نظرات کاربران درباره کتاب حرف بزن

دختری که روحش زخم برداشته مثل درختی که شاخه اش توسط یک ابله شکسته نیاز به ترمیم نفس کشیدن وجوانه زدن دوباره دارد .کتاب خوبی بود با حسهای واقعی .

کتاب خوبی بود.من دوست داشتم. کتاب، داستان زندگی یه دختر نوجوانه که بهش تجاوزمیشه و خیلی سخت با این موضوع کنار میاد و کل زندگیش تحت تاثیر قرار میگیره تا...

خلاصه کتاب رو توی کامنت ها دوستان نوشتن. من نظرم رو میگم:کتاب عالی بود. از اون کتابهایی که میتونه آدم رو بیدار نگه داره تا بخونی و ببینی ملیندا کی از خودش حرف میزنه. آخ ملیندای عزیز :(

زود قضاوت نکنیم🙂

برای خواندن و انتخاب کتاب حرف بزن خوشحالم . 🤩 داستان در مورد دختری است که اتفاقی که در سن سیزده سالگی برایش می افتد ، زندگی را برایش تلخ می کند. اما باید این تلخی شیرین شود و او تمام تلاشش را می کند . نقطه قابل توجه برای خودم در این کتاب ان قسمت بود که با این که هنر اصلا جزو درس های مورد علاقه ام نیست، اما برای هنر در این کتاب شدیداً دلم قنج رفت 🌻 از نویسنده ممنونم که نوشت 😃

به نظرم این کتاب رو به پدر و مادر هایی که فرزند نوجوان دارن باید پیشنهاد داد و فرزندانشون.ارزش یکبار خواندن رو داره.داخل مغز سه نوجوون که مشکلی براش در مهمانی پیش اومده راه میرید و همه زوایای روحی و ذهنیش رو بررسی میکنید.کتاب خوبی بود.

خوب بود

خیلی کتاب رو دوست داشتم با اینکه خیلی داستان متفاوتی نبود ولی درعین سادگی حس طرد شدگی رو خیلی خوب منتقل کرد👍🏻👍🏻

این کتاب درباره ی دختر چهارده ساله ایه که خیلی افسرده حاله...و تا وسطای کتاب به طور کامل گفته نمیشه که چه اتفاقی براش افتاده... و من چقدر این کتاب رو دوست داشتم. اوون حجم از احساسات و شوخ طبعی ها و اعتراض و غر غر های اون دختر، و غم عجیبی که چقدر تو تک تک کلمات و ویرگول ها و نقطه های کتاب خوب و دقیق قرار داده شده بود... من یه حسی نسبت بهش دارم که نمی تونم به قول این چیزی که بالای صفحه ی نظر دادن نوشته شده، `به اشتراکش بذارم`..

عالی عالی عالی کلمه ای بهتر از این برای توصیفش نیس وگرنه بالاتر از عالی هس

داستانی جالب، گیرا و گاهی همراه با طنز درمورد دختری نوجوان است. این داستان آموزنده می‌گوید که گذشته تلخ نباید مانعی برای آینده بهتر باشد. خواندن این کتاب را به همه نوجوانان و بزرگسالان توصیه میکنم.

از دریچه یک نوجوان به خیلی از مسائل نگاه کرده.برای والدین هم خوبه که براشون افکار دوران نوجوانیشون تجدید بشه و فرزندانشون را بهتر درک کنند. از حوادث و اشتباهات گذشته باید گذشت تا به آینده رسید وگرنه همیشه اسیرشون هستیم.

کتاب جالبی بود. مثل این می‌مونه که با دختری که درگیر معضلات نوجوونیشه هرروز بری مدرسه... با دختری که دوست نداره حرف بزنه و همه گفتگوهاش ذهنیه! پایان خوب و خوشی هم داشت:)

کتاب خوبی بود و من معتقدم مربیان و کسانی که با نوجوان ها سروکار دارند بهتر است آن را مطالعه کنند ، و ببینند که معلم خوب می تواند نقش مثبتی را در زندگی نوجوان ایفا کند ...از طرفی برای شناختن محیط و سبک زندگی غربی و بی معنویتی عصر حاضر کمک شایانی می کند البته باید توجه کنیم این فقط مربوط به غرب نمی شود اگر همین جا هم سبک زندگی بشود فقط مادیات و معنویات رنگ ببازد ما هم شبیه این مشکلات و سردرگمی خواهیم داشت که البته الان هم داریم... این داستان فریاد بلندی است بر سر مدرنیته و آنچه که بر سر خانواده و مادر و پدر و فرزند و اجتماع آورده است ...

