نظرات کاربران درباره کتاب دختری از بروکلین

یادمه پنج شش سال پیش آثار گیوم موسو رو دنبال میکردم و چون حس کنجکاوی و هیجانم رو اقناع میکردند، باز هم به دنبال بقیه ی کتابهاش میرفتم. این کتابو بعد از رمان فردا خوندم و یادمه چندان برام خوشایند نبود اما باز هم با تورق در کتاب تونستم چیزهای زیادی ازش بخاطر بیارم که این یعنی بخودی خود کتاب جون دار و محکمی بوده. داستان دختری از بروکلین با ساختار جست و جو در گذشته طراحی شده و بدنه ی داستان تا نیمه های کتاب به کشف راز شخصیت زن داستان میپردازه.تعلیق همیشگی و اطلاعات کم و اندکی که ذره ذره به خواننده داده میشه، یکی از نقاط عطف این داستانه.حس میکنی میخوای نویسنده رو مجبور کنی اطلاعات بیشتری دراختیارت بذاره، اما تو مجبوری ادامه بدی... داستان باب فیلم شدنه، چون راوی های داستان اینقدر تمیز در مورد منویات درونی خودشون صحبت میکنند، که یک کارگردان قابل و با تجربه براحتی میتونه فیلمی هالیوودی و در خور جایزه اسکار بسازه. گیوم موسو در این داستان بطرز صریح و دقیقی از بحث تجاوز جنسی و روحی به زنان صحبت کرده و قربانی، که آنای داستان است در جایی صراحتا به جمله از فروید استناد میکند که انسان ابدا موجودی عاشق پیشه نیست بلکه بسیار هم درنده خو و وحشیست. در نهایت این اثر شاید به جذابیت کتاب فردا نباشه، اما بنسبت خیلی از رمانهای جنایی و معمایی سرتره و خوندنش بشدت توصیه میشه.

در توصیفش همینو بگم که تصور کنین عاشق سرعت و ارتفاعین و سوار یه قطار تو شهربازی میشین اوج میگیره سرعتش بیشتر میشه هیجان و میبره بالا و یهو تو اوج ماجرا ریل قطع میشه و کات... بووووم با سر میخورین زمین. این داستان همینطوری بود، لحظه به لحظه هیجانش زیاد میشد ولی آخر ماجرا ول کرده داستانو. واقعا حیف و دو صد حیف که آخر همچین داستان خوبی رو گنگ رها کرد. من عاشق نوشته‌های گیوم موسو ام و واقعا ضدحال خوردم که سرنوشت شخصیتا رو درست نگفت که چی میشه.

کتاب خوبی بود هیجان زیادی داشت آخرش هم اصلا نمیشد حدس بزنی یه موضوع غیرمنتظره اتفاق افتاد اون لحظه ای که فکر میکردی همه چی حل شده، فصل جدیدی به روت گشوده میشد

۲۸)تقریباً میشه گفت خوب برای یبار خوندن البته... توی این کتاب آدمای زیادی وجود دارن که خواننده رو گیج میکنه رو جلدش نوشته وقتی بازش کردین دیگه نمیتونین کنار بزارینش ولی خوندنش یه هفته طول کشید و اصلا هم درگیری ذهنی برام ایجاد نکرد زمان وقوع اتفاقات هم خیلی گیج میکنه آدمو یعنی کلا بیشتر گیج کننده است تا هیجان انگیز🙄💣

خطر اسپویل بدک‌ نبود، اما قسمتهای مهمی از داستان مبهم بود. مثلا کلر کارلایل چطور از محله هارلم امریکا سر از فرانسه دراورده بود؟ چرا مادرش فرستاده بودش فرانسه؟ یا قسمت مربوط به هیز کیفر که نامشخص باقی موند. اینکه آتیش سوزی و جزغاله شدن دخترهای ربوده شده چطور اتفاق افتاده؟ یا نقش ریچارد آنجلوتی چی بود این وسط؟ هرچند میشه حدس زد، اما عجیبه که رئیس پلیس باشی و بخاطر هیچی حاضر باشی انا رو بدزدی و منتظر باشی از آمریکا بهت دستور بدن چیکارش کنی، یکم‌ مسخره بود. یا ماجرای مارک، یه جورایی باورنکردنی بود

داستان جذاب و‌پرکششی بود اما تکلیف چند تا نکته معلوم نشد، مثل این که آتش سوزی کار چه کسی بود! پایان بندی هم اصلا جالب نبود انگار چند صفحه دیگه لازم داشت تا تمام شود.

