نظرات کاربران درباره کتاب پنجاه چیزی که تقصیر من نیست

متاسفانه کتاب چیزی به آدم یاد نمیده، هیچ بار مثبتی نداره و سرشاار از وراجی های بی سرو ته هستش

به نظر شما عادی بود؟ ایشان با این حجم از تنفر از خود نمی توانند ادعای بیان حقایق را کنند. بله حقیقت وجودی انسان رنج است و راه فراری نیست این سنت الهیست فقط می تواند نوع رنجش را تعیین کند البته دربرابر رنجی که مقدر شده است دو راه دارد اول اینکه چیزی را دوست دارد، آن را ندارد، پس رضایت بدهد؛ دوم اینکه چیزی را دوست دارد، دارد، نباید دست بزند. در قانون اول زن زیبایی را دوست دارد اما ندارد باید رضایت بدهد تا منجر به تنفر از خود نشود، در قانون دوم زن زیبایی را دوست دارد و دارد اما نباید به نمایش بگذارد که تحقیر نشود که متنفر از زندگی نشود. ایشان تلاش می کنند از رنج تحقیر که البته قابل کنترل است فرار کنند اما علائم هاد روانی بروز می دهند و این رنج به مراتب سختتر از رنج قبل است.

کتاب جالبی ندیدم.

کتاب خوبی است .تونسته احساساتشو به راحتی به زبان بیاره. چیزایی که هر کسی نمیتونه ابراز کن هن که ازخوندنش راضیم

خوندنش رو توصیه نمی کنم

اوایل کتاب رو خیلی دوست داشتم و باهاش ارتباط برقرار کردم. اما از اواسط داستان یکم از متن خسته شدم. اواخرش اما خیلی خوب بود. برای من که تکه تکه خوندمش دوست داشتنی بود و خیلی نویسنده و دغدغه هاش رو درک کردم.

نویسنده این کتاب ،زندگی نزیسته من رو زیسته بود و اون زندگی ای رو که من برای خودم انتخاب کرده بودم رو زندگی کرده بود و من رو از زندگی مجردی و دور از خانواده و پرازموفقیت های فردی و توجه به عقاید فمنیستی رهایی بخشید زندگی که مدام خودم رو با معیار هایی غیر واقعی مقایسه و سرزنش میکردم .برای من کتابی شیرین و پر از آگاهی بود.من تصمیم به خوندن دوباره این کتاب طولانی رو دارم.امیدوارم کام شمانیز از خوندن این کتاب شیرین بشه.

باهاش ارتباط نگرفتم. یه جوریه که انگار نویسنده مدام داره غر میزنه و همینش حس منفی به آدم میده. بنظرم نام کتاب خیلی برای محتوای کتاب زیادیه!

میشه این کتابو بدین آرش عدل پرور بخونه این سبکی خیلی خوب میخونه

کتاب رو تازه شروع کردم و چند فصل اول رو خوندم اما بنظرم اون چیزی که توقع داشتم نبود. نویسنده درمورد مسائل ناخوشایندی صحبت میکرد که برای من خیلی ملموس نبود. به عبارت دیگه... من این مسائل رو در زندگی م تجربه نمیکنم. پس بنظرم اومد کتاب بدرد بخوری برای من نیست و از ادامه صرف نظر میکنم...

با خوندن این کتاب متوجه شدم همواره زنان در طول تاریخ و جوامع مختلف به علت دنیای مردسالارانه فشار بیشتری رو متحمل شدند به غیر از مسائل فیزیولوژیک مخصوص خانم ها و نکته ی مثبتی که داشت تغییر نگاه واقع بینانه در این جهت بود که به من کمک کرد

کتاب خوبی بود.

دنیای زنان دنیای بسیار متفاوتی هست.

خوب بود هم طنز هم روانشناسی هم اینکه بهت یاد بده تو مسیول چیزهایی که اطرافت و برای اطرافیانت رخ میده نیستی

بنظرم کتاب خیلی جذابی بود در حالیکه ساده است دارای نکات پیچیده خوبی است و به وضع جامعه کنونی ما شبیه است

تا این جا که خوندم مدام نوشته بود تقصیر من نیست در حالی که خیلی هاش قابل رفع بود

واسم قابل درک نبود

کتاب درباره دردها و مشکلاتیه که زنان و دختران در جامعه امروزی تجربه میکنند، نویسنده مشکلات بیرونی و درونی یک زن و واگویه های اون رو بیان کرده. برای درک دنیای یک زن و برخی از دغدغه هاش در دنیای مدرن میتونه مفید باشه و نه بیشتر.

کتاب اومده مشکلات زنانی که با تغییر زمانه خودشون رو به روز نمی کنند به اصطلاح توضیح داده ولی بنظرم کسانی که در ایران زندگی می کنند مسائل و مشکلاتشون فرق می کنه با اونایی که در آمریکا یا اروپا زندگی می کنند .فرقی هم نمی کنه زن باشند یا مرد .من که نتونستم ارتباط بگیرم با کتاب .

واقعا دلیل اینهمه تعریف و تمجید از این کتاب متوجه نمیشم کتابش روونه به راحتی میشه خوند ولی فقط خاطرات کوتاه نویسندهس و راجب مشکلاتی میگه که شاید تعدادی دچارش بشن نه راهکاری داره نه چیز خاصی و بنظرم فقط غر غر کرده من تا صفحه ۳۹۰ خوندم ولی دیگه هیچ کششی نداشتم و رها کردم