نظرات کاربران درباره کتاب دهکده خاک بر سر

مطالعه‌‌ی سفرنامه فرصت تجربه‌ی زمان و مکانی که در اون نبودیم رو به ما میده، به خاطر همین لذت بخشه. دهکده‌ی خاک بر سر روایت فائضه غفار حدادی از اقامت یک ساله‌اش با خانواده‌ی سه‌و‌نیم نفره‌اش در لوزان سوئیس هست. به نظرم سفرنامه‌ی منصفانه‌ای بود، از فرهنگهای مختلف این کشور گفته شده و البته تحلیل هم کرده... از سختی و شیرینی‌ها و تلخی‌ها از دلتنگی‌ها، از شور شوق دیدن یک فارسی زبان یا مسلمان، از زیبایی‌ها از مکانهای توریستی و گردشگری، گاها از غذاها و حتی از فروشگاههای شهر لوزان هم گفته شده. خوندن این سفرنامه به خاطر همین ها برای من جذاب بود. و انگار تجربه‌ی زندگی در لوزان رو به دست آوردم. بعضی اوقات هم نویسنده از فرهنگ مردم لوزان رو با فرهنگ کشور خودمون مقایسه و نقد میکنه این قسمت جزو جذاب‌ترین‌‌ها بود. علاوه‌بر همه‌ی اینها بعضی جاهاش واقعا نَمَکینه و بعضی جاها قهقهه آور، البته هر چند مدت یکبار! شیطنتها و حرفهای قلمبه سلمبه‌ی علیرضا و شوخی‌های نویسنده، همه برام شیرین بود. و از همه جذاب تر آشناییِ مختصر با سیستم درمانی سوئیس و تشویق و در واقع اصرار به زایمان طبیعی و شرکت در کلاسهای آمادگی زایمان بود. اما طرح جلد جالبی نداره متاسفانه. اما در کل خواندنی بود.

درود 👋🏼 خببب... از این کتاب بگم که تجربه ی جالبی بود.. اول از همه اسم کتاب که می شد ازش هر برداشتی کرد ولی در نهایت، فهمیدم اقتباس شده از یکی از بخش های کتابه....یه داستان جالب (برای من به شخصه!) و تاسف بر انگیز کمی و در نهایت عبرتناک! :-) خب کتاب که سفرنامه ی یه ساله س در واقع...که خب اول دوره ی ریاضت نام گرفته بود و بعد می بینیم چقدر خوب نویسنده خودشو سازگار کرده 😄 خب دیگه زیاد اسپویل نمی کنم... از نحوه ی بیانش بگم که فوق العاده بود.... قشنگ باهاش همزاد پنداری می شد کرد... و یه نکته ی قوتش که شاید نکته ی ضعفاشو پوشش می داد این بود که با زبان طنز عامیانه نوشته شده بود... :-) در کل کتابی نبود که بگم عه! دوست دارم بازم بخونمش دو یا سه باره....ولی برای بار اول خیلی خوب بود و اطلاعات کمابیش مفیدی هم توش یافت می شد.... :-) تو این تابستون کوتاه و حوصله سر بر، غنیمت بود 😀 به علاوه من کتاب رو از کتابخانه ی همگانی مطالعه کردم... 🙃🖖🏼 پ.ن:ممنون از مادر مریمِ جان بابت پیشنهاد این کتاب و تجربه ی جالب انگیز🙌🏻😃💚 ممنون که صحبت های من رو مطالعه نمودین😊🌹 شاد باشید و پایدار :-)

فائضه غفارحدادی، نویسنده کتاب، ماجرای شوخی دانستن سفری یک ساله به سوئیس را که جدی جدی اتفاق افتاده برای ما شرح داده است. کشوری که سه زبان رسمی دارد، که هیچ یک انگلیسی نیست. و هر مسافری که بدون دانستن یکی از آنها راهی اش شود، مثل نویسنده، احساس لال ها را دارد. چند ماه اول سکونت در سوئیتی در لوزان، با ندانستن زبان و نداشتن حتی یک دوست بسیااار سخت می گذرد، اما بعد با دعوتنامه ای که از تازه واردین لوزان شده دوستی ایرانی پیدا می کند و کم کم به حدی از ارتباطات می رسد که هربار بیرون می رود کسی هست که لبخند به لب نزدیک شود و سلامی بدهد و ابراز آشنایی کند. تمام تجربیات «رشد» در شرایط «ریاضت» را می توانید با زبان شیرین نویسنده، مطالعه کنید و تجربه کسب کنید و لذت ببرید

راستش اسم کتاب فکر منو به این سمت برد که نویسنده میخواد درباره بدی های کشورهای اروپایی صحبت کنه ولی فقط خوندن نمونه هم کفایت کرد که بفهمم سخت در اشتباه بودم اتفاقا نویسنده در جای جای کتاب از ذکر نکات خوب مردم و فرهنگشون و زیباییهاشون فروگذار نکرده متن روانی داره و به قدر کفایت جذابیت داره و از دریچه کوچکی بعضی خصوصیات کشور ها و شهرهای اروپایی رو برای مثل منی که تا به حال به این مناطق سفر نکردم رو به نمایش میزاره .

