نظرات کاربران درباره کتاب تاریک‌ترین ذهن‌ها

این کتاب جلد اول یک مجموعه دارک فانتزی و ژانر آخرالزمانی است که چهار کتاب اصلی، سه کتاب فرعی و یک مجموعه داستان کوتاه دارد (که به جز کتاب اصلی اول هیچ کدام ترجمه نشده)، تم داستان ترکیبی از مجموعه گسسته شوسترمن و ناجیان سندرسون است و مناسب خوانندگان شانزده سال به بالا. خلاصه داستان از این قرار است که بیماریی ناشناخته باعث مرگ نود و نه درصد بچه های امریکایی هشت تا چهارده ساله شده و باقی مانده ها، قدرتهای فراانسانی پیدا کردند که قادر به کنترلش نیستند، به همین دلیل در اردوگاه ها زندانی شده اند و آزار می بینند، روبی نارنجی است و می تواند ذهن دیگران را بخواند و دستکاری کند اما خودش را کم خطر و در گروه سبزها (دارای حافظه فوق العاده) جا زده، بعد شش سال شناسایی می شود و فرار می کند اما از دنیای بیرون و خطراتش هیچ نمی داند و هنوز کنترل قدرتش را یاد نگرفته و می ترسد به دیگران صدمه بزند، با گروه سه نفره از نوجوانان که آبی (قدرت حرکت اجسام از راه دور) و زرد (ایجاد الکتریسیته) هستند همراه می شود تا به پایگاه مخفی نوجوانان فراروانی برسد. او عاشق می شود و درگیر توطئه جنگ قدرت بین گروه های سیاسی در کشوری که ویران شده. جلد اول به شکل عاشقانه غم انگیزی به پایان می رسد. کتابهای بعدی بیشتر به کشف توطئه های دولتی، مبارزه و آزادسازی بچه های فراروانی از اردوگاه ها می پردازند، در کل داستان پردازی و شخصیت پردازی خوب بود و ترجمه علیرغم سانسور بوسه ها، قابل قبول. از این داستان، فیلمی به همین نام ساخته شده که به خوبی کتابش نیست.

داستان می تونست خوب باشه اگر مترجم اینقـــــــــــــــــدر دخل و تصرف شخصی نکرده بود! نمی فهمم مثلا کلمه سوتین یا حتی لباس زیر زنانه مگه گناهه؟ مگه جرمه؟ مگه وسیله ممنوعه اس و قباحت داره که به جاش می نویسه؛ بالا تنه؟!!! بگذریم از پریدن های عجیب غریب و هزارپاره کردن کل داستان... فقط دلم می خواد امکان داشت یک بار، یه جوری نویسنده این کتاب، این نسخه از کارش رو می خوند... سکته فقط مال بخش اول داستانش می شد..... برای خودمون متاسفم.

خیلی عالی بود ولی لطفا بقیه جلداشم بزارین.

جلد دوم داره ،؟؟؟؟ خیلی دوسش داشتم کشش خوبی داشت و هر صفحه واقعا نفس گیر بو‌د

اگر ژانر تخیلی دوست دارید موضوع تازه ای برای گفتن داره. دو قسمت مشابه هری پاتر داشت؛ گروه‌بندی و قدرت نارنجی ها. حتی اون قسمت که کلامنسی داشت به روبی یاد میداد چطور نتونه به ذهنش نفوذ کنه کاملا مشابه اون قسمت پروفسور اسنیپ و هری در جلد 6 بود و حتی اسم طلسم آکلومنسی مشابه اسم بچه ی فراری یا کلامنسی بود. در مجموع سرگرم کننده بود ولی حس میکنم این ایده قابلیت داستانسازی بهتر رو هم داشت و گاهی داستان زیادی پیچ و خم گرفته بود و میشد ساده تر اما جذاب تر پیش بره داستان فراروانی ها:)

کتاب خوب پیش رفت ولی خوب تموم نشد