بینوایان، نام کتاب کم‌نظیر در ادبیات جهان است که درباره‌ی زندگی انسان‌ها نوشته شده است. ویکتور هوگو نویسنده‌ی کتاب بینوایان، با خلق اثرش و شخصیت کوزت و ژان والژان، اعتراض خود را نسبت به فقر و بی عدالتی در حکومت و دولت نشان داده است.

بینوایان با عنوان اصلی Les Misérables در سال ۱۸۶۲ منتشر شد و خیلی زود به محبوبیت زیادی رسید. تا به حال بارها مورد اقتباس‌های سینمایی و تئاتری قرار گرفته است. جلد دوم بینوایان را با ترجمه نسرین تولایی و ناهید ملکوتی می‌خوانید.

درباره‌ی کتاب بینوایان

بینوایان یک رمان دو جلدی است که ویکتور هوگو، نویسنده‌ی معروف فرانسوی در اعتراض به بی عدالتی و فساد حکومتی نوشته است. در جلد اول کتاب بینوایان زندگی ژان والژان را می‌خوانیم. ژان والژان به دلیل دزدیدن یک قرص نان به نوزده سال زندان محکوم می‌شود. بعد از آزادی سعی می‌کند ظروف نقره‌ی اسقف را بدزدد که دوباره دستگیر می‌شود و اسقف وانمود می‌کند که این ظروف را خودش به او هدیه داده است. این کار آغاز رستگاری و تغییر کردن ژان والژان است. بعد او با زن فقیری به نام فانتین آشنا می‌شود که برای زندگی خودش و دخترش کوزت پولی ندارد. او کوزت را به خانم و آقای تناردیه می‌سپارد و آن‌ها از کوزت سواستفاده می‌کنند و از او بیگاری می‌کشند. تلاش‌های ژان والژان برای نجات کوزت بخش زیبا و مهمی از کتاب بینوایان است.

در جلد دوم بینوایان با ماریوس جوان آشنا می‌شویم. ماریوس یک دانشجوی انقلابی است. او بعد از بگومگویی که با پدربزرگش دارد، از خانه‌ی او می‌رود. اما مشکلات ماریوس وقتی زیاد می‌شود که کوزت را می‌بیند و به او دل می‌بازد.

کتاب بینوایان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

بینوایان یکی از زیباترین شاهکارهای نوشته شده در ادبیات دنیا است. خواندن آن به تمام علاقه‌مندان به ادبیات داستانی و رمان پیشنهاد می‌شود.

درباره‌ی ویکتور هوگو

ویکتور هوگو نویسنده‌ی معروف فرانسوی در ۲۶ فوریهٔ ۱۸۰۲ میلادی در بزانسون، فرانسه متولد شد. او نویسنده‌ و شاعر سبک رمانتیسم در فرانسه بود. از میان آثار مشهور ویکتور هوگو می‌توان به بینوایان، گوژپشت نتردام و مردی که می‌خندد اشاره کرد. کتاب‌های او مانند آینه‌ای، بازتاب تمام افکار و اندیشه‌های او هستند و در تمام دنیا خوانده می‌شوند و طرفدار دارند. از بینوایان و گوژپشت نتردام بارها اقتباس‌های تئاتری و سینمایی صورت گرفته است. ویکتور هوگو به دلیل حمایتی که از طبقه‌ی محروم جامعه می‌کرد، همیشه مورد خشم سران دولت بود. به همین دلیل نیز سال‌هایی از زندگی‌اش را در تبعید در بروکسل و جزیره‌ای در دریای مانش گذرانید. بعد از سرنگونی امپراطور رم در سال ۱۸۷۰ به عنوان قهرمان ملی به فرانسه بازگشت.

ویکتور هوگو را در فرانسه بیشتر به دلیل اشعارش می‌شناسند. او بعد از تحمل یک دوران طولانی بیماری در ۲۲ مه ۱۸۸۵ در پاریس چشم از دنیا فروبست.

جملاتی از کتاب بینوایان

در مشکل‌ترین دوران تنگدستی‌اش، فهمیده بود که دختران جوان آن هنگام که از کنارش می‌گذرند، سر برگردانده و به او می‌نگرند، او شرمناک از نگاه آنان می‌گریخت، یا غم‌زده خود را از نگاهشان نهان می‌کرد. گاه می‌اندیشید که دختران لباس کهنه‌اش را می‌نگرند و در دل مسخره‌اش می‌کنند، اما در واقع دختران شیفته زیبایی‌اش می‌شدند و مایل بودند که با او دوست شوند.

ماریوس از حقیقت خبری نداشت و در این گمان بود که اسباب تمسخر زیبارویان گذرنده است، چهره‌اش را خشم دربر می‌گرفت و از همه می‌گریخت و به این دلیل، هیچ دختری را برای دوستی انتخاب نکرد، به گفته کورفراک، ندانم‌کاری زندگی‌اش را زهرمار می‌کرد.

کورفراک که به او نزدیک بود، می‌گفت: «تا این حد به آینده میندیش، عزیزم!... پند مرا آویزه گوشت کن! به جای اینکه بروی و از پگاه تا تاریکی به خواندن کتاب بپردازی، اندکی به زیبارویان توجه نشان بده! این طنازان هرگونه حُسن و لطف دارند. ماریوس! تو با این خجالت کشیدن‌ها و گلگون شدن چهره‌ات و از دست دختران گریزان بودن، اثبات می‌کنی که از چیزی سر درنمی‌آوری.»