نظرات کاربران درباره کتاب بی کتابی

۰ #بی_کتابی داستان یک عتیقه‌چی عاشق کتاب است. عاشق جلد کتاب. عاشق خطاطی و نقش و نگار و تذهیب و حاشیه‌نویسی کتاب. دوست دارد کتاب‌ها را لمس کند. دستی به سر و روی‌شان بکشد. دنبال همه کتاب‌های خطی و اصل و نسب‌دار است. اگرچه چندان حظی از متن کتاب نمی‌برد و دل به نوشته و مقصد و مقصود نویسنده نمی‌بندد، که بیشتر خود موجودیت کتاب و کیفیت هم‌آوری و یاکه چاپ کتاب است، که دل و دیده از او می‌برد. ۰ نویسنده همین شخصیت را بهانه می‌کند تا به زبان و لهجه‌ی مرسوم دوره‌ی مشروطیت، نقبی به یوم‌التوب بزند. روزی که مجلس را به فرمان لیاخوف به توپ بستند. روز و روزگاری که مشروطه‌خواهان اندک توش و توان جامعه بودند که خواستند در برابر دیکتاتوری زمانه قدعلم کنند و آزادی‌خواهی را اندک رد و نشانی در دل متن جامعه بگذارند. ۰ بی‌کتابی بهانه‌ای است برای گذر از ته و توی جامعه‌ای آن دوران. دوران تسلط قوم و قشون قزاق‌های تحت فرمان روس. دوران تحکم قوم و قبیله‌ای قجری که صرفن به امیال سیری‌ناپذیر خود گذر عمر می‌کردند. دورانی که آزادی‌خواهی آن‌چنان هم در ته و توی جامعه‌ی آن زمانه رگ و ریشه ندوانده بود. ۰ بی‌کتابی بهانه‌ای است تاکه بویی در آن زمان و زمانه کشیدن. تا از احوالات تخم و ترکه‌ی قجر اندکی خبردار شدن. تا تصویری مجسم از آن روزگاران به ذهن متبادر کردن، و روز به توپ بستن مجلس را به تلخی و تیره‌گی چشیدن و بی‌کس و کار بودن مشروطه‌خواهان را به عینه متصور شدن و همه کینه و عصبیت و بدویت محض در مواجهه با آزادی‌خواهان را به کشت و کشتار فجیع و مجازات و شکنجه‌ی مشروطه‌چی‌ها لمس کردن. ۰ و البته که منظور نظر نویسنده آن است که این بخت و اقبال خود آن جامعه بود. انگار که آن دو ماری که هی بر دو دوش ضخاک زنده می‌شدند از برای خوردن مغز جوانان، همه نادانسته‌ها و جهالت‌های روز و روزگار خلایق بود. و نویسنده چنین تصویر می‌کند که انگاره‌ی آن ضحاک ماردوش را در تن و جان جامعه‌ی آن دوران می‌توان متصور شد. ۰ کتاب بی‌کتابی را باید خواند تاهم حظی از زبان مرسوم آن دوران برد وهم ذهنیتی از دوران سخت و سنگین مشروطیت به ذهن متبادر شد. ۰ #محمدرضا_شرفی_خبوشان #نشر_شهرستان_ادب

توصیه اکید می شود!

لطفا بذاریدش تو بی نهایت

این کتاب فوق العاده زیباست

کتاب فوق العاده و جالبی بود. داستان کتاب در زمان مرگ مظفرالدین شاه و به تخت رسیدن محمد علی شاه میگذرد. لسان الدوله کتابدار کتابخانه شاهی در زمان مظفرالدین شاه که کتابهای نفیس و ارزشمند زیادی دوران او از کتابخانه شاهی خارج و به بیگانگان فروخته شد.میرزا یعقوب شخصیت اصلی کتاب که علاقه وافری به کتاب و نقش و تذهیب دارد و به کار خرید و فروش کتاب میپردازد، طی واقعه ای با لسان الدوله آشنا میشود. در اواسط کتاب به واقعه به توپ بستن مجلس توسط لیاخوف روسی در زمان محمدعلی شاه اشاره دارد. سواد و اطلاعات زیاد میرزا یعقوب در مورد کتابهای مختلف و روایت‌های گوناگون از ضحاک، در متن کتاب بیان شده است. نویسنده فوق العاده با اطلاعات و دامنه واژگان بالا میباشد که به خوبی از عهده نوشتن این کتاب برآمده است. حتما توصیه میکنم که این کتاب خوانده بشه.

کتاب پرازجزئیات و توضیحاتی است که گاهی خواننده رو خسته میکنه اماتسلط نویسنده بر موضوع و دایره واژگان جدا تحسین برانگیزه

عالی و کم نظیر در ادبیات معاصر ایران

به جرئت میتونم بگم جزو بهترین رمان های ایرانیه. فوق العاده جذاب و خوب. حتما کسانی که رمان خوان حرفه ای هستند این کتاب رو بخونند. البته به خاطر نثر خاص و قجریش شاید اوایل کمی سخت به نظر بیاد ولی کم کم به نثرش عادت می کنید و می بینید که همین نثر خاص کتاب چقدر جذاب ترش کرده.

سواد بالای نویسنده کاملا مشخص بود

متن بسیار قشنگی داره، ادبیات دوره مشروطه کتاب به نظر سنگین میاد، ولی عالیه تصویرسازیش عالیه، دقیق انگار تو صحنه هستی و داری میبینی. توصیه میکنم بخونیدش.