این کتابو بخونید و بدونید ک نمیشه ی نفرو همینجوری قضاوت کرد.. بخونید شاید تونستید طرف مقابلتونو درک کنید، کسانی ک روانشناسی یا مشاوره میخونن هم توصیه میکنم بهشون این کتابو.. میتونه سوژه خوبی باشه براشون

به نظر من پایان بندی خوبی نداشت. پسری ثروتمند، دختری از طبقه متوسط رو به پایین که پدر و مادرش بسیار باهم مشکل دارند رو اذیت میکنه و نتیجه اش برای اون پسر فقط همینه که بچه های مدرسه متوجه میشن و جلوشون ضایع میشه. نه خبری از پلیس و رسوندنش به مجازاتش. پدر و مادر ملیندا در طول چند ماه اصلا هیچی از مشکل و تغییر رفتار دخترشان متوجه نمی‌شوند. یه نکته دیگه اینکه ملیندا بعد از چندین ماه،اتفاق ناگواری که افتاده رو به دوستی که از بچگی صمیمی بودن ولی حالا فقط به خاطر خراب شدن مهمونی تو اون شب باهاش قهره،میگه و دوستش باور نمیکنه. ریچل حتی سعی نمیکنه دلیل زنگ زدن به پلیس توسط ملیندا رو ازش تو چندین ماه گذشته بپرسه. چرا تو داستان پسر ثروتمند معرفی شد و دختر نه؟ و اینکه خیلی بد بود که تو آخر کتاب توسط پلیس هیچ اقدامی صورت نگرفت. شاید تو ظاهر داره آگاهی میده ولی اصلا چنین چیزی نیست. تو آخر کتاب اگه اون اتفاق جلو چشم همه نمیفتاد یعنی هیچ کس حرف ملیندا رو باور نمیکرد؟ و تا کی میخواست به هیچ کس نگه؟ اصلا آموزشی راجب به اینکه چطوری باید گفته بشه تا روند درمان صورت بگیره نبود.

همیشه روال عادی اکثر داستان ها اینطور بوده که در نیمه داستان ما شاهد یک اوج هستیم که شیب اون نسبت به اول و آخر داستان خیلی بیشتره، اما توی این کتاب به نظر من ما توی قسمت های پایانی شاهد اوج داستان بودیم، اما وقتی به حضور شخص اول و داستان زندگیش نگاه میکنیم، زندگی این شخصیت از لحاظ روحی و ساختاری دچار یک روزمرگی و کسل کنندگی شده که حالا تجربه های بد هم باعث رنجش بیشتر و انزوای بیشتر شخصیت شد، میخوام این رو بگم که ساختار کلی داستان کاملا با حالات درونی شخصیت اصلی شکل گرفته بود و ما با خوندن روزمرگی ها کاملا حس میکردیم که چقدر شخصیت اصلی درحال رنج بردن هست و چقدر نسبت به اطرافش حالت انزجار داره، این داستان خیلی قشنگ تونسته بود حالات روحی یک نوجوانی که شاهد تجربه خیلی تلخی توی زندگیش بوده رو نشون بده و تمام احساسات درونیش رو میتونست به مخاطب القا کنه👌🏻👌🏻❤

این کتاب توصیف بسیار زیبایی از زندگی یک دختر را در ایام دبیرستان را شرح می دهد. اینکه زندگی همواره زیبا نیست و آدم ها همه یکسان نیستند و اینکه چه عاملی باعث میشه که آدمی به دیگران نتونه اعتماد کنه و باهاش حرف بزنه چون با آدم هایی سر و کار داشته که نخواستن درکش کنن. حتی خانواده هم از اونجایی که خودش رو غرق کار و درآمد کافی داشتن میکنه که اصلا هم خودش رو و هم خانواده رو فراموش میکنه. هدف پدر و مادر فقط کار کردن برای اجتماعی که هیچ اهمیتی بهش نمیده نیست بلکه هدف اصلی یک خانواده ترقی خود اعضای خانواده در اجتماع می باشد تا اگر روزی فرزند خانواده دچار مشکلی بشود خودش بتواند از پس مشکلات فائق آمده و در برابر آن مقاومت نشان بدهد. تا انسان قوی تری در زندگی بشود و تا هنگامی که فرد سکوت پیشه کند این مشکلات همواره ادامه خواهد داشت

کتاب خوبی بود 😁😁😁

یکی‌ از بهترین ها تو این سبک! پنج ستاره با افتخار!!