داستان درمورد دختریه که ناپدید میشه و رافائل، نامزدش سعی میکنه با تحقیق درمورد گذشته ش پیداش کنه... کتاب معمایی پلیسیه، ولی نکته ای که به نظرم منفیه اینه که تعداد اسامی که توو داستان اومده اونقدررررر زیاده که آدم گیج میشه من که چندبار مجبور شدم برگردم عقب بفهمم چی به چیه 🤦🏻‍♀️ چند اشتباه تایپی هم وجود داره که البته خیلی مشکلی بوجود نیاورده

از خوندن این کتاب لذت بردم. ژانر جنایی هیجانی و متن روانی داره تنها مشکل این بود که از اسامی زیادی استفاده کرده بود اما اگه با حضور ذهن بخونید قاطی نمیکنید.

من کتاب رو دوست داشتم پیچیدگی های جذابی داشت تقریبا هر ده پانزده صفحه یه راز جدید آشکار میشد

داستان بدی نیست ولی داستان پردازی اش برای من جذاب نبود. یک معما و پیگیری سرنخ ها ولی... اینکه چه شد که این شد یا آخرش چی.

ژانر به شدت جذابه هیجان و غیر منتظره بودنش هم که عااالی بود. چندجایی مشکل ویراستاری داشت که تاثیری توی خوانش نداشت در کل متوسط روبه بالا بود یه چندجایی هم تکلیف شخصیت هارو نامشخص رها کرده بود.

یه داستان شلوغ و پر از شخصیت. نویسنده هر جا کم آورده، یه دفعه شروع کرده که : سلام، اسم من تاد کوپلنده مثلا و انگار که داره یه دفتر خاطرات رو توی یه روز خاص ورق میزنه، اون لحظه رو روایت کرده. اینقدر هم از سالهای قدیم و جدید روایت کرده که خیلی چیزها رو یادش رفته آخر داستان پایان بندی کنه. از ترجمه هم که نگم براتون، یه جا تصمیم گرفته که مثلا ادبی باشه، بلافاصله توی جمله بعد با یه کلمه کوچه بازاری خرابش میکنه. فصل های اول پر کششه، ولی بعد فقط منتظرین تموم بشه.

کتاب خیلی خوب خواننده را به خودش جلب کردو خیلی هیجان انگیز پیش رفت ‌ولی آخرش مثل سریالهای ایرانی آخرش را بی سر وته و گنگ آب بندی کرد از آخرش اصلا خوشم نیومد

کتاب تا انتها پر از غافلگیریه و چیزی برای گفتن داره ولی مثل اکثر کتابهای گیوم موسو بعضی مسائل رو در انتها مبهم باقی میزاره اما از نظر من ارزش خوندن رو داشت

بهترین کتاب گیوم موسو نبود به نظرم ولی ارزش خوندن داره

کتابهای ایشون همه جذاب هستند

قلم گیوم موسو رو خیلی دوست دارم واقعا خلاقه. ولی این کتاب آخرش واقعا گنگ تموم شد. اولاش خیلی خوب بود ولی تهش خورد تو ذوقم🤦🏻‍♀️ اما بهرحال خوندنش خالی از لطف نیست

موقع خوندن کتاب انگار زدن رو دور تند.حوادث و سر نخ ها با سرعت نور اتفاق افتادن و پیدا شدن.کاری که پلیس تو چند دهه نتونسته بود انجام بده یه نویسنده تو چند روز انجام داد.بعضی شخصیتا ابکی بودن مثل بچه و پرستارش.بیشتر جز ژانر تخیلی بود تا پلیسی واسه سرگرمی بد نبود

خیلی از مسائل آخرش معلوم نشد

داستان پردازی خوبی داشت و جذب میکنه مخاطبو اما آخرش خیلی خوب نبود و چندتا موضوع تو ذهنم مبهم باقی موند و غلط املایی زیادی هم داشت