نظرات کاربران درباره کتاب جان های بیمار، ذهن های سرحال

کتاب راجع به اندیشه و فلسفه و کمی هم زندگی شخصی ویلیام جیمز (موسس مکتب پراگماتیسم آمریکایی ) است ،ترجمه کمی دشوار و مشکل بود ،محتوای کتاب تا ۱۵۰ صفحه اول خوب و عامیانه نوشته شده، اما بعدا وارد مباحث تخصصی تر فلسفی می شود . موضوع کتاب مربوط به :خودکشی،مرگ؛معنای زندگی،هستی شناسی ،آگاهی، می شود.

در فوق العاده بودن کتاب بحثی نیست. چرا که ویلیام جیمز عزیز برای همه‌ی دوستداران فلسفه شناخته شده‌است و حتی اگر کسی موافق گفته‌هایش نباشد، احترام خود او به جاست. اما ترجمه‌ی کتاب کمی اذیت کننده بود. که البته من شخصا بیشتر از ترجمه، با جمله بندی ها و عدم استفاده از علائم نگارشیِ درست، مشکل داشتم. من متن اصلی کتاب را ندیده‌ام و این احتمال را میدهم که متن اصلی، خود، ثقیل بوده و به طبع ترجمه را هم دشوار کرده باشد. اما نگارش و استفاده از قواعد زبان فارسی بحث دیگریست.🤗

من نسخه چاپی رو خریدم به پیشنهاد یکی از دوستانم، از ترجمه اصلا اصلا راضی نبودم... روان نبود... نتونستم تا آخر بخونم چون اعصابم رو به هم میریخت گذاشتم مجدد بعدا از اول بخونم

روان نیست

ترجمه و ویراستاری ضعیفه.

سلام. کتاب رو یکی دوماه گذشته خوندم و کامل یادم نیست. از روی یادداشت هام نظر می نویسم. کتاب بجز یک فصل(مربوط به جریان سیال آگاهی) برایم روان بود. نکات اصلی که از کتاب برداشت کردم: ۱.تاکید اصلی کتاب بر روی "عمل" هست. که خب طبیعیه چون داره از ویلیام جیمز پدر مکتب پراگماتیسم صحبت میکنه. ۲.خب حالا پراگماتیسم/عمل گرایی چی میگه؟(با تعبیر این کتاب) میگه برای درک حقیقت یک راهکار اینه که مثل خیلی از فیلسوفان(مخصوصا ایده‌آلیست‌ها) حقیقت رو جدای از انسان تصور کنی و با زبان/عقل/استدلال و... اون رو پیدا کنی. عمل‌گراها میگن که حقیقت جدای از انسان نیست. در اصل این زبان/عقل/استدلال که گفتیم ابزاری هستند برای حل مساله. تا تو وارد عمل نشی حقیقت رو بدست نمیاری. اگر عمل نکنی، ابژه‌ها رو خوب نخواهی شناخت. ۳.خب سوال پیش میاد که این حرفا چیه؟ من توی عمل/تجربه کردن کلی خطا میکنم. اصلا چه ربطی به معرفت‌شناسی من داره؟ اینجا مهم ترین نکته کتاب برای من مثال بعدی هست که با زبان خودم خلاصه میگم.(صرفا برا انتقال بهتر مفهوم . وگرنه مثال کاملا درستی نیست) ۳.۱.فرض میکنیم منِ عاشق به در ثانیه اولِ عاشق شدن، به معشوقم می‌گم "دوستت دارم". خب این گزاره رو با چه فکتی گفتم؟ واقعا درسته یا غلط؟ باهم می‌سازیم یا نه؟ و هزارتا سوال دیگه. ۳.۲خب من تا ابد میتونم بشینم صغری و کبری کنم برای این گزاره و فلسفه بچینم. ولی آیا من رو به معشوق میرسونه؟ اصلا به جوابی میرسم؟ ۳.۳.اینجایی که خرد/عقل به جایی نمیرسه باید وارد عمل شد. من با عمل های خودم در طی زمان میتونم این گزاره رو به صادق بودن/کاذب بودن نزدیک تر کنم. یعنی من با "عمل" خودم، به بارِ خود، عینیت دادم! ۳.۴.به طور خلاصه به این میگن اراده معطوف به باور. یعنی جایی که دلایل کافی نمیشه برای گزاره‌ای آورد، تو میتونی اراده کنی به باور اون عقیده(و طبیعتا با مقداری ایمان و امید) و از مرز خرد هم بیرون نرفته باشی. تو با این اراده ای که میکنی آینده/واقعیت/اطرافت رو میسازی. عینیت پیدا میکنه اون باور و شاید بشه گفت به سمت واقعیت میره باورت. ۳.۵. و خب مشخصه که اراده شرط لازم است و نه شرط کافی! ۴.نکات فراوان دیگه ای هم کتاب داشت که دیگه حوصله ندارم😁 در کل بخش های بسیاری از کتاب قانعم نکرد و نیاز به مطالعه بیشتر/مجدد داره. ولی دو نکته از این کتاب برایم جالب بود: الف) با تاکیدش روی عمل، باعث شد در مورد اون افراطی گری ای که در مباحث نظری دارم، تلنگری بخورم و مجددا اهمیت عمل برام روشن بشه. ب) در کتاب های متفاوتی که از اشخاص بزرگ میخونم معمولا نوعی از معنویت/راز(حالا از هر نوعش) می بینم. که خب انسان رو برای جست‌وجو تشنه تر میکنه. خسته نباشیم:)

با خوندن این کتاب یادگرفتم ازاینکه هنوز بخت و فرصت اینکه میتونم از هیچ بودن در این بحر بیکران دارم لذت ببرم .

کتا ب کامل نیست ‌تعداد صفحات کمی برای مطالعه موجود هست لطفا رسیدگی نمایید