نظرات کاربران درباره کتاب باشگاه قتل پنجشنبه

کتاب در مورد چهار تا سالمند سرپا و بامزه است که تو یه شهرک مخصوص سالمندان زندگی میکنند. هرکدوم یه جور شخصیت و علاقه دارن و بسیار جذابن. دور هم جمع شدن و یه گروه حل پرونده های جنایی قدیمی تشکیل دادن که تو این حین یه مورد قتل واقعی و سلسله اتفاقای بعدش پیش میاد. نویسنده خیلی خوب هرکدوم رو شخصیت پردازی کرده. هم این چهار نفر رو و هم دو تا پلیس درگیر در پرونده رو. یه ویژگی خوبی که داره فصل بندیای کوتاهش هست. یه خرده اتفاق رو در دو سه صفحه میخونی و میتونی با خیال راحت فاصله زمانی داشته باشی بین زمانهای مطالعه کتابت. توصیفات داستان به جا و به اندازه است. من حس خیلی خوبی داشتم از خوندنش. مثل گپ زدن با یه دوست قدیمی وسط روزمرگیها که حالتو خوب میکنه.

کتابی که اگه براش صبور باشی جایی که اصلا انتظارش رو ندارید غافلگیرتون می کنه و از اون جا به بعد دیگه نمی تونید رهاش کنید!

خوب خوب خوب دیشب بلاخره تموم شد، دو سه روز طول کشید چون عیده و منم وقت مستمر خوندن ندارم. من انتظارم داستانی جذاب تر بود اما همچین چیزی گیرم نیومد. داستان اصلی کتاب در حد یه قسمت مجموعه کارآگاه حقیقی هم جذاب نبود، داستان‌های فرعی کتاب جذابیت بیشتری داشت اما نویسنده سر جمع نتونسته بود جذابیت رو در کل داستان حفظ کنه. غافلگیری‌هاش خیلی غافلگیرتون‌ نمی‌کرد. انگیزه‌ها قانعتون‌ نمی‌کرد. شخصیت‌های فرعی که معرفی می‌شدند تهش اگه حذفم میشدن هم کل ماجرا تغییری ایجاد نمیشد. دو سه تا جمله جالب داشت، مثلا یکی این بود: *اگه تلاش نکنید که بتونید دارید تلاش میکنید که نتونید* ته تهش بگم من خوندن کتاب رو *توصیه نمیکنم* مگه کتاب بهتری دم دستتون نباشه.

نمی‌دونم به خاطر ضعف ترجمه بود یا اشکال از متن اصلی ولی خیلی طول کشید تا داستان جذاب بشه. اولش توضیحات و مقدمه زیادی داشت تا به اصل ماجرا برسه. ولی خرده‌داستان‌ها و معماها و رازهایی که در ادامه برملا شد جالب بود. هر چند که بعضا بود و نبودش یکی بود. اما ای کاش ترجمه بهتری داشت. غلط‌های املایی یا تایپی هم زیاد بود که برای یه کتاب چاپ شده اصلا مقبول نیست.

در یک کلام عالی بود:) دقیقا همون چیزی که انتظارش رو داشتم⁦^_^⁩ مثل کتاب و آنگاه هیچ کس نماند از آگاتا کریستی، نویسنده تونسته بود غافلگیری ها رو در داستان پخش کنه. نه مثل بعضی از کتاب های جنایی که تا آخر کتاب اتفاقی نمیفته و بعد همه چی روشن میشه. نویسنده قشنگ روی داستان تسلط داشت و به بهترین نحو داستان رو جلو می‌برد👌 شخصیت های کتاب خیلی جذاب و دوست‌داشتنی هستن ولی خیلی زیادن. من که بعضی اوقات گیج میشدم. اما باز هم میشه باهاش کنار اومد. این کتاب رو بخونید حتما خوشتون میاد:)

داستان در نهایت خیلی جالب تموم شد ولی تا نیمه ی اول کتاب خیلی کند پیش می رفت طوری که نزدیک بود رها کنم کتابو.

دیدم که چندنفر دیگه نظرات خوب و‌کاملی نوشته بودند که من از تکرارش صرف نظر میکنم. ولی حیف و صد حیف که مترجم ها سراغ ویراستارها نمیرن. چقدر ترجمه ناپیوسته و‌پر از ایرادات نگارشی و دستوری بود. یک مترجم هرچقدرهم ماهر باشه باید ویراستار و نقشش رو‌برای بهتر شدن کتابش بپذیره! اگر داستان جذاب نبود و اگر جملات کوتاه و با ضرب اهنگ بالا نبود اصلا ممی‌شد این ترجمه رو تحمل کرد و کتاب رو‌ادامه داد.

