتاه دوست ندارم ولی این خیلی به دلم نشست، چون هر داستانش دغدغه ای داشت و نویسنده ش از نظر من آدم نکته سنج و باریک بین و باسوادی هستند. گویندگی روانی داشت و در هر داستانی ردی از فانی بودن جسم و احساس و تظاهر به زندگی به چشم میخوره.

خیلی قشنگ بود ،هر داستان برش های ساده ای از زندگی بود ،هر کدوم پایان منحصر به فرد خودشو داشت خیلی لذت بردم ،صدای گوینده هم خیلی خوب بود

یه مجموعه داستان فوق العاده. جزو معدود داستانهای فارسی که دوست داشتم. همه داستانهاش رو دوست داشتم. مرسی از طاقچه که رایگان ارائه کرد

حس کردم کنار یه دوست نشستم و داره برام داستان زندگیشو‌ توضیح‌ میده. دوستش داشتم👌🏻

خییییییلی قشنگ بود. مرسی. خوراکش این بود که اتفاق‌های فرهنگی‌مون رو خنده‌دار و عجیب غریب بهمون نشون بده. من انباری آبی و تور مالدیو رو خیلی دوست داشتم. دمت گرم.

داستان سرایی نویسنده خوبه و بعضی از داستان هاش واقعا ادمو به فکر فرو میبرن ولی بعضی از داستاناش خوب به پایان نمیرسه و ادم متوجه منظور نویسنده از اون داستان نمیشه در کل برای شنیدن تو اوقات سوخته روز مثل وقتی تو اتوبوس و مترو هستی بد نیست

اسم این کتاب باید یک تکه از زندگی میشد

کتاب برش هایی از زندگی روزمره افراد مختلف را توصیف و مطالبی را زندگی های گوناگون بیان می کند. بعضی از دوستان انتظار پایان بندی خاصی از داستان ها دارند در حالی که نویسنده سعی دارد حقایقی را بیان کند که در زندگی روزمره خیلی افراد وجود دارد، حقایقی که در زندگی همه ما هم وجود دارد و در واقعیت هم پایان بندی خاصی ندارد و صرفا در بازه ای از زندگی باهاشون مواجه می شویم و این حقایق را زندگی می کنیم. به نظر من همین مورد داستان هارا واقعی تر می کند.

کتاب داستان بسیار روان و جذابی داشت و خوانش فوق العاده بود

جهان ما به امید نیاز داره نویسنده های عزیز. این مجموعه داستان، فقط حس تلخ و نیستی رو منتقل می کنه بعد داستان رستوران کوروش بهم حال خیلی بدی دست داد لطفا اگر افسرده اید یا غمگینید این کتاب رو نخونید...اگر روحیه لطیفی دارید این مجموعه داستان، مخصوصا داستان رستوران کوروش رو نخونید...چرا نویسنده های ایرانی از شادی و امید نمی نویسند یا اگر قراره فلسفی به جهان نگاه کنید اینقدر تلخی رو به کام مخاطبتان نریزید. همه قهوه تلخ تلخ تلخ دوست ندارن.....

نویسنده قلم بسیار ظریفی داشت ، واقعا فقط با خوندن یا گوش دادن به کتاب میتونید منظورم رو متوجه شید. همچنین دو قسمت «تور مالدیو» و «سوغاتی». توی داستان «سوغاتی» یه قسمتش خیلی خیلی واسم جذاب بود ، یه مادربزرگ پیر بود که میتونم بگم چیزی به مرگش نمونده بود ، بعد آخر داستان وقتی میخواست از پله برقی فرودگاه بالا بره ، چون از پله برقی میترسید ، آروم آروم از پله عادی بالا رفت :) ، خیلی جالب بود واسم. آخه مگه نگران چی بود ؟ صورتش فلج بود ، چشماش عفونت کرده بود ، لب مرگ. آدما همیشه احساس میکنن خیلی چیزا واسه از دست دادن دارن. شایدم درست احساس میکنن ... پیشنهاد میکنم.

قلم نویسنده رو خیلییی دوست داشتم ولی داستان هاش رو نه...چون توی اکثریتشون به مرگ اشاره شده بود و این اصلا برام جالب نبود اما بعضی داستان ها انقدرررر طنززیبایی داشتن که دلم نمیومد نخونم...در واقع به خاطر قسمت های طنزش ادامه دادم. همچنین خیلی کتاب بروزی به نظرم اومد.بین همه کتابایی که میخونم هیچ کدوم انقدر ملموس نبود...هم نویسنده ایرانی بود و هم به چیزایی اشاره میکرد که ماها تو همین عصر باهاش درارتباطیم...مثل اینستاگرام داشتن...عکس گرفتن از غذا...خلاقیت تبلیغات در مترو...و این برام فووووق العاده جذاااب بوددد...همونطور که گفتم تا الان هیییچ کتابی برام انقدر ملموس نبود و به این خاطر خیلییی دوستش دارم. معمولا کم پیش میاد بخوام کتابی رو دوباره بخونم اما یکی از داستاناش انقدررر برام جالب بود که حتما دوباره میگوشمش:))

داستان‌پردازی‌ها عالی بود، بعد از مدت‌ها از اثر یک نویسنده‌ی ایرانی لذت بردم. نویسده، به هر طریقی که به این سوژه‌ها رسیده است، نتیجه‌ی کار بی‌نقص و جذاب بود.