سفرنامه جالبی بود‌؛ متن روان و زبان طنز نویسنده، ریاضتی رو که بقول خودش در سفر میگذروند، شیرین و شاید کمی تا قسمتی جذاب برای تجربه کردن نشون می‌داد. کنایه‌های مختصرش به‌جا بنظر میومد و زیاده‌روی ای هم در این مورد نشده بود. بدلیل جذابیت مکان‌هایی که ازشون نوشته بودند، یا قلم خوب نویسنده، هرچی که بود، ترقیبم کرد جستجویی راجع به چندتا از موارد قید شده داشته باشم. درکل از خوندنش پشیمون نیستم و ارزش وقتی که صرف کردم رو داشت👌🏻 حالا که تو طاقچه بی‌نهایت هم هست، خوندش خالی از لطف نیست و لحظات مفرحی رو رقم میزنه :))

متن خیلی روان و در عین حال گیرایی داشت ازون کتاباست که وقتی میخونی حالت خوب میشه

طراحی جلد کتاب اصلا واسم جذاب نبود و ازخوندنش منصرف شدم چندروزبعدکه بطور اتفاقی تعریف کتاب رودیدم تصمیم گرفتم چندصفحه ای روازش بخونم،چندصفحه خوندن و زمین نداشتن کتاب همانا.. کتاب خوب و جذابی بود،تلنگرهایی روهم که در پایان بعضی داستان ها به مخاطب زده میشد رو دوست داشتم

بجز اسم کتاب باقیش عالی بود طنز خوبی داشت که نمی‌داشت آدم خسته بشه دو کتاب رو رها کنه. من لذت بردم خدا قوت به نویسنده

سفرنامه ها و خاطرات رو دوست دارم .انگار من هم با خانم نویسنده در سفر همراهش بودم.چقدر خوب تونست از یک سال غربت و تنهایی استفاده کنه در حالیکه که میتونست مدام به همسرش غر بزنه و از نبود هم صحبت و سختی بچه داری گلایه کنه. آفرین به این خانم همیشه همراه و مادر پر حوصله و البته تبریک به همسرشون.

سلام. کتاب خوب و تاثیر گذاری هست و پر از تجربه و واقعا فرصت لمس کردن یک دنیای جدید رو در اختیار میگذارد.

کتاب بسیار جذابیه اگر دوست دارید با فرهنگ و آداب و رسوم و البته زندگی در کشور دیگه آشنا بشید توصیه میکنم این کتاب رو بخونید ضمن اینکه قلم نویسنده خودمونی و دلنشینه ورگه هایی از طنز هم در متن به کار برده شده که داستان سفر رو جذاب تر کرده

نویسنده خواسته با تمام توان بانمک باشه و حالت طنز گونه بده که بسیار ضعیف عمل کرده، در عین حال خیلی پافشاری به اسلام و مسلمون بودن داشته به طوریکه انگار تافته جدا بافته ست و بقیه مشکل دارن، در حالیکه عدم مطابقت خودش با شرایطو نشون داده فقط. در تمام کتاب هم خواسته انزجار و تنفر خودشو از مسافرت و مهاجرت نشون بده که به قول معروف صرفا در کلام بوده در عمل اینگونه نبوده.

بسیار عالی من چاپی رو دارم و از خوندنش لذت بردم نویسنده بسیار قشنگ از مشکلاتش میگه و کتاب کاملا مفید و زیباست در کل پیشنهاد میکنم بخونین و مطمئن باشین پشیمون نمیشین با تشکر از طاقچه

عالی

بسیااااار زیبا جذاب و حتی بعضی قسمت ها بسیار خنده دار قلم خانم غفار حدادی بسیار زیباست. انقدر این سفرنامه قوی بود که من فکر میکردم خودم هم به این کشور سفر کردم! لطفا کتاب یک محسن عزیز از همین نویسنده رو در طاقچه منتشر کنید.