داستان یه دهکده مخصوص افراد سالمند که هرکدوم در گذشته برای خودشون کسی بودن و یه گروه از سالمندان با علاقه به حل پرونده های جنایی که درگیر چند قتل میشن شخصیت پردازی خوبی داره با داستان همراه میشین اگر با تعداد زیاد شخصیت ها مشکل دارین چند فصل اول یادداشت برداری کنین پایان خیلی خوبی‌هم داره

یک کتاب عالی برای کسانی علاقه زیاد به رمان های جنایی دارن، علاوه برخوب بودن داستان پردازی تمام شخصیتهای کتاب به خوبی به تصویر کشیده شدند. کتاب جنبه کمدی هم داره و اصلا خسته کننده نیست.

نمی دونم متن روان نیست یا ترجمه بده چون همین کتاب را با ترجمه دیگری شروع کردم اون هم روان و قابل فهم نبود

۶۴. زندگی تعدادی از افراد سالمند ساکن دهکده سالمندان که عاشق ماجراجویی و سرک کشیدن تو پرونده‌های قدیمی پلیسی‌ن با اتفاق افتادن یه قتل واقعی پر از هیجان میشه و هر کدوم با توانایی‌های مخصوص خودشون سعی میکنن پرونده رو حل کنن. روند داستان عالیه و پایانش تقریبا غیرقابل پیش‌بینی.

کتاب بسیار جالب با ایده ایی جدید و نو و روایت ساده و دلپذیر. بهترین لذت برای یک کتابخوان واقعی خواندن داستانهایی از این دسته، بخونید و لذت ببرید

حتمااا بخونید و از تک تک لحظاتش لذت ببرید

خیلی مزخرف بود، ۲۰۰صفحه خوندم ولی هنوز مقدمه بود.

خیلی خاله زنکی نوشته شده اصا سبک جنایی نیس. بیشتر نویسنده برای فروش همچین اسمی رو انتخاب کرده

داستان درباره‌ی یه سری پیرمرد و پیرزن بازنشسته‌ هستش که هر پنجشنبه دور هم جمع میشن تا پرونده های جنایی حل نشده رو حل کنن و اسم دورهمی هاشون رو هم میذارن "باشگاه قتل پنجشنبه". کتاب متن روانی داره و گیج کننده نیست ولی آنچنان فضای مرموز و جنایی نداره. انگار که این بعد جنایی داستان پشت روزمرگی های این افراد پنهان میشه. ولی از نظر پیوستگی جذابیت داره و این که نهایتا پایانش هم قابل پیش بینی نیست. یک ویژگی مثبت دیگه ای هم که داره اینه که فصل ها تعداد زیاد دارند ولی کوتاهند و میشه به راحتی تو مدت کوتاه یک فصلو تموم کرد و اینجوری داستان از دستتون نمیره حتی اگر فاصله بیوفته. خلاصه در کل باید بگم که سرگرم کننده و جذابه و ارزش یک بار خوندن رو داره.

اگه بخاطر ژانر جناییش سراغ این کتاب میاید که باید بهتون بگم اصلا این کار رو نکنید، کارآگاه های به ظاهر کارآگاه از پلیس های دست چندم جنایی های دیگه ضعیف تر عمل میکنن و اصلا روش و شیوه منحصر به فردی برای پیدا کردن مجرم ندان..... / در اصل این کتاب باید توی دسته کمدی قرار میگرفت چون نه هیجانی داره و نه فراز و فرود کتاب های جنایی و به نظرم خود نویسنده هم از این موضوع آگاه بوده که به طنز رو آورده 🔴 تنها یک قسمتش برام جالب بود وقتی راز اون مرده که روی صندلی قبل از قبرستون میشست فاش شد ، سه چهارم تمام شخصیت های کتاب اگه حذف بشن هیچ اتفاقی نمی افته و لطمه ای نمیخوره * کتاب به هیچ وجه غافل گیری و حتی هیجان زدگی رو به وجود نمیاره و..... و دیگر هیچ

من هم متوجه نشدم ایراد ترجمه هست یا ویراستاری چون خواندن بعضی قسمتها واقعا دشوار بود . داستان روال آرامی داشت و واقعا یک سوم کتاب کند پیش میره ولی در کل من لذت بردم . ته مایه طنز هم داره بعضی قسمتهاش.

خسته کننده و پراکنده گویی مزمن

جذابیتی نداشت