نظرات کاربران درباره کتاب وقت سکوت

قبل از هرچیز باید بگم که نویسنده در تلاش بود با استفاده از نثر غنی و پیچیده و استفاده از ارجاعات فراوان به ادبیات کهن و اسطوره‌ای لاتین، به سنت ادبیات سطحی و تکراریِ هم عصرانش دهن کجی کند. پس نتیجه می‌گیریم علیرغم روایت خطی و مستقیم داستان، با نوعی سادگی در عین پیچیدگی طرف هستیم. اما از لذتی که از خواندن "وقت سکوت" نصیبم شد بگویم؛ رئالیسم انتقادی و لایه لایه که دغدغه‌های ایدئولوژیک برای زیر سوال بردن رژیم فرانکو و افسوس و تاسف برای "سکوت" شرم‌آور روشنفکران برج عاج نشینِ آن روزها، در نادیده گرفتن واقعیتِ فقر و عذاب جامعه. روشنفکرانی که حلقه ارتباطی خود را با هسته قدرت دو دستی چسبیده‌اند و نه بر رنج مردم وقعی می‌نهد و نه حاضرند غیر خودی را در محفل و طبقه خود راه دهند. مو لای درز شخصیت پردازی نویسنده نمی‌رود، تمام عوامل داستان در ساخت تصویرِ ذهنی نویسنده دست به دست هم داده‌اند تا در بستر داستان حیات زیر سلطه تضاد طبقاتی در اسپانیای فرانکو را تجربه و درک کنیم. مترجم محترم کتاب در انتهای داستان به نحو احسن نقد جامع و مبسوطی از تمام ابعاد فرم و محتوای کتاب در اختیار خواننده قرار داده‌اند. زیاده حرفی نیست اما عملکرد لوییس مارتین سانتوس در نگارش چنین اثری رسالت حقیقی ادبیات در نقد اجتماعی و رو به رویی بی‌پرده با خواننده را به حد اعلاء رسانده. من با تمام وجود خواندن "وقت سکوت" را در زمانه ای که روشنفکر و هنرمندانمان هم سکوت را بر اقدام و حضور ترجیح داده‌اند توصیه می‌کنم و اطمینان دارم که کتاب قادر است تمام انتظارات از اثری عمیق و فاخر را برآورده کند و برای خواننده تجربه ماندگار و خاصی باقی بماند.