نظرات کاربران درباره کتاب شهریار آینده؛ جان کریستوفر (سه گانه اول، جلد اول)

تا حدی شبیه سه گانه کوههای سفید است. جذاب و روان.

جان کریستوفر نویسنده محبوب دوران جوانیه منه. وقتی حدود 20 سال داشتم سه گانه سه پایه ها (البته بعدها چهارگانه شد) رو خوندم. ساده مینویسه و جذاب و معمولا در ژانر فانتزی-پادآرمانشهری. با کتابهاش همه سنین راحت ارتباط برقرار میکنن. از توصیفات اضافه پرهیز میکنه و اصل قصه رو تعریف میکنه. کتابهاش کمی دیر جذاب میشن اما وقتی جذاب شدن دیگه زمین گذاشتنشون مشکله. این سه گانه هم جذاب بود گرچه انگار نویسنده توی 100 صفحه آخر کتاب سوم, ناگهان تصمیم میگیره قصه رو تموم کنه و به این شکل سرنوشت خیلی از شخصیتهایی که پرورش داده و برای خواننده ها مهم شده رو رها میکنه. شاید بشه گفت که اون 100 صفحه رو میشد بسط داد و تبدیل به یک کتاب دیگه کرد. داستان درباره دنیاییه در آینده ای نامعلوم که تمدن بشری به عللی نابود شده و بشر یکبار دیگه, اما اینبار با پرهیز از تکنولوژی - مشخصا انواع ماشین - مجددا خودش رو احیا کرده و قهرمان قصه در دنیایی قرون وسطایی در تلاش برای زندگی, کسب قدرت, و.. درگیر حوادث جذابی میشه که خوندنیه. من این سه گانه رو به همه طرفدارهای ژانر فانتزی پیشنهاد میکنم.

کتاب داستان پسری حدودا13 ساله است که علاقه ی زیادی به جنگیدن و... دارد و در مسابقه ای که مطمئن است دران شکست میخورد شرکت میکند و پیروز میشود ، به این دلیل پیشگو ها اسم او را شهریار اینده میگذارند .او درشهری زندگی می کند که در انجا به دلیل نامعلومی صنعت از بین رفته و در انجا زندگی به دوران قرون وسطایی برگشته است و در این شهر مردم ارواح را میپرستند. این کتاب شروعی مناسب دارد و خواننده را خسته نمیکند، در زمانی مناسب و ب خوبی متوجه داستان میشویم اما من از همان اول فهمیدم موضوع کتاب موضوعی جذاب برای من نیست اما برادرم با این کتاب ارتباط خوبی برقرار کرده بود منظورم از گفتن این مسئله این هست که لزوما این کتاب کتابی جذاب یا غیر جذاب نیست بلکه سلایق متفاوته و من از دید خود دارم این مرور را مینویسم . داستان دارای گره های خاص یا زیادی نبود و تعداد کمی گره ان هم گره هایی غیر جذاب در داستان قرار داشت و در کل برای من اصلا جذب کننده نبود . پایان داستان اما پایانی جذاب و ضربه زننده بود و به موقع و با ریتم خوبی به پایان رسیده بود . شخصیت پردازی به بدترین شکل ممکن بود وشخصیت ها اصلا قابل درک نبودند و اصلا ما با شخصیت انها اشنا نمیشدیم و نمیتوانستیم ارتباط برقرار کنیم . واییییی زمان داستان ب شدت غیر قابل درک بود یعنی گذشته بود اما حال بود :/ و این به شدت روی اعصاب بود . البته که این اتفاق خود خواسنه بوده است وبخشی از داستان و شاید نشود از ان ایراد گرفت . درکل داستان علمی تخیلی از نظر من وقتی جذاب است که اینده ای جذاب را به تصویر بکشد نه اینده ای افتضاح و غیر قابل درک . البته که کتاب های علمی تخیلی کلا تخیلی اند اما ما باید بتوانیم خود را جای شخصیت اصلی بگذاریم ، کتاب علمی تخیلی علمی هم هست اما این اصلا علمی نبود و میشود گفت فقط تخیلی بود اون هم تخیلی که برای ما جذاب نیست . درکل به عنوان کتابی علمی تخیلی به نظرم ضعیف بود ... .

نسخه چاپی کتاب را خواندم. کتاب بسیار زیبایی بود. . . . . درباره توصیف ها بگویم: عالی بودند. هم صحنه ها و هم شخصیت ها به طور کامل توصیف شده بودند. در عین حال خسته کننده نبودند. . شروع کتاب خیلی جذاب بود. روند داستان نیز خسته کننده نبود و هر لحظه اتفاق جدیدی می افتاد. پایانش را از تمام بخش های کتاب بیشتر دوست داشتم. . . نکته دیگری که در کتاب به چشم می خورد وجود ارواح و پیش بین ها بود. هر لحظه احتمالی درباره حقیقت وجود ارواح در ذهنم شکل می گرفت اما بعد از خواندن پایان کتاب تا حدی شگفت زده شدم. . . . در نهایت هم بگویم که کتاب خیلی خوبی بود و از هر نظر عالی بود.

صحنه پردازی عالیه، به راحتی خودتان را جای نوجوان شخصیت اصلی میگذارید، به نوعی آموزنده است،مترجم_ آقای حسین ابراهیمی الوند_ بهترین مترجم کودکان و نوجوانان است، چه از لحاظ خود ترجمه و شیوایی، و چه از نظر انتخاب کتاب... فقط بدانید این سه جلدیه،شهریار آیندن،آن سوی سرزمین های شعله ور، شمشیر ارواح. به هر صورت سلایق متفاوته، به نظرم برای نوجوانها واقعا عالیه و برای بقیه جالب ‌ خاطره انگیز.🌹

کتاب از سبک آینده نگاری خاص خودش بهره می‌بره که این از نقاط قوت کتابه. در کتاب از زمانی صحبت می‌شه که تمدن به علت فاجعه‌ای زیست‌محیطی از بین رفته و انسان های باقی‌مانده در بدویتی خودخواسته و با نفرت از تکنولوژی زندگی می‌کنن. داستان در مورد پسری به نام لوکه که برگزیده شده تا تمدن انسان ها را دوباره احیا کنه. از نکات مهم دیگه کتاب هم اینه که نویسنده خیلی ظریف درباره عواطف و احساسات اشخاص خودش صحبت می‌کنه. از اینکه نشون بده قهرمانش دچار ترس و تردید شده نگرانی نداره، و بسیار ظریف احساسات آدم ها رو توصیف می‌کنه. شاید اگر کسی مثل داستایوسکی قرار بود داستانی برای نوجوانان بنویسه به این کار نزدیک بود.

من نسخه چاپی کتاب رو خوندم. به نوجوان هایی که دنبال داستان تخیلی می گردند توصیه می کنم. داستان در آینده اتفاق می افته. آینده ای که در اون مردم تکنولوژی رو مقصر بدبختی می‌دیدند و همه وسایل ساخته شده از تکنولوژی رو دور می‌ریزند و مثل انسان های قرون وسطی زندگی می کنند.

😀😃😄😸

بسیار خواندنی 😃

از سه گانه کوهای سفید بیشتر خوشم اومد اما این کتاب زیاد جذبم نکرد