نظرات کاربران درباره کتاب سوپرمارکت شبانه روزی

انتظار داشتم اتفاقات جالب تری رخ بده...شاید اگر طولانی تر بود و خودباوری کیکو بیشتر بود جالب تر می‌شد...

به نظرم هرکسی در زندگی یکبار با خودش فکر کرده که خوشبختی یا موفق شدن چیه؟ اینکه اگه کار تمام وقت یا عنوان دهن‌پرکنی داشته باشیم، احترام بیشتری کسب میکنیم یا به قول این کتاب آدم عادی‌ای هستیم؟ در شرایطی بودم که خوندن این کتاب از بخش بی‌نهایت رو صرفا از روی کنجکاوی شروع کردم و نفهمیدم چطوری تمومش کردم! داستان روانی است که در بخش‌هایی خودم و چه بسا اطرافیانم رو در اون تصور کردم. احساس میکنم بعد از این قرار نیست به خودم سخت بگیرم. قراره زندگی کنم. و خواندنش رو حتما پیشنهاد میکنم.

ببین جالب بود ولی یه چیزیش کم بود. شخصیت داستان منو یاد بعضی آدمهای اوتیسمی میندازه. گرچه شاید مورد پسند همه نباشه ولی بنظرم خوندنش جالبه

بد نبود در واقع سرگرم کننده هم نبود

این کتاب همه پسند نیست. اگر کسی خوشش نیومده یعنی برای شما هم خوب نباشه ،نیست یا بلعکس بنظرم این کتاب خیلی خوب نشون داده بود ما ادما برای همرنگ شدن با جامعه مون قسمت های مهمی از خودمون حذف میکنیم تا همرنگ جامعه بشیم قسمت هایی مارو میسازن شخصیتمون شکل میدن کیکو برای اینکه همرنگ جماعت بشه خودشو داشت تغییر میداد، و این تغییر باعث شده بود دیگه خودشو نشناسه و هدف زندگیشو از دست بده شاید از نظر ما اینکه هدف کیکو یک فروشگاه ساده باشه عجیب باشه اما بنظرم نویسنده از عمد این کارو کرده که نشون بده اگه چیزی از نظر ما غلطه یا عجیبه برای دیگران اینطور نیست پس مثلی زده که برای همه ما عجیب باشه شیراهارا دقیقا نقطه برعکس کیکو بود یعنی صدای دورون مغزمون که همش میخواد مارو همرنگ جماعت کنه مارو ضعیف میکنه نقطه ضعف هامون به یادمون میاره از خوندن این کتاب لذت بردم پشنهاد میکنم

نیمه های اول کتاب که داشتم میخوندم انتظار داشتم یه کتاب پر از قضاوت و زیبایی ببینم به جز مورد اول دیگه نداشت. ناامید کنند بود واقعا حس بدی میداد، همه شخصیتا واقعا عوضی و احمق بودن مخصوصا اون شیراهارا 😐 سر عادت تموم کردن کتاب کتابو‌ تموم کردم وگرنه زود ولش میکردم . کتاب نقطه اوج هم نداشت و پر از ناامیدی بود دومین کتاب ژاپنی که ناامیدم کرد اولی اعترافات بود.

اینکه آدم ها اینقدر گستاخانه و بی رحمانه درباره کسایی که متفاوت هستن نظر میدن و خودشون رو برای دخالت توی کارهای اونها محق میدونن اسف بار و انکار ناپذیره. روند داستان جذاب و‌پر کشش بود، از تمام دقت ها و ریز بینی کیکو لذت بردم، از تمام تعهدش به فروشگاه لذت بردم، برام آموزنده بود این تعهد و دقت. این رفتارش که سکوت میکرد تا دیگران هر برداشتی دوست دارم از حرفش بکنن هم برام خیلی هیجان انگیز و حتی سرگرم کننده بود، از خوندن این کتاب لذت بردم.

سوژه داستان خیلی خوب بود ولی داستان پردازی افتضاح بود

📓کیکو دختر ۳۶ ساله ای ک تو ی فروشگاه شبانه روزی کار میکنه ب این دلیل ک کار پاره وقت داره و ازدواج نکرده از نظر مردم غیر عادیه و سعی در عادی شدن داره ک شکست میخوره...

در سبک خودش داستان جالبی هست‌.

خوب بود

کتاب شرح حال خانمیست که از دوران نوجوانی تا حدود چهل سالگی به صورت پاره وقت در یک سوپرمارکت کار می کند. به نظرم هدف نویسنده از نگارش این داستان نقد زندگی کردن بر اساس آنچه که جامعه و اطرافیان به شما دیکته می کنند بوده. اساسا چنین نقدی می تونه به جا و تفکر برانگیز باشه. اما ساختار داستان ضعیفه. معلوم نیست چرا شخص اول و دوم داستان در چنان شرایطی قرار دارند. از افکار آنها در لحظه صحبت میشه، اما نویسنده سطحی از روی افکار و احساساتشون عبور می کنه. و آخر کتاب خواننده تردید می کنه که آیا هدف نویسنده نقد زندگی دیکته شده بوده یا تشویق افراد جامعه به ولنگاری و زندگی باطل.

تا حدودی کسل کننده است، روزمرگی های دختری که به زندگی اش عادت کرده اما دیگران فکر می کنند باید مثل بقیه باشه و چون نیست عجیبه... به خاطر حرف مردم زندگی بی دغدغه خودش رو که بهش عادت کرده بود خراب میکنه...

به نظرم نشون دادن تفاوت های فردی و لزوم احترام گذاشتن به این تفاوت ها پیام اصلی کتاب بود اما میشد داستان پردازی بهتری داشته باشه...خیلی دوسش نداشتم

نمیدونم من نتونستم ارتباط برقرار کنم و پیام نویسنده رو دریافت کنم یا یه جای کار میلنگید نتونستم اونجور که باید جواب سوالامو بگیرم جذبه ای نداشت به نظرم

متاسفم بابت زمانی که صرف مطالعه این کتاب کردم، واقعا که انتخاب کتاب خوب از خود مطالعه مهمتره!

بی سر و ته