نظرات کاربران درباره کتاب بیوه کشی

داستان بی کششی هست مم چند صفحه بیشتر نتونستم بخونم اصلا ارتباط نمیشه گرفت

جزو بدترین رمان هایی بود که خوندم هیچ منطقی تو روند داستان وجود نداشت به نظرم بهتر بود اسمش رو پسر کشی می گذاشتن نه بیوه کشی!!

واقعا حوصله آدم و سر می بره 😬

ببخشید این نظر میدم ولی هم بیوه کشی هم خاما واقعا با زجر تموم کردم

روایتی است هنرمندانه از سرنوشت محتوم پررنج آدمها در بستر سنتها ،فرهنگهای نادرست . رنج عمیقی در تمام روایت وجود داره که غیر قابل انکاره،که روح آدم را خراش میده،غمی که فراموش کردنی نخواهد بود. سنت های غلطی که وجودشون زندگی آدمها را تحت تاثیر خودش قرار میده و با سلب قدرت انتخاب ، محکومشون میکنه به رنجی که منصفانه و عادلانه و انسانی نیست.

اصلا جذاب نبود جوری که نتونستم تمومش کنم

این کتاب برای من به شدت جذاب و دوست داشتنی بود هرچند که رنج عمیقی در سطر به سطرش نهفته بود و عجیب روح و روانت را درگیر خودش میکرد . امان از سنت ها و رسومی که آگاهانه و ناآگاهانه زندگی افراد را تحت تاثیر قرار میدن و قدرت اختیار انسان را از او میگیرند . داستان خوابیده خانم را باید خواند تا اندکی رنج و سختیی که امثال او متحمل میشوند به واسطه ی رسوم جاهلانه ، درک کنیم . که هنوز هم در جای جای سرزمین من خوابیده خانم هایی هستند ...

#بیوه_کشی رمانی‌ست با درونمایه‌ رسومات سنتیِ آسیب زننده‌! رسوماتی زن ستیزانه که در نگاه اول در منطقه الموت و روستای«میلک» و در نگاهی عمیق‌تر در اعماق فرهنگ یک سرزمین ریشه دوانده است! #یوسف_علیخانی در #بیوه‌کشی به زیباییِ هر چه تمام، ناکارآمدیِ باورهای منسوخ و پوسیده را به چالش می‌کشد و با قلمی نقادانه به دل افکاری نفوذ می‌کند که همواره هویت زنِ ایرانی را مورد هدف قرار داده است! افکاری به وسعت یک تاریخ در معنای کل و به شکل نمادین در سرگذشت سه نسل از زنانِ این داستان! چیزی که برای منِ مخاطبِ زن بسیار جذاب است، درک عمیق احساسات "خوابیده‌خانم" توسط یک مرد (نویسنده‌) است. #یوسف_علیخانی رنج زن‌های این سرزمین را به کمال درک کرده و در قصه هایش مدام در تلاش است که دست زن‌های پیرامونش را بگیرد و یک بار برای همیشه کبریت بکشد به باورِ پوسیده‌ی گناه نخستین! اما چه کند که نمی شود زن‌های رنج کشیده‌ی این سرزمین را به جایی بُرد که خاطره‌هاشان با آنها نیایند. #بیوه_کشی

چه غم انگیز بود ....

کتاب نخوندم

بااحترام‌بسیار به استاد علیخانی عزیز این کتاب واصلا دوست نداشتم وارتباط نگرفتم.

با سلام و تشکر از اقای علیخانی عزیز بابت خوانش خوب و رمان بیوه کشی. بعد از خواندن این رمان از نگاه یک خواننده چند مورد مد نظرم بود که بگم. اول اینکه ابتدای داستان خوب شروع می شه و داستان اوج می گیره ولی در همون اوج به ناگاه مسیر داستان افول پیدا می کنه. به طوری که برای من خواننده یک دفعه شوکی به بار اورده بود وشاید چند باری تصمیم به ترک داستان گرفتم ولی باز ادامه دادم به امید اینکه به اوج برگرده اما متاسفانه این اتفاق نیافتاد. داستان از بعد از مرگ دومین برادر کمی غیر باور می شه. شاید این مدل زندگی ها و سنتهای نادرست هنوز وجود داشته باشه اما سادگی بیش از حد مردم ان روستا و پذیرش هر مرگی به راحتی کمی غیر باور پذیر می کنه داستان رو و اینکه کوتاه شدن هر بخش این باور رو به من خواننده می داد که شاید نویسنده در این بخش ها خسته شدند و فقط دیگه به دنبال اتمام داستان هستند. مورد دیگه هم اینکه که جملات کتاب خیلی زبان محلی داشت هر چند خود نویسنده بسیار زیبا ان لهجه رو برای خواننده خودش به نمایش در می اورد اما گاهی بعضی جاها نامفهوم و گاهی کسل کننده می شه. فکر می کنم (البته با تمام احترام فقط نظرمه ) اگه به زبان ساده نوشته می شد و گاهی از بعضی لغات اون منطقه استفاده می شد بهتر بود. با تشکر .