نظرات کاربران درباره کتاب جایی که ماه نیست (شوک سقوط)

من نسخه فیزیکی چاپ سوم رو خونده‌ام. "جایی که ماه نیست" برای من، وصف شیرین وقایع تلخ ـه. نمیگم نمیتونین زمین بذارینش؛ چون میتونین. اما وقتی کنارش میذارین هم رهاتون نمیکنه. نویسنده به بهترین روش شما رو به عمق افکار شخصیت اصلی میبره، تا جاییکه خودتون داوطلبنانه باهاش همدردی میکنین و بهش حق میدین که از نظر روانی آشفته باشه. نثرش در عین سادگی، سنگینه و بوی درد میده؛ از نحوه‌ای که تلخیِ از دست دادن یه عضو خانواده رو به قالب کلمات درمی‌آره، تا شیوه‌ای که از بغض فروخورده‌اش در طی سالها میگه و اینکه اون بغض چطور بالاخره شکسته میشه. حرف‌هایی که متیو از بیماریش و حسی که به آسایشگاه روانی داره، میزنه، اگه نتونه باعث شه خواننده گوشه‌ای از رنج یه بیمار روانی رو درک کنه، میتونه کاری کنه که باهاش همدردی کنه. بزرگترین نقص این کتاب شاید 'بی‌مقدمه به گذشته پریدن‌ها' ش باشه که تا حدودی آزاردهنده‌ اس و ممکنه وادارتون کنه بعد از اینکه متوجه ماجرا شدین، چند سطر قبلی رو دوباره بخونین. اما در مجموع با توجه به موضوع جسورانه و غیر‌کلیشه‌ای‌اش و توانایی بالای نویسنده در وصف اتفاقات و جزئیات و فضاپردازی و به‌کار‌بردن هنرمندانه آرایه تکرار، میشه این رمان رو یه رمان قوی دونست. شاید موضوعش همه‌پسند نباشه ولی شک ندارم لایق اینه که تو ایران بیشتر دیده و خونده شه، مخصوصا که ترجمه اش هم فوق‌العاده اس. خوندنش برای من تجربه غمگین و قشنگی بود. اگر میونه‌تون با روایت از دید اول شخص خوبه، کسب این تجربه رو بهتون توصیه میکنم.

داستان درباره پسریه که توهم شنیداری داره و داستان حول محور رفت و برگشت به گذشته و حال اتفاق میوفته . ابتدا خوندنش گنگ به نظر میاد چون این دو زمان از هم تفکیک نشدن و کاملا پشت سر هم و بدون الگوی خاصی نوشته شدن . این میتونه نقطه قوتی برای داستان هم باشه اما خواننده رو گیج میکنه . جزو معدود کتابهایی بود که اخیرا خونده بودم و پیرنگش کامل بود . شخصیت ها متفاوت از داستان هایی بود که تقریبا با این موضوع خونده بودم . اسم کتاب وقتی به انتها می رسید براتون معنای کاملی پیدا میکنه . میتونم پیشنهادش کنم .

متاسفانه نتوستم کامل بخونم ، اما ترجمه عالیه

داستان در مورد اتفاق تلخیه که یک خانواده رو درگیر میکنه.و مشکلات روانی ارثی که متاثر ازین اتفاق شدت پیدا میکنن. درد و رنجی که یک عمر بدوش کشیده میشه ترجمه ی کتاب عالیه در طول داستان گاهی خسته کننده میشه و ممکنه زمان گم بشه ارزش خوندن داره

کتاب داستان پسری رو روایت میکنه که همراه خانواده و برادری که چند سال ازش بزرگتره به سفر میرن و در اون سفر برادر بزرگترش میمیره. برادری که مبتلا به سندروم داون بوده.. و حالا بعد از چند سال، پسر که دچار اختلالات روانی شده، اون روز و حوادثش رو به خاطر میاره.. کتاب زیباییه. قلم نویسنده و نحوه ی روایتش زیباست. زمان روایت در طول داستان بطور مداوم تغییر میکنه و لحظاتی از گذشته به تصویر کشیده میشه. جنبه های روانشناختی داستان هم خیلی خوب بررسی شده. ولی از طرف دیگه من انتظار پایان متفاوت تری از کتاب داشتم. مثل کتاب "ما همه دروغگو بودیم" یا "مزایای منزوی بودن" و چند کتاب نسبتا مشابه دیگه ای که اخیرا خونده بودم.

خوندنش خیلی برام لذت بخش بود.ترجمه ی بدی نداشت اما کاملا روان هم نبود.استفاده ی بیجا از ویرگول کمی عصبیم میکرد اما داستان اونقدری جذاب بود که زیاد اذیت نشم. قلم خیلی خوبی داشت و جوری بود که انگار واقعا از دید یک شخص اسکیزوفرنیک به اتفاقات نگاه می کنیم.خیلی حرکت های ریز متن توی زمان رو دوست داشتم.اینکه یکهو بی خبر توی گذشته میرفت و برمیگشت واقعی ترش میکرد.غم داستان زیاد بود و پایان زیبایی داشت. خوندنش رو قطعا پیشنهاد میکنم.

خوب

کتاب خوبیه البته برای کسانی که به این شیوه روایی از جانب یه نفر یعنی شخص اول علاقه دارند قلم نویسنده خوبه ترجمه خوبه ولی درکل از نظر من از اون تیپ کتاب هایی نبود ک من خودم علاقه داشته باشم ، مث عقاید یک دلقک برام حوصله سر بر بود 😑

خوب بود👍like

به نظر من کتاب بسیار راهگشا و کمک کننده ای است برای خانواده بیماران مبتلا به اختلالات روانی که به درک بهتر انان از وضعیت بیمارشان و نحوه تعامل صحیح با او کمک می کند. کتاب خوبی بود و از خواندنش لذت بردم.

ب نظرم اونقدام رمان خاصی نبود، طرف با ایجاد یک تراژدی کشکی و نسبتا بی منطق و بیان تیکه تیکه ش در طول داستان آدم رو متقاعد میکنه ک خوندن رو ادامه بده، اما خب بدم نبود.

قشنگ بود

کتاب بسیار خوبیه از لحاظ داستان پردازی .پیچیدگی قشنگی داره که برای من خیلی جذاب بودو ادم رو با یه سری بیماری های روانی هم آشنا می‌کنه. کسایی ک این کتاب رو خوندن میتونن بهم کتابهایی که مثل همین کتاب به بیماری روحی می‌پردازد معرفی کنن؟

بعضی از جاهای کتاب مترجم در انتقال پیام نویسنده موفق نیست و جملات گنگ و بی‌ربط به نظر می‌رسند. برای من کتاب کشش لازم را نداشت.

ارزش یه بار خوندن رو داره، ولی خوندن این کتاب منو کمی عصبی کرد

در مورد پسری هست که مشکل روانی داره و به نظر من اصلا جالب نبود. حوصله سر بر بود و ارزش خواندن نداشت

عالی بود

این رمان خیلی خوب بود. ترجمه خوبی هم داشت.

رمان خوبی بود با ترجمه خوب البته خوندنش یه کم وقت میبرد چون باید با شخصیت اول همزادپنداری بکنی ولی در کل رمان عالی بود

رمان جالبی بود به خصوص که قهرمان داستان شخصیت متفاوتی نسبت به بقیه رمان ها داشت خوندنش رو توصیه میکنم ترجمه خیلی خوبی هم داشت