نظرات کاربران درباره کتاب تازه وارد

میشه کتاب »خانه که در آن مرده بودم« از همین نویسنده رو به طاقچه اضافه کنین؟

این نویسنده هوش سرشار وخلاقیت زیادی داره من دوکتاب تازه وارد وبدخوای رو خوندم واقعا از ابتدا تاانتهای داستان هر لحظه موردی برای غافلگیری درنوشته ها پیدامیکنی. برخلاف کارآگاهی مشهور مثل گوارو وهلمز که ظاهر خاص وعلایق خاص خودشونو داشتن شخصیت کارآگاه کاگا ساده ومعمولی بودولی در پس این سادگی ذهنی فعال وجستجوگروجودداشت کهبسیار باهوش ونکته بین بود. درکل هرکس به رمان جنایی علاقه داره خوندن این کتاب روتوصیه میکنم چون تمام موارد رو باجزییات کامل توضیح داده.

قشنگ بود. روند داستان و برملا شدن حقیقت یکم شبیه داستان های پوآرو بود که جذابش میکرد. ولی از کارهای دیگه نویسنده یکم ضعیف تر بود. البته فقط یکم... کلا داستان خوب و قشنگی بود. توصیه میکنم.

این نویسنده نابغه س هرچی ازش خواندم غافلگیر شدم اما این کار صرفاً هیجانی معمایی نیس کتاب با قتل یه زن تنها شروع میشه در صحنه جرم وسایلی پیدا میشن و پای آدمایی زیادی وسط میاد که کارآگاه یک به یک بی ربط بودنشون به قتل رو ثابت میکنه و تا آخر که به مضمون اصلی میرسه، کلا خیلی قشنگ بود

در این کتاب روند داستان جوریه که انگار نویسنده برای دل خودش نوشته، یه طنز ریز کوچولو هم قاطی ماجرا هست که داستان رو خیلی خودمونی و همه‌خوان میکنه؛ طوری که هم یه نوجوون ممکنه بپسندتش، هم یه خانم خونه‌دار، هم یه پزشک هم یه معلم.. کتابیه که با اینکه در مورد قتله، ولی خیلی آهسته و پیوسته بدون هیجانات نفس‌گیر به روند یه پرونده رسیدگی میشه و شما از روابط اجتماعی بامزه‌ای که توی کتاب در جریانه با خوردن یه فنجون قهوه و یه تیکه کیک لذت میبرید کسایی که عادت به خوندن کتابای سنگین جنایی دارن شاید این کتاب براشون حوصله‌سربر باشه. اما من با اینکه اونجور کتابا رو هم‌خوندم، از این هم خیلی خیلی لذت بردم، هنوز مزه‌ش زیر دندونمه 😄

از انتظارتم خیلی فاصله داشت،داستان پردازی خوبی داشت اما هیجان انگیز نبود

داستان با قتل یک زن تنهای چهل و پنج ساله شروع میشه ، روند داستان بررسی مظنونین احتمالی و رفع اتهام از یک یک اونهاست ، هیجان زیادی نداره اما تک تک مظنونین ماجرایی دارن که کتاب رو جذاب میکنه

به همه کسانی که به رمان های معماگونه و جنایی علاقه دارند پیشنهاد میکنم👌🏻

این دومین کتابیِ که دارم از آقای هیگاشینو میخونم و انگار کارآگاه کاگا حسابی تو کارش حرفه‌ای شده... این که به انواع مشکلات خانوادگی اشاره و روابط مختلف از آدم‌ها رو ترسیم کرده بود برام جالب بود.

من سه تا کتاب مجموعا از این نویسنده خوندم که به نظرم از نظر جذابیت این کتاب پایین تر از همه بود کتاب برای من تیکه تیکه و ناپیوسته بود و از اینکه هیچ چیز مهمی در مورد قتل در طول داستان گفته نمیشد یه جوری بود انگار من دارم از اخبار مثلا داستان قتل رو پیگیری میکنم و منتظرم ببینم پلیس ها چیکار میکنند ساده بگم انگار خواننده رو بازی نداده بودن تا با کارآگاه ها همراه بشه و اونم قتل رو حل کنه پیشنهاد میکنم از این نویسنده خانه ای که در آن مرده بودم و بدخواهی رو بخونید جذاب تره

نویسنده اندازه یه شهر آدم اسم برده بود ولی این باعث نمیشد که داستان گیج کننده بشه چون ارتباط بین شخصیت ها رو زود نشون میداد برخلاف دوستان واسه من کسل کننده نبود و تقریبا تا آخرش نمیشد حدس زد قاتل کیه همین باعث میشد نتونی کنار بگذاریش احیانا این کارگاه کوگا همونی که توی بدخواهی هم بود نیست؟؟توی کتاب های دیگ نویسنده هم این شخصیت حضور داره یا نه؟؟؟

یک داستان جنایی جذاب و شیرین از نویسنده مورد علاقه ام... برخلاف بقیه داستانهای جنایی معمایی، شیرینی و جذابیت این داستان نه در مورد پیدا کردن قاتل بلکه در رابطه با حاشیه های اون و مظنونهایی بود که هر کدوم داستان جالبی در پس پرده داشتند...از انتشارات و طاقچه عزیز برای قرار دادن کتاب در بخش بی نهایت، سپاسگزارم.

از کتاب های است که خوبه واسه سریال های ژاپنی دوست داشتم و ترغیب شدم کتاب های دیگه این نویسنده رو هم بخونم

کتاب جالبی بود

مهمترین اصل در تحقیق و بررسی برای جرم صورت گرفته فقط مدرک نیست بلکه تحقیق و بررسی روی چیزای بی اهمیتی هست که ممکنه قطعات مهم پازل دو بهم دیگه وصل کنه و چرایی جرم صورت گرفته رو عیان کنه

اگر به سبک رمان های ژاپنی علاقه دارید بخونید واسه من اصلا جالب نبود مثل همه رمان های ژاپنی دوست نداشتم

کتابی خوش خوان است. به موضوعی جنایی از زاویه ای کاملا متفاوت پرداخته است. با پرداختن به داستان زندگی افراد مرتبط با داستان اصلی، لطافت ان بیشتر از خشونت حاصل از قتل شده است.

با اینکه اسامی زیاد و به ژاپنی بود، نگارش نویسنده بقدری عالی بود که طی یکی دو جمله هویت شخص ، مشخص میشد و داستان روان و نکته های زیادی داشت.

جزیی نگری و ریزپردازی ، قلم قدرتمند ، توصیف های به جا و پرداختن به پیچیدگی های عاطفی انسان ها ، اثر را به چیزی بیش از یک اثر جنایی و پلیسی تبدیل می کند . سعی نویسنده در القای این مفهوم که فداکاری ها و اغماض های نابه جای انسانی گاه فرد را به ورطه خطرناک جنایت می کشاند چنانچه به خاطر دیگران مرتکب قتل می شود .

به نظرم این کتاب نسبت به کتاب‌های قبلی نویسنده با عنوان خانه‌ای که در آن مرده بودم و بدخواهی، از نظر جذابیت و کشش داستان یه مقدار در سطح پایین‌تری قرار داره ولی همچنان کتاب خوبیه که از خوندنش لذت بردم و به بقیه معرفیش میکنم