دغدغه هایی رو به وجود می اورد که تا به حال بهش فکر نکردم جالب بود

داستان های جالبی بود قطعا ارزش گوش کردن را داشت ممنون از راوی که با خوانش عالی لذت شنیدن را دو چندان کردند

از کار نویسنده خیلی لذت بردم. نوشتن داستان هایی با این کیفیت درباره تازه ترین دغدغه های جامعه شهری ایران امروز در نوع خودش کار بزرگی هست. اما لحن گوینده مناسب محتوای متن نیست و بیشتر به خواندن گزارش های خبری شباهت داره. بسیاری جاها جمله ها به خصوص از زبان شخصیت ها با لحن اشتباهی خوانده شده اند و روی حال و هوای صحنه و یا شخصیت پردازی اثر منفی گذاشته اند. به نظرم اگر این گوینده توانا پیش از ضبط یک بار قصه ها رو مطالعه و تقطیع و تحلیل می کرد حاصل کار بسیار بهتر می شد.

به نظرم کتابِ خیلی خیلی معمولی ای بود

نه موضوع و نه روش نگارشش رو درک نکردم و دوست نداشتم. بله منکر قلم خوب نویسنده نمیشم ولی خلاصه و صادقانه بخوام بگم خیلی کتاب های بهتری هستن که وقتتون رو صرفشون کنید. فضای اغلب داستان ها پر از یاس بود و روندشون کند پیش میرفت که اصلا این سبک مطابق سلیقه من نیست اما به هر جهت برای برخی دلچسبه

خوب نبود تنها نگته مثبتش گویندگی خوبش بود

داستانی هایی در موضوعات مختلف که همه یک‌ جوری به مرگ‌ ربط پیدا می کردن و باعث می شدن جاری بودن مرگ توی لحظه لحظه زندگی مون رو حس کنیم و به فکر فرو بریم گاها توصیفات و تصویر سازی های خیلی خوبی هم داشت نسخه صوتیش هم گویندگی خوبی داره

داستانهای کوتاه و دلنشین از روزمره گیهای جالب برای کسانی که داستان کوتاه دوست داشته باشند.

این کتاب گویندگی خوبی داره و داستانها از دل آدمهای معمولی هست و هر کدوم گوشه ای از زندگی آدمهایی رو نشونمون میده که هیچ وقت درکشون نکردیم شاید تلخ ولی قابل تامل بود

مجموعه داستان هایی از زندگی روزمره با نثری روان و خوشخوان. تو داستان ها رد پای طنز هم پیدا میشه که داستان ها رو خوندنی تر کرده. همه داستان ها خوب بودن و خوب پرداخته شده بودن. از محدود مجموعه داستان کوتاهی که لذت بردم از خوندنش. راوی هم اجرای بسیار خوبی داشت.

گوینده‌ش واقعا درجه یکه!

زیاد حال نکردم باهاش

اونجایی که گفت دانشجوها قسمتای سخت و پیچیده ی جسد تشریح رو می کنن قشنگ خاطراتم تازه شد :)

اگر روحیه حساسی دارید، غمگین هستید یا در حال حاضر شرایط روحی مساعدی ندارید بهتر هست شنیدن این کتاب رو به بعد موکول کنید. از سادگی و تنوع داستان‌ها خوشم آمد. خواندنش را به کسی پیشنهاد نمی‌کنم اما بدم نیامد که آن را تجربه کردم. صدای گوینده برای کتاب‌های صوتی عالی هست چون حس و حال زائدی به متن اضافه نمی‌کند.

