نظرات کاربران درباره کتاب دنیای ناتمام

سلام ، خب بعد از یک سال گذشت از خواندن کتاب و فرونشستن احساسات طغیان کرده ام به سبب قلم و شگرد نویسنده در دراوردن اشک خواننده و گرفتن قدرت مکث و فکر در میان داستان آمده ام نقدی نسبت به رمان بنویسم! خب اول باید بگویم که وقتی سخن از رمان در میان هست باید فقط و فقط داستان تحویل مخاطب داده شود ولذا زمانی که قرار است مفهومی یا سخنی تحویل خواننده داده شود و در ذهن او رسوخ کند بایستی این سخن،سخنِ شخصیتی باشد که در داستان ساخته ای نه سخن شخص نویسنده اینجا سخن نویسنده برای ما هیچ ارزشی ندارد و کسی که در میان رمانی که خواننده را با خود همراه می کند می آید و سخن و بهتر است بگویم عقیده و شعار نویسنده را به خورد مخاطب می دهد در حقیقت رمان ننوشته است حالا چرا نویسنده با ناتوانی تمام سخنان خودش را در میان رمان وارد کرده است؟ شما بایستی شخصیتی در ذهن مخاطب خودتان بسازید و سپس ویژگی ها و پتانسیل آن شخصیت را در ذهن خواننده جابیندازید و سپس سخنانی متناسب با آن شخصیت و ویژگی ها و پتانسیل شخصیت بیان کنید اینجا کلا شخصیتی ساخته نشده! پتانسیل و ویژگی پیشکش! آقای نویسنده ! شما که پیش بینی هایی تاریخی نسبت به انقلاب ایران توسط آن مرد هم خانه ابراهیم بیان می کنید چه شخصیتی از آن مرد ساخته اید؟ اصلا شخصیتی وجود دارد؟ خیر!خیر! ندارد،صرفا تمام آنچه از او فهمیدیم آن است که عاشقی دل شکسته است (شکست عشقی خورده ) و اهل دل (شاید!) پس هیچ شخصیتی نساخته اید،این انسان نقاط قوتش کجا بود؟ نقاط ضعفش؟ اخلاقیات خوب و بدش؟! اصلا بر فرض محال این شخصیت را ساخته بودید(که نساخته اید!!) این تحلیل ها و سخنان بزرگ از کجای این شخصیت منزویِ کم سواد در آمده؟؟؟!!! پس می خواستید نظرات خودتان را بیان کنید این اتفاق بازهم در خلل سخنان باباخان اتفاق می افتد ولی با اندکی تفاوت،نویسنده زمانی سخنان خودش را می خواهد از زبان باباخان بیان کند که شخصیتی از او نساخته،و آن شخصیت در پایان داستان ساخته خواهد شد چراکه یک شخصیت واقعی که ملموس باشد و بتوان با توجه به جهان پیرامون درکش کرد سرشار از نقاط ضعف و قوت و اخلاقیات خوب و بد است و نویسنده زمانی سخنان قُلمبه و سُلُمبه را از زبان باباخان بیان می کند که هیچ شخصیتی از او وجود ندارد،ما آن زمان صرفا تصویری سفید از شخصیت او دیده ایم و این یعنی شخصیتی ساخته نشده و در اواخر داستان زمانی که ماجرای تجاوز به زری آشکار می شود شخصیتی در ذهن شکل می گیرد شخصیتی خاکستری،ولی در اوایل وقتی سخن از تحلیل های کارشناسانه او هست فقط بُعد مثبتی بیان شده و شخصیتی وجود ندارد و در آن بازه زمانی این سخنان صرفا حرف نویسنده هست نه داستان،که در رمان خیلییی مضحک هست،و حتی زمانی که داستان به پایان می رسد و شخصیت باباخان ساخته می شود بازهم این سخنان به چنین شخصیتی نمی خورد و به قول معروف لقمه ای نیست که اندازه دهانش باشد! در اوایل رمان وقتی هنوز داستانی شکل نگرفته است و به نقطه اوج خود نرسیده در همان اول سخنان و تحلیل ها شروع می شود که نشان می دهد فقط و فقط سخنان نویسنده هست نه داستان،اینجا طرف حساب ما رمان هست نه نویسنده چون خیر سرمان رمان می خوانیم🤦‍♀️ این اشتباه در سراسر رمان و تقریبا اکثر افراد وجود دارد و فقط به چند مورد به عنوان نمونه اشاره کردم. نویسنده با تبحر بالا دست روی عواطف خواننده می گذارد و با سیر جذاب و غیرقابل پیش بینی داستان و نابود کردن پیش بینی های خواننده در طول داستان او را وادار می کند تسلیم حامد خیرخواه شود تا او داستان را برایش تعریف کند و دست از پیش بینی بردارد و بی قرار خواندن ادامه داستانی شود که از دستش خارج شده و همچنین تمرکز روی در آوردن اشک او را مسخ می کند تا ذهنش کار نکند...... یک شعر را به اشتباه از قول مولانا بیان کرد با آنکه برای سعدی بود🤦‍♀️ مگر نبایستی رمان و داستان مفهومی را تحویل خواننده بدهد؟! مفهوم کجا بود؟! قهرمان داستان ما ابراهیم است و این شخصیت در نهایت چه نتیجه ای و مفهومی را در ذهن مخاطب ساخت؟! خیر! هیچ چیزی نساخت فقط و فقط کارش این بود خواننده را متحیر کند و غمگین کند و البته ناخودآگاه نسبی گرایی را القا می کرد به خواننده ، و در نهایت: رمانی وجود نداشت!

