«تابوت» عنوان اولین مجموعه‌ی شعر شهریار نراقی است. این مجموعه شامل اشعار کلاسیک اوست. مرگ درون‌مایه اصلی این دفتر شعری است، اما شاید در کتاب‌های بعدی او، مرگ جای خودش را به زندگی بدهد!

در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:

«چانه‌ی از بغض لرزان را تو می‌دانی و من

اشک‌های تحت فرمان را تو می‌دانی و من

در ندامتگاه تن، حبسی به سلول خیال

حبس ماندن، بی‌نگهبان را تو می‌دانی و من

در هوای شهر، مانده ریزگرد خاطره

این نفس‌تنگی تهران را تو می‌دانی و من

دیده‌ای در قهوه‌ها عکس زنی قیچی به دست

طعنه‌های تلخ فنجان را تو می‌دانی و من

آه ای گنجشک مطرود از تمام لانه‌ها!

بی‌پناهی زیر باران را تو می‌دانی و من

فاصله تا آرزوهایت فقط یک گام بود

مرگ، قبل از خط پایان را تو می‌دانی و من

سعدیا! با هر کسی از بی‌وفایی‌ها نگو

ماجرای رفتن جان را تو می‌دانی و من»

نظرات کاربران درباره کتاب تابوت