🎙️ صدا ، مدل خوانش گوینده و ضبط همگی کیفیت بالایی دارند. 📝کتاب مجموعه داستان هایی راجع به ملال ِ گاها حقیر انسان معمولی امروزی است،انسان های خیلی معمولی با اتفاقات و احساسات معمولی تر که بعضی جاها نگاه ظریف نویسنده توجه آدم رو جلب میکنه،پایان بندی داستان ها هم عین خود کاراکتر ها و عین خود داستان کاملا معمولیه،بدون هیچ فراز و فرود شوک کننده ای،بدون هیچ نتیجه گیری و پند و اندرز و تحول خاصی ،گرچه خیلی از دوستان به این خُرده گرفتن ولی به نظرم هدف نویسنده همین بوده ،که فقط یک چند صفحه که شامل یک روز یا یک اتفاق در زندگی یک انسان درگیر ملال روایت کنه،نمیدونم چرا توقع داریم اتفاق خاصی بیوفته،اصلا اصل این داستان ها همینه،که هیچ چیزی تغییر نمیکنه و آدم ها گاها یکسری جرقه رو احساس میکنن و فقط همین،بعدش همه چیز به حالت عادی برمیگرده همون روال معمول. 👓کتابی نیست که داوطلبانه به کسی معرفیش کنم،ولی اگه کسی ازم بپرسه خوندیش و به نظرت بخونمش میگم : ورژن صوتیش رو برای وقتی که تمرکز بالایی نداری و فقط میخوای از محیط اطرافت یکم فاصله بگیری و ریلکس کنی بدون هیچ جدیت خاصی بهت توصیه میکنم :)

مثل خاطرات بی مزه یه آدم که میخواهد بهش آب و تاب بده

خوشم نیومد تو داستانش آدمها رو تحقیر میکنه 😢 دو ستاره هم به خاطر گویندگی دادم

کتاب با واقعیت‌های زندگی همخوانی زیادی داشت. در داستان‌ها می شد زندگیهای روزمره مشاهده کرد. صدای گوینده کتاب برای خوانش این کتاب کاملا مناسب بود

داستان ها چرا انقد یهویی و بی پایان هستند؟؟؟

مجموعه ای از داستان های برگرقته از زندگی روزمره آدم ها. ساده و بدون هیچ هیجانی.

از بهترین کتابهایی که یک نویسنده ایرانی نوشته: ساده و روان. و البته گوینده ای که جذابیت قصه را بیشتر کرده است

کتاب آنقدر خوب نوشته شده، داستان پردازی ها و شخصیت سازی ها بقدری توجهم را جلب کرد که نام نویسنده جوان را گوگل کردم: آیین نوروزی متولد سال 1369 نویسنده ایرانی می باشد. نویسنده ی مجموعه داستان «آب و هوای چند روز سال»، فارغ التحصیل رشته ی زبان و ادبیات فارسی در مقطع کارشناسی از دانشگاه تهران است و هم اکنون دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد پژوهش هنر در دانشگاه هنر می باشد. او که از پانزده سالگی به نوشتن علاقمند شد، در همان دوران چند ماهی به کلاس های نویسندگی رفت. چهار سال پیش هم دوره ای شش ماهه را در کارگاه داستان نویسی آقای کوروش اسدی گذراند. با سپاس از صدا پیشه فرهخته آقای وحید رونقی

جنازه ...وجه مشترک تمام داستان ها

امروزی و جالب بود

به نظر من موضوع داستانهاش تامل برانگیز بود وادمو توفکر مرگ می انداخت که یاد صادق هدایت افتادم سبک نوشتن وموضوع وادبیاتش تقلید از سبک وسیاق صاق هدایته

خوب بود ، ساده ، مختصر و گویا

فکر کن تو مترو یا بی آرتی ۶ صبح یه سری داستان در مورد مرگ گوش کنی

باید از آثار نویسندگان ایرانی حمایت کنیم. این اثر شامل چند داستان کوتاهه که به نظر من همگی به خوبی ساخته و پرداخته شده بودن.

داستان های کوتاه و بی سر و ته درباره ی زندگی امروزی... همین

مجموعه داستان‌های کوتاه از روزمره‌های زندگیِ افراد متفاوت... چیزی که برام جالب بود و یه کاربر هم بهش اشاره کرد، ردپای مرگ در هر داستانه... در کل جذابیت آنچنانی از نظر من نداشت ولی خب سرگرمی بدی هم نیست برای مواقعی که مثلا دارید کار خونه انجام می‌دید، بشنوید. گویندگی خوب بود. متن روان بود.

کتاب خوب و قشنگی بود و گویندگی هم به شدت خوب بود مجموعه داستانی بود از داستان های دوست داشتنی و قابل درک و لمس در کل کتاب بدی نبود برای عوض کردن روحیه و خوندن متاسفانه قیمتش یکم برای این کتاب زیادیه اگر کمتر بود خیلی بهتر میشد من خودم وقتی طاقچه این کتاب رو هدیه میداد اضافه کردم به کتابخونم

جالب بود

تو معرفی کتاب نوشته بود کمی طنز هم داره ، ولی اصلا خبری از طنز نبود به یک سری مشکلات جامعه پرداخته بود که تقریبا همه در اطرافمون لمس کردیم این مشکلات رو در حد گوش دادن موقع انجام کارهای روزمره بدک نبود

گویندگی آقای رونقی عالیه کاش کتابای جذاب تری بخونن.

بجز داستان انباری آبی بقیه داستان ها به نظرم خوب و جذاب بود، از نظر گویندگی هم واقعا دلنشین بود.