جایزه‌ی نوبل نوش جان نویسنده...! این کتاب درمورد چند کودک شش تا دوازده ساله است، که در زمان جنگ جهانی دوم، در جزیره‌ای ناشناخته تنهای تنها گیر افتادند. آن‌ها ابتدا تحت تاثیر تربیت خانوادگی و شعور خود رئیسی از بین خودشان انتخاب می‌کنند و برای برگشتن به انگلستان تلاش می‌کنند و قوانین عقلانی وضع می‌کنند. اما وقتی زمان طولانی‌ای از گم‌شدنشان می‌گذرد کم کم از دور رئیسی که خودشان انتخاب کرده بودند پراکنده می‌شوند و به خوی بی تمدنی و وحشی‌گری روی می‌آورند. نویسنده در مقاله‌ای می‌نویسد:《از مطالعاتم روی بشر به این نتیجه رسیده‌ام که آن‌قدر شیطان در نهاد بشر نهفته که نمی‌توان وجود همه‌ی آن‌ها را با فشارها و مشکلات اجتماعی توجیه کرد‌.》آقای گلدینگ به شدت به ذات بشر بد گمان است و اعتقاد دارد انسان استعداد بالقوه‌ای در شر، بد و وحشی بودن دارد. اگر روحیه‌ی لطیف و حساسی دارید قطعا خواندن این اثر قلب شما را از له شدن معصومیت و اخلاقیات مچاله می‌کند. داستان پردازی بسیار قوی و استفاده‌ی مناسب از نمادها و سیر داستان، بسیار جذاب است. همچنین یکی از معدود کتاب‌هایی است که به صورت موازی هم به ذات انسان و هم به رفتار اجتماعی او به خوبی پرداخته است. و مهم‌تر از همه اینکه داستان پایان و نتیجه دارد. این کتاب در مدارس انگلستان درس داده می‌شود. هم برای بزرگسالان و هم برای نوجوانان مناسب و خواندنی است. کتاب چاپی که من مطالعه کردم و به شدت ترجمه‌ی روان و خوبی داشت، ترجمه‌ی سوسن اردکانی بود.

این کتاب برای گروه سنی نوجوان خیلی مناست تر هست ولی خوندنش برای بزرگسالها خالی از لطف نیست،البته من این ترجمه رو مطالعه نکردم ولی نویسنده خیلی عالی حالت و رفتار بچه ها رو توضیح داده. می بینیم که چطور مرز بین معصومیت و خشونت،خوی انسانی و غیر انسانی و وحشی گری به راحتی از بین میره و انسان ها تا چه حد مستعد سلطه گری و پرخاش هستند.

سالار مگس ها کنکاشی در طبیعت و ماهیت انسان است.طبیعتی حیوانی و ستیزه جو که در موقعیتی ابتدایی و دور از تمدن مجالِ ظهور و عمل پیدا می کند.از نظر گلدینگ ، مثبت نگری در مورد انسان خطایی فاحش است و آنچه ما از اخلاق انسانی تعریف می کنیم نه چیزی ذاتی انسان بلکه توهم و تصوری است که زائیدۀ تمدن ، فرهنگ و قانون(به عنوان عواملی کنترل کننده)می باشد.رمان سالار مگس ها مفهومی به نام معصومیت را در خارج از چنین موقعیتی محک می زند که نتیجۀ آن ، فهمی از انسان به عنوان موجودی کاملا غیر اخلاقی است. رمان سالار مگس ها آینه ای در برابر انسان و بازتاب آنچه من و شما هستیم می باشد.داستانی که با انتخاب عمدی کودکانی بین شش تا دوازده سال ، شفافیت این آینه و بازتاب چهرۀ انسان در آن را تشدید می کند. در بارۀ مفهوم ناخوشایند رمان سالار مگس ها حرفهای ضد و نقیضی می توان گفت اما چه با دیدگاه گلدینگ در بارۀ ماهیت انسان موافق باشیم یا مخالف ، در این که این کتاب تصور ما از خود و انسانِ اخلاقی را به چالش می کشد شکی نیست. من شخصا با نگاه گلدینگ در این داستان موافقم و بر این باور هستم که انسان پیش از انسان بودن یک حیوان است.و اصل انسان بودنِ او یک آرایش غلیظ در یک گذار تاریخی دیالکتیکی بیشتر نیست.

رمان خوب و جالبی هس، یه جامعه رو ترسیم می کنه. فقط کتاب چند صفحه ش اصلا نیستش و ناقص هس.

همونطور که دوستان هم اشاره کردن متاسفانه فایل کتاب مشکل داره. کتاب تا صفحه ۱۰۰ برای بزرگسالان کمی خسته کننده است و شبیه کتاب های نوجوانان و ژول ورن این ها هستش اما بعد از صفحه ۱۰۰ متحول میشه و همینطور که هرچه به پایان داستان نزدیکتر میشیم جذاب تر میشه و در ۳۰ صفحه پایانی به اوج خودش میرسه. به دوستانی که کتاب رو رها کردن توصیه می کنم که حتماً ادامه اش بدن

مغهوم این داستان رو فریدون مشیری در شعر گرگ به زبان دیگری اینچنین بیان کرده؛ مردمان گر یکدیگر را می درند گرگ هاشان رهنما و رهبرند این که انسان هست این سان دردمند گرگ ها فرمانروایی می کنند، و آن ستمکاران که با هم محرم اند گرگ هاشان آشنایان هم اند گرگ ها همراه و انسان ها غریب با که باید گفت این حال عجیب؟...

متن کتاب مشکل داشت بعضی فصل ها ناقص و اشتباه تایپی داشت.

"سالار مگس ها قصه نیست؛ شعر بلندیست در رثای معصومتی که دیریست مرده است..." (از متن مقدمه متجرم) کتاب در مورد گیر افتادن کودکانیست در جزیره ای گمنام و دور افتاده که به دنبال تشکیل جامعه ای مشابه با جامعه " آدم بزرگ ها" هستند. از نیمه دوم کتاب تا به آخر ضربان قلبم سرعت گرفته بود و یک نفس آن را خواندم و همچنان گیج و گنگ هستم. و چه بی نظیر گلدینگ پاد آرمانشهر را توصیف کرده است. ایستاده برای قلم ایشان دست میزنم. پی‌نوشت: طاقچه عزیز حروف چینی اشتباه فصل پنجم و فصل نهم باعث سردرگمی خواننده شده و از سرعت و جذابیت اثر می‌کاهد. لطفا رسیدگی کنید.

وقتی در زندگی نویسنده کنکاش کردم فهمیدم چقدر فردی غمگین بوده. یک معتاد به الکل. فردی آمادۀ افسردگی. کسی که فرزندانش را کتک می زد. گولدینگ معترف بود که «من همیشه نازی ها را درک می کردم چون طبیعت من نیز همان طوری است.» و «تا حدی به دلیل همان خودآ گاهی غمگین» بود که سالار مگس ها را نوشت.

کتاب از نظر تصویر سازی واقعا کم نظیر هست