عالی بود تو دوروز خوندمش،بااینکه خیلی علاقه ای ب داستان های انقلابی و سیاسی ندارم ولی واقعا این کتاب برام جذابیت خاصی داشت،ولی کاش تهش خوب تر تموم میشد...

داستان جالبی داشت ولی در کل انقلاب رو بد نشون داده بود نمیدونم هدف نویسنده از بد نشون دادن انقلاب و تلخی هایی که به خاطر انقلاب بوده چی بوده ....اما د رکل قلم روان و جذابیت داستان و اینکه گذشته و حال رو خیلی جالب کنار هم قرار میده از نکات مثبتش بود ...ولی کاش اینقدر پایانش تلخ نبود ....تو طول داستان همش به این فکر میکردم نکنه این داستان واقعی بوده باشه و اتفاقات تلخ این داستان برای یکی اتفاق افتاده باشه .....

خیلی خوب بود ولی زیادی غم انگیز بود واقعا ادم اشکش در میاد

به نظر من کتاب خوبی بود ولی خیلی غمگین با مفهوم بود ولی خیلی ناراحت کننده ، بعضی از قسمت های طنز داشت ولی ..... به نظرم به خونیدش

یکی از غم انگیز ترین کتاب هایی بود که تا به حال خوندم. زیبا بود ولی کاش تا این حد غم نداشت .

من باخوندن این کتاب یک سری حقایق روکه درموردجنگ نمیدونستم فهمیدم

اولا خیلی تشکر میکنم بابت رایگان در اختیار گذاشتن این کتاب در ثانی کتاب یه فضا سازی فوق العاده زیبا از وقایع تاریخ معاصر کشورمون و شخصیت هایی که هرکدوم به نوعی از این حوادث تاثیر میگیرن هستش ک میتونه حس تلخی و شیرینی این حوادث رو ب مخاطب ارائه کنه

غم انگیز بود ولی ارزش خوندنو داره

خیلی خوب بود ولی خیلی غمگین هم بود

عالیه

خیلی عالی بود واقعا دلم برای ابراهیم سوخت و هر لحظه با اون گریه میکردم

کتاب قشنگی بود

واقعا قشنگ بود و در عین حال خیلی تلخ. ولی از خوندنش لذت بردم.

به نظرم ارزش خوندن داره

عالللی

من این کتاب رو از همینجا دانلود کردم و خوندم یه جاهاییش من رو برد به دهه ۷۰ که جوانی پرشور بودم حتما نسخه کاغذیش رو‌هم میخرم،کتاب خوب باید توو کتابخونه آدم باشه

هرچند که توضیحات کتاب با اون چیزی که در اینجا ذکر شده متفاوت بود ولی خود متن کتاب اونقدر قشنگ نوشته شده بود که آدم ترغیب میکنه که تا تمومش نکنی کتاب کنار نزاری،من این کتاب به همتون پیشنهاد میکنم📖

مثل تماشای یک فیلم سینمایی قشنگ بود. ساعت 11 شب دانلود کردم و 5صبح تمام ،با چشمانی پر اشک... اگر از رمان خوشتان می آید پس بفرمایید یک رمان جانانه.

بسیار زیبا ولی تلخ