اول از همه در مورد داستان، باید گفت خط قصه به خودی خود جذاب و پر اتفاقه روایتی که پیش میاد هم سر داره هم کشش داره هم ته. داستان مردی که از کودکی با کتاب مانوسه اما نه با خواندن، با حظ بصر از نقش از خط از هنر مجلد سازی و تذهیب، کسی که خود فیزیک کتاب رو‌ میبوید مینوشد میخورد و لمس میکند از حظ این هم‌جواری با کتاب مست میشه. میرزا تو گیر و دار مشروطه و دزدی های کتابخانه دربار قاجار طمع و عشق کتاب به جونش افتاده و یه کتاب خیلی خاص رمزی به دستش میرسه که بخاطرش کلی عذاب میکشه تهشم خیلی جالب تموم میشه. شخصیت میرزا واقعا خوب پرداخت شده احساسات انسانی تمایلاتش سرزنشگری هاش و پدراندر که به نظرم جذاب ترین حضور کل روایته هم اسمش که پدرِ درون میرزاست هم کاراش جذابه. عین وجدان شیر فرهاد دوسش دارم :)) جدای از داستان و شخصیت ها کتاب جزئیات و تصاویر رو بسیار خوب توصیف میکنه درسته که این مساله تو فن نویسندگی نقطه قوت بلا منازع هست ولی تو این کتاب گاهی طولانی و البته گاهی دردناک و خشن میشه(مثل توصیفای شکنجه ش) که کمی منو‌ از اصل قصه جدا میکرد. به داستان یه جور فلسفه اخلاقی حاکمه مثل داستانای قدیمی خودمون البته این اخلاق گرایی ساده لوحانه نیست و خیلی از منطق کتابای اخلاقی که حس کودک بهت میده فاصله داره و در کل با توجه به داستان و محتوی و تاریخی بودن و شخصیت پردازی و پایان بندی باید گفت ارزش خواندن دارد

برای اینکه بفهمم اخر قصه اصلی چیه خیلی هیجان داشتم، ولی وقتی کتاب تموم شد خیلی توی ذوقم خورد توصیف های خوب و با جزییاتی رو در مورد به توپ بستن مجلس و وقایع قبل و بعدش نوشته که ادم رو تحت تاثیر قرار می ده که چه فجایع تلخی رخ داده در اون زمان و به نظرم خیلی هم با زمان ما فاصله نداره در مورد داستان اصلی کتاب هم باید بگم تا جایی که دلال کتاب رو می گیرن خوبه، بعد انقدر داستان توی داستان میشه که خط سیر زمینه اصلی داستان گم میشه و خواننده نمی تونه بفهمه سر میرزا یعقوب که شخصیت اصلی قصه هست چی اومده و بعد یهویی داستان میرزا یعقوب سر و تهش هم میاد و اون همه داستان در مورد میرزا یعقوب از اول کتاب با یه پایان خیلی کوتاه تموم میشه راستش من وقتی کتاب تموم شد خیلی جا خوردم سیر ابتدایی داستان خوب بود تا وسطای داستان هم خوب بود ولی اخرش به نظرم اصلا خوب تموم نشد قصه شخصیت اصلی کتاب

داستان خیییلی کند پیش می رفت تیکه های بی ادبی توش زیاد داشت توصیف و صحنه پردازی هاش خیلی خوب بود

روایت تاریخی جذابی داره..میبره به کوچه پس کوچه های قاجار..یه مدل فارسی زیبایی هم داره که فکر کنم پهلوی میگن بهش که اولش یکم غر میزنی موقع خوندن ولی بعد لذت میبری

اگه به فرهنگ قاجاری علاقه دارین این کتاب درون مایه طنز رو ازدست ندید

من کتاب چاپیش رو از کتابخونه گرفتم کتاب پر است از تلنگرهایی در متن داستانه محتوا با اینکه در بددهنی کامل بیان شده (دلیلی که نباید به هرکسی توصیه اش کنید) اما به شدت تاثیر گذار و قابل مشاهده در جامعه و روزگار کنونی ماست از نظر روان بودن به دلیل نثر قدیمی کتاب، خیلی راحت خوان نیست اما می ارزه یکی از غیرقابل پیش بینی ترین پایان ها رو داره که واقعا جذابش میکنه درکل یکی از جذاب ترین کتاب هاییه که تا به حال خوندم، واقعا پیشنهاد میکنم بخونید

خیلی کتابو دوست داشتم اما گاهی اوقات از خوندن آثار جناب خبوشان این حس بهم دست میده که انگار نویسنده داره حجم انبوه اطلاعاتشو در زمینه های گوناگون به رخ مخاطب میکشه🙃

کتاب جالبی بود که جا به جا خواننده رو به فکر وا می‌داشت.طرح حوادث تاریخی از نگاه غیر از کتب درسی و در اخر اینکه شاید همه ضحاکی در درون داریم .

شرفی خبوشان بسییییار کار درسته. این کتابش جایزه جلال هم برده. یه نکته جالب اینه که من وسط خوندنش مجبور شدم کتاب پری‌دخت حامد عسگری رو هم بخونم. خوندن همزمان‌شون امکان مقایسه‌شون رو بهم داد؛ و فهمیدم که چقدر پری‌دخت جنس فیکه. درحالی مطمئنم اگه تو شرایط دیگه‌ای می‌خوندمش، بسیار دوست‌ش داشتم، ولی بی‌کتاب نذاشت گول بخورم:)))

واقعا عالی بود ،نویسنده این کتاب معلم فارسی من در مقطع دبیرستان بود .