نظرات کاربران درباره کتاب مستوری

مظلوم_ترین_کتاب_طاقچه به نظرم رمان "مستوری" صادق کرمیار خالق رمان بی نظیر "نامیرا" مظلوم ترین کتاب طاقچه است. کرمیار با نثری روان و محکم در این کتاب به مسائل روز جامعه پرداخته و سیستم مدیریتی کشور و فسادهای اقتصادی رو به زیبایی در قالب رمان یه نقد کشیده و هنرمندانه اونو به دفاع مقدس و شهید زین الدین ربط داده.ولی علی رغم این همه نقاط قوتش و داستان جذابش از دید کتاب خوان ها و رمان خوان ها مغفول مونده و فقط 6-7نظر برای این کتاب ثبت شده که نشون میده افراد کمی این کتاب رو خوندن ✔تو ایامی که بنزین گرون شده و اعتراض ها تو جامعه بالا گرفته و فسادها بحث روز جامعه است توصیه میکنم حتما این کتاب رو بخونین (هر چند قیمتش یکم بالاست ولی من خودم با تخفیف 50%گردونه خریدمش ولی واقعا ارزش این کتاب خیلی خیلی بالاست)

بنده چاپی این کتاب رو خوندم ، چقدر مهمه که با هنر یک موضوعی رو از تاریخ یا از غیر تاریخ به کاغذ انتقال بدی و اون کاغذ چه ها که نمیکند با نسل جوان و دور از دنیای آن تاریخ ، و خب جناب کرمیار این هنر رو دارا هستند . خدا توفیقشان دهد .

فوق العاده زیبا...کار زیبای دیگری از جناب کرمیار. اول فکر کردم اشتباه نوشته درباره زندگی شهید زین الدین اما در ادامه دیدم بسیار هنرمندانه شخصیت ها و اتفاقات گذشته و حال رو به هم متصل کرد و یه داستان شسته رفته در اومد. دست مریزاد از نگاه به مسائل روز جامعه هم بسیار خرسند شدم...

بیشتر در مورد مسایل روز جامعه بود تا شهید زین الدین،البته نثر و روایت قوی و جذابی داشت

تقصیر خود آقای کرمیاره که با نامیرا انتظارات رو از خودشون بالا بردن.

در حد کارای «صادق کرمیار» نبود...!

این کتاب رو بخاطر شهید زین الدین خریدم و از خوندنش پشیمونم. خیلی خیلی خیلی اطلاعات کمی داشت و میتونست یه رمان معمولی باشه بدون شهید زین الدین. از آقای کرمیار بعید بود! تازه معلوم م نیست کدوم شخصیت ها واقعی هستن کدوما نیستن

کتاب خوبی بود خیلی ربطی به زندگی شهید زین الدین نداشت خیلی هم مثل نامیرا عمیق نیست ولی خوب خوبه

اثری گیرا و پرکشش که دغدغه‌های امروز رو به خاطرات دفاع مقدس پیوند زده. پیشنهاد میکنم مطالعه کنید.

تصویر من از آقای کرمیار کتاب دشتهای سوزان ایشون هست. که برام مزه عسل داشت. و بعدش کتاب زیبای نامیرا بعد از اون چند تا کتاب ازشون خوندم، از جمله همین مستوری. به نظرم واقعا کتاب بدی بود. واقعا بد. شبیه سریال‌های بی‌مزه هندی طور تلویزیون. همه چی به همه چی ربط داشت. در عین حال ربطش معلوم نبود. راوی اول شخص خیلی بد بود. به طرز کاملا ساده انگارانه‌ای از تولید صحبت شده بود. البته انصافا ایده پیوند بین گذشته و آیندش بد نبود.

جالب بود.. آدم نمی دانست کجایش واقعی است و کجایش داستانی..

امشب تمومش کردم.خیلی جالب بود.فیلم قشنگی از این رمان درمیاد

نسخه چاپی رو خریدم.جالب بود.

خیلی رمان خوبی بود...

من از عشق بدم نمی یاد .اما از دوست داشتن لذت می برم . عشق جرقه است .اما دوست داشتن آتشی است که هرگز خاموش نمی شود . وتو در این آتش شعله ور و سوزان همیشه فروزانی ! عشق آدمو کر و کور می کنه ولی دوست داشتن به انسان شناخت ّّ، معرفت ، اعتمادِبه نفس .و شرافت میده هر گز کسی از دوست داشتن پشیمان نمی شه .

زیبا نوشته شده در ضمن داستان میهمان خانواده محترم شهید عزیز مهدی و مجید زین الدین می‌شویم و یا از زبان دوستان ایشان خاطرات زیبایی را می‌خوانیم. داستان پردازی از نقطه شروع سیامک و بعد معضل پیداکردن والدین تحسین برانگیز و جالب و جدید بود.

به زور تا صفحه ۱۵۰ خوندم و رهاش کردم متن اصلا روان نبود

اوائل کتاب خیلی جذاب شروع نشده ولی از اواسطش عالیهه فقط کاش انقد زود تموم نمیشد و یه مقدار پایانش بسته تر بود کتاب خیلی قشنگه ولی به پای نامیرا نمیرسه توضیحات طاقچه هم یکم اشتباهه اسم پسره کیومرث نیست اسم نامزدش هم سپیده‌س

واقعا لذت بردم ، عالی بود

خیلی جالب بود من که خیلی خوشم اومد