شرح یک ایرانی از ممالک خارجه زیاده ولی اینکه یه مامان دهه شصتی عاشق ایران واقع بین ومحجب و ساده و خاکی روایتش کنه هم یه جور جذابه ... با توجه به اینکه جزو اولین کارای فائضه(فائزه) ست انتظار یک متن فوق تخصصی و جذابیت بقیه کاراشو نداشته باشید من بهش ۱۴ از بیست میدم که کم هم نیست

کتاب ماجرای زندگی یک سال‌وخورده‌ای نویسنده در شهر لوزان است. متنش خیلی روان و جذابه، نکات طنز متن کم نیست؛ اما بیشتر شبیه کپشن‌های اینستاگرام یا نوشته‌های وبلاگه. بعضی تیترها فقط یه پاراگراف نوشته شده!!! که این موضوع خیلی برام خوشایند نبود. این کوتاه بودن بخش‌های مختلف، اون رو از حالت کتاب خارج کرده. ولی ارزش خوندن داره. تفاوت‌ها و اشتراکات فرهنگی رو خیلی خوب به تصویر کشیده. از چالش‌های یک زن مسلمان و محجبه گفته که برام جذاب بود. در کل خوندنش رو توصیه می‌کنم به نظرم پشیمون نمی‌شین😊

بسم‌الله یکسال شاید فرصت کمی باشد برای شناختن یک مکان، فرهنگ و اداب و رسوم، اما فائضه با وجود فندقک و علیرضا، دست از اکتشافات لوزان و پاریس، برلین، رم و بارسلون بر نمی‌دارد، و جای دیده‌ها و شنیده‌هایش از قلمروی روباه پیر خالی است. از همه چیز و همه جا می‌گوید، از کشیدن مصیبت برای گواهی تولد علیرضا تا عدم اجازه خروج حسین همراه مادرش از فرودگاه ژنو جهت سفر به ایران. از دهکده خاک برسر، تا قُمی در قلب اروپا. از ایفل تا متروی تو در توی فرانسه بدون پله‌برقی. از مرکز زنان گرفته تا مدرسه داش علی، از شله‌زرد روز تاسوعا تا معلم گلدان رنگ‌کنی. حُسن مهم سفرنامه‌هایش، در اختیار قراردادن تمام سوالات، ذهنیات و مشکلات است از زاویه دید یک تازه‌وارد.انقدر زنده است که به راحتی تصور می‌کنی الان در دماغه اوشی ایستاده‌ای یا چشم دوخته‌ای به تابلو مونالیزا... و از جمله نقطه ضعف‌هایش، عدم تاریخ‌نگاری است و زمان در کتاب، به چشم نمی‌آید.چه اینکه قصدش نوشتن سفرنامه نبوده است. دو نکته دیگر مغفول مانده است. از مشکلات بچه‌داری در سفر، فقط در لوزان حرف زده است و در اروپاگردی، خبری از آن نیست؛ و دوم هیچ اشاره‌ای به منبع درامدی نشده است، هر چند آدم‌های پرخرجی نیستند، اما کاش کمی این نکات هم مطرح می‌شد. مثل کتاب #خاطرات_سفیر پر است از دیدن دستِ‌خدا در زندگی. و بیرون‌کشیدن چادر در ایران، برایش از شیرین‌ترین اتفاقات است و بزرگترین دلتنگی‌اش نشنیدن صدای اذان. خوب‌ها را می‌بیند و تحسین می‌کند و بدها را لاپوشانی نمی‌کند. سبک زندگی یک ایرانی مسلمان شیعه در کشوری که حتی نام حسین (علیه‌السلام) را نشنیده‌اند و غربت دهه محرم، بدجوری حالشان را می‌گیرد.

ساده و دوست داشتنی.

چند سالی از نگارش کتاب و خود سفر گذشته، ولی -همونطور که خود نویسنده هم اشاره می کنه توی کتاب- کشورای محل بحث، مثل ما سیل [و نه سیر] تغییرات رو در گذر زمان تجربه نمی کنن و بنابراین، اطلاعات کتاب قطعا هنوزم قابل استفاده و مفید هستن و انگار بخشی از نیت نویسنده هم، پاسخ دادن به سوال هایی که مردم می پرسیدن و یا ارائه ی راهنمایی های کوچیکی به افرادی که ممکنه چنین موقعیت مشابهی رو تجربه کنن بوده. از خوندنش راضی ام و توصیه می کنم بخونید. هر سفرنامه اگر خوب نوشته بشه، فرصت تجربه ی یه سفر رو به خواننده می ده و این کتابم از هموناست. سفرنامه های ضمیمه، به قوت بخش اول کتاب نیست ولی بازم خالی از لطف نیستن