نظرات کاربران درباره کتاب بیمار خاموش

کتاب در مورد اثر احساسی زخم های روانی در کودکان و آشکار شدنش در بزرگسالی هستش حین خوندنش فکر میکردم از کتابای اروین.د.یالوم میخونم. خطر اسپویل💣 یالوم: در اتاق درمان دو بیمار وجود دارد،خدا کند آنکه بیمارتر است درمانگر نباشد.😊

کتاب برای من جذاب بود یک‌نفس و در طی یک عصر پاییزی در حالی‌که نت قطع بود خوندم‌ش .ازون دست کتاب‌هایی که پرفروش نیویورک تایمز می‌شه اما باهمه‌ی این اوصاف ازش راضیم.و توصیه می‌کنم.یک پیام داره"بزرگسالی هرکس آینه‌ی تمام‌نمای رفتار پدر و مادر با بچه‌ست"و "در یک رابطه‌ی عشقی همه‌ی وجودتون رو در فرد ذوب نکنید.قسمتی رو برای خودتون باقی بذارید تا در بروز خیانت ازهم نپاشید"

یکی از چیزهای جالب این رمان اینه که آلیسیا به عنوان بیمار و تئو به عنوان رواندرمانگر هر دو در گذشته خودشون محیط خانوادگی بی ثباتی داشتن. داشتن والدینی که نتونسته بودن به خوبی نقششون رو ایفا کنن هر دو شخصیت های اصلی داستان رو از کودکی دچار آسیب های روانی کرده بود. به طوری که احساسات و آسیب هایی که دیده بودن یا احساست مدفون شده اشون در بزرگسالی باعث از هم پاشیده شدن زندگیشون شد. تقریباً پنجاه صفحه ی آخر کتاب غافلگیرکننده ست و یه لحظه تمام معادلات ذهنی آدمو بهم میریزه و از طرفی همین جالبش میکنه. به نظرم کمی از لحاظ روانشناسی و داستان پردازی ضعف داشت ولی به طور کل میشه گفت رضایت بخشه و خیلی راحت و خوش خوان هست.

قرار نبود انقدر زود تمومش کنم اما نیمه دوم کتابو اصلا نمیشه زمین گذاشت و تا تهش نرفت. این کتاب صد در صد تمرکزم رو به خودش و شخصیت هاش جذب میکرد و خیلی لذت بخش بود ضمن اینکه شخصیت ها اصلا اضافه گویی نمیکردن و جملات روان و در خدمت داستان بود. به کسایی که این سبک رو میپسدن پیشنهاد میکنم بخواننش

خیلی درگیرش میشی دوست داری همشو بخونی نمیشه ولش کنی اما خیییلی کشش داد

دوستان سعی کنید تو کامنت هایی که میذارید قسمت های مهم داستان رو لو ندید، من دیگه جرئت نمیکنم وقتی میخوام کتابی رو دانلود کنم نظرات رو هم بخونم از بس همه اسپویل میکنند😬😬

مهم‌ترین ویژگی این کتاب اینه که نویسنده کش نمیده و کاملا سریع و زیبا پیش میره. من که خیلی خوشم اومد خصوصا پایانش بی‌نظیر بود و تمام تئوری و معادلاتی که در طول داستان در سر آدم شکل میگیره رو بر هم میزنه و غافگیر میکنه حتما پیشنهاد می‌کنم بخونید

اوایلِ خوندن کتاب بدلیل جذاب نبودنش،چند بار رهاش کردم ولی دغدغه به انتها رسوندنِ داستان،مجبورم کرد ادامه بدم.میشه گفت داستان،از اواسطش تازه کنجکاوی ات رو تحریک میکنه و جذاب میشه و در انتها جوری متحیر میشی که به هیچ وجه فکرش رو نمیکردی...

کتاب جالب و عجیبی بود...اولین داستانی بود که نتونستم درست حدس بزنم! و این باعث شد واقعا از خوندنش لذت ببرم.

این کتاب فوق العاده بود من روانشناس هستم و کتابهای زیادی خواندم اما این کتاب یکی از بهترین ها بود که به درمانجویانم پیشنهاد خواندنش را دادم. ممنون از طاقچه به خاطر این طرح و گذاشتن کتابهای خوب در این طرح

کتاب رو رایگان کن لطفا طاقچه😢😢

خیلی خیلی خیلی توی سبک خودش کتاب خوبی بود من معمولا پایان کتاب های جنایی تریلر های روانشناختی رو به راحتی حدس میزنم اما این‌ واقعا خوب بود، بنظرم از دستش ندید !

قطعی نت و گرانی بنزین سبب شد با وجود شدیدترین فشار های جان گداز جسمی تو مترو و در حالیکه دماغ گنده ام به شیشه چسپیده واز سرما سرخ شده به سختی تبلت رو به تخم چشم بچسپونم و و با وجود همراهی هفتاد هشتاد نفر پشت سرم با من، این رمان رو بخونم . پایان غافلگیر کننده و عالی و آموزش مباحث روانشناسی بخصوص واسه والدین مهمترین نقاط قوت این رمان محسوب میشه.ترجمه نه چندان جذاب و دیالگوهای فیلمنامه‌ای گونه،ضرباهنگ آرام.ایجاد حس نامیدی، تاکید و توصیف ناقص مکانهایی تو لندن که واسه خاننده نا آشناس از نقاط ضعف این رمانه. میتونم بگم رمان عجیبی بود.

