اولین کتابی بود که از سارتر خوندم و دوست داشتم. به عقیده خیلیا، این رمان داستان زندگی خود سارتره. از اون کتاباییه که گذاشتم یه بار دیگه در آینده بخونم. سیاق مطلب در طول داستان یکسان نیست، بعضی جاها خسته کننده می‌شه، بعضی جاها انقدر جذاب می‌شه که یه صفحش رو ممکنه چند بار بخونی و هر بار یه چیز جدید توش پیدا کنی. خواننده عام ممکنه خوشش نیاد چون سبک داستان خیلی اوقات سورئال می‌شه و آدم رو یاد صادق هدایت می‌ندازه. خودم خیلی یاد بوف کور افتادم. مثلا یه جا کاراکتر اصلی روی یه نیمکت دراز می‌کشه و یه توصیفات و تخیلاتی از درختا و ریشه‌هاشون می‌بینیم که بسیار زیبا و سورئال هستن. بعد از خوندن داستان حتما چند تا نقد و تحلیل ازش بخونید تا با فلسفه اگزیستانسیالیسم هم آشنا بشید. من نسخه الکترونیک کتاب رو تو اپلیکیشن طاقچه با ترجمه کیومرث پارسای از نشر علم خوندم. کتابخوان باشید👻

متاسفانه متن کتاب خیلی سانسور داره.

این‌احساس‌تهوع‌هم‌پیشرفت‌است‌هم‌توقف‌که‌سارتر‌بهصورت‌عجیبی‌بیان‌کرده

تصور میکنم تنها یک شب خواب ارام برای از بین بردن اندوه کفایت میکند …

با وجود سانسور های متن ولی خوب بود من خوشم میاد یکمم مفهومیه باید با دقت و درک بیشتری خونده شده

ببینید بنظرم کسایی که به فلسفه خیلی علاقه دارن باید این کتاب رو بخونند اما به زبان اصلی چون انقد تو هر ترجمه اش سانسور داره که هرچی بخونی بازم نمیفهمی چی به چیه...من خودم اولین کتابی بود که خوندم و نپسندیدمش چون خیلی متوجهش نشدم فقط شخصیت آنتوان رو کمی فهمیدم و اینکه درونگراست نمیدونم خیلی کتاب سنگینیه .... اگر کسی خلاصه ی مفید و مفهومی داره بنویسه ممنون میشم

محتوای کتاب برای هر کسی قابل درک نیست ، شاید برای کسی که چندین ساله کتاب میخونه و هر نوع کتابی خونده قابل درک باشه. من تا یه جایی خوندم و اصلا حس خوبی بهم دست نداد. پیشنهاد نمیکنم .

نسخه چاپی رو تا نصفش خوندم و بعد ولش کردم(حقیقتا درک نمیکردم متن رو)

صوتی نداره این من فک کردم صوتیه‌ خریدم

متاسفانه نویسنده خیلی بی ادب