نظرات کاربران درباره کتاب رؤیاهای فلسفی یک روانکاو: کتابی درباره روانکاوی قهرمان درون

بخشهای اول کتاب جذابیت بیشتری نسبت به بخشهای اخر داشت. درکل ارزش یکبار خوندن داره و شروع خوبی داره

چند فصل از این کتابو خوندم اصلا خوشم نیومد. مطالبش اصلا سر و ته نداره...

تا صفحه 60 کتاب خوندم ولی فعلا خیلی جذبم نکرده.باتوجه به تعریفای دوستان توقعم خیلی بیشتر بود

جالب بود. پیشنهاد می کنم که مطالعه بفرمایید.

اونقدر هم البته جالب نبود!

به نظرم این کتاب مفاهیم عمیقِ رفتارهای فردی هر انسان را به زبانی ساده و قابل فهم ارائه میکنه یه کتاب راهنمای خوب برای خودشناسی هست

من اصلا از مدل صحبت کردن نویسنده خوشم نیومد. مثل متن های قدیمی نوشته شده و برای من واقعا حوصله سربر بود

کتاب خوبی بود، مهم ترین مشکلش نثر سختی بود که نویسنده استفاده کرده بود، این دست کتاب ها چون آدم و به فکر فرو می‌بره بهتره که نثر روان تری داشته باشه

بعنوان یک دکتر روانشناس وقت خودتون رو با این اراجیف پر نکنین کتاب های خیلی خوب دیگه ای هست که میشه خوند اگر علاقمند به اگزیستانسیال یا روانشناسی فردنگر سخنگوی این مکتب روانشناسی رولو می هست کتاب هاشو بخونین تا بفهمین این همه به به و چه چه برای این کتاب چقدر مسخرس

متن کتاب اصلا روان نیست و دائماً باید دقت کنی ببینی نویسنده چی میخواد بگه در کل از نظر من خیلی بی کیفیت بود

نویسنده در گفتن حقیقت مطلب موضوع ( سرزنش ) مسیر را اشتباه رفته است. او معتقد است: تهدید به دوست نداشتن بدتر از تنبیه و سرزنش و تحقیر است. در واقع باید چنین گفت: تنبیه، تحقیر و سرزنش از دوست نداشتن بدتر است چون تنبیه، تحقیر و سرزنش بیشتر از دوست نداشتن با تنفر همراه است یعنی فرد ضمن اینکه دوست ندارد منتفر هم هست و با استفاده از ابزار تحقیر، تنبیه و . . . به طرف مقابل حمله می کند. ولی در دوست نداشتن شاید سلیقه ها و استاندارد ها با هم فرق کند که این خود یک تفاوت معمول است و می تواند هیچ گونه پیامد ناگواری را به هم راه نداشته باشد و اگر هم وارد مرحله آسیب شد مقدار آن خیلی کمتر است و حالت دفاعی دارد؛ ولی در تحقیر و تنبیه و . . . فرد حالت متخاصم و حمله ای دارد و از مرحله دوست نداشتن عبور کرده و وارد مرحله تنفر شده است که حمله می کند. در دوست نداشتن اگر فرد مقابل بیمار یا آسیب پذیر باشد تحت تاثیر قرار می گیرد ولی رفتاری چون سرزنش حتی به فردی سالم هم آسیب می‌زند و طرف مقابل را لگد و لِه میکند چه بسا بدتر که فرد به لحاظ روانی سالم هم نباشد. در قسمت تربیتی و فرزند پروری مسئله‌ دوست نداشتن به گونه ای شدیدتر جلوه میکند که در این‌جا از حالت قیاس با تنبیه و سرزنش و تحقیر بیرون می آید و هر یک آسیب های خاص خود را به جا می گذارد که می توان گفت دوست نداشتن عزت نفس کودک را از بین می برد و سرزنش و تحقیر اعتماد به نفس کودک را. البته این مطلب به معنای نفی مطالب فوق نیست بلکه در سنین بالاتر تا بزرگسالی تاثیراتش دست خوش تغییر است تا جایی که عرض کردم. در مجموع هر دو رفتار محکوم به شکست است و نمی توان به سازندگی آنها اعتماد داشت.

نتونستم با کتاب ارتباط برقرار کنم و مطالعه ادامه ندادم

بیشتر فلسفیدن بود تا روانکاوی

بعضی از بخشها متن خیلی روانی نداره ولی درکل خیلی کتاب خوبیه

کتاب روانشناسی با دیدگاه کاملاً غربی میشه برخی از نظراتش را پذیرفت اما اینجا ایرانه و فرسنگاه از نگاه غرب به دوره نمیشه ارزش های اسلامی رو با نگاه روانشناسی نادیده گرفت چون که این ارزش ها سال هاست به درون جامعه ما رسوخ کرده و ما در همین جامعه زندگی می کنیم و با همین ارزش ها. با همه این حرف ها کتاب خوبی بود و جای آن را داشت که هر خواننده ای با هر سلیقه ای قسمتی از آن چیزی را یاد بگیرد .

کتابی که نویسندش به طور نا آگاهانه ای مفاهیم اساسی اسلام رو زیر سوال میبره. بنظرم اگه کتاب های اساتید بزرگی مثل شهید مطهری و ایت الله جوادی آملی و آیت الله مصباح یزدی رو بخونید (خصوصا کتاب های فلسفی شان) انوقت مطالب این کتاب براتون بی معنی بنظر میرسه

یعنی ارزش خوندن نداره؟

یه کتاب با جملات و محتوای ساده و روان ولی خیلی جاهاش واقعاا نکات جالب و عالی ایی رو میگفت کاملا رد پای نیچه هم درش پیداست

جالب بود

این کتاب ارزش داره بخونید خصوصا واسه علاقه مندای روانشناسی