خیییلی خوب بود ...تو کمتر از دو روز بکوب خوندمش...یکی از بهترین رمانایی که خوندم و اینکه اصلا نمیشد اخرشو حدس زد ...عالی بود 😍

(۶-۱۶-[۱۲۶]) کتاب خوبیه، ایده ی نویسنده برای ترکیب مسائل روانشناختی، معمایی و جنایی ایده ی جالبیه، اتفاقات کلیدی در صفحات آخر میوفته و بقیه ی کتاب تقریبا مقدمه ای برای اوناست؛ در کل جمع بندی و پایان خوبی داره.

وقتی کتاب رو تموم کردم حسم این بود:انگار توی کولاک برف گیر کرده باشم و یک خواب عمیق و لذت بخش داشته به سراغم میومده که اگر بهش تن میدادم میمردم!اما یک هو نجات پیدا کردم... فضای کتاب دقیقا سرد و کشنده بود.اما یک لذت وافر همراهش داشت که بشدت جذب کننده بود.این ربطی به کشش داستانی و جنایی بودنش نداشت...چون به خوبی دختری در قطار نبود از این نظر....بیشتر ربط داشت به اون چیزی که در واقع در همه ی ما وجود داره.بعدی از شخصیت ما که اصصلا نیاز نیست حتما یک اتفاق ناگوار یا یک پیشینه ی دردناک پشتش باشه که مجال بروز داشته باشه...گاهی حسادت، نفرت،ترس و...همه ی اینها اگر کنترل نشن میتونن ما رو به هیولایی تبدیل کنند که هرکاری ممکنه ازش بربیاد....واقعا افسرده شدن خیلی طبیعیه.بیمار شدن...و حتی دچار جنون شدن...همه ی ما بالقوه چنین موجوداتی هستیم.هیچکس نمیتونه ادعا کنه هیچگاه در کودکی و نوجوانی تحقیر نشده یا همواره دوست داشته شده،هیچوقت مورد خیانت واقع نشده و همیشه به آدمهای درستی اعتماد کرده...فقط باید با عوارض بد این وقایع کنار اومد و و قدرت مقابله باهاش رو داشت....اگر نه....هرکدوم از ما میشه یکی از کرکترهای این داستان. شخصیتهای داستان به خوبی ساخته و پرداخته شده بودند و همین کافی بود که به فضاسازی زیاد نیازی نباشه.جزو اون دسته از کتابهاست که اگر فیلم بشه فروش خوبی میکنه.شاید حتی بهتر بود فیلمنامه میشد تا کتاب... در نهایت کتاب چالش برانگیزی بود. من رو به فکر فرو برد و باعث شد باز هم دقت بیشتری در رفتارم با همه داشته باشم....

عجب کتاب عالی و معرکه‌ایی بود! نویسنده عجب قدرتی داشت که اینطور ذهنت رو به بازی بگیره، به چندین نفر شک کردم و احمقانه‌ترین فکرم درست از آب در اومد! ابتدای داستان کمی خسته‌کننده به نظر میرسه این که موضوعات مختلف و داستان‌های مختلفی رو کنار هم شروع کرده ولی کم کم به جایی می‌رسیم که این داستانا به هم مرتبط میشن. باید بگم پایان باشکوهی داشت، لذت‌بخش و دوست‌داشتنی. از اون پایانایی که انتظارش رو میکشیدی. چندتا اشکال نگارشی و ترجمه داشت که جذابیت داستان اون رو پوشش میداد. به نظرم همه کسایی که به داستانای معمایی و روانشناسی علاقه دارن حتما حتما حتما بخونن!

تازه کتاب رو تموم کردم و هنوز تو شوک پایان کتابم ، اصلا همچین پایانی رو حدس نمیزدم ، هم از پایانش خوشم اومد هم نه حس عجیبی دارم، از همون اول ، جذب کتاب شدم ، اما پایانش ... پیشنهاد میکنم اگه به این ژانر کتاب علاقه دارید حتما بخونیدش 😊

من این کتاب رو چون رایگان بود اتفاقی بازش کردم و شروع به خوندنش کردم ولی به حدی جذبم کرد داستان که من که چند ماهی بود کتاب نخونده بودم، تو دو سه روز خوندمش. اگر کسی داستان جنایی و هیجانی قشنگ دوست داره بخونه این کتاب خیلی خوبیه

بسیار کتاب دوست داشتنی ای بود.. کمی که از ابتدای داستان دور بشیم جذابیتش چندین برابر میشه.. اون 100 صفحه آخر هم که خیلی شوکه کننده بود.. یه لحظه انگار هنگ کرده بودم:) واقعا خشکم زده بود.. پایانش رو هم خیلی دوست داشتم..