کتاب خوبی بود من دوسش داشتم اما یک جاهایی عجیب بود واقعا نویسنده واگذار میکرد به خود ادم عشق و پشیمانی و حرف مردم بس در این داستان موج میزد

قلمش طلا بود می‌نوشت وقتی نامید تو نگاهش بود