نظرات کاربران درباره کتاب قصر آبی

چه کتاب شیرین و رمانتیک و دلپذیری‌؛ مثل یک آب نبات لیمویی دوست داشتنی بود :) کتاب داستان خیال انگیز یک عشق رویایی مثل دلستان های پریان رو روایت میکنه و فضای بی عیب و نقصی برای فرار از واقعیت به شما میده، ولی افسوس که زندگی واقعی به ندرت اینقدر شیرینه. از خوندن کتاب خیلی لذت بردم. ولی در عین حال خیلی هم غمگین شدم، حسی که گاهی بعد از خوندن کتابای کلاسیک و قدیمی دارم (داستان کتاب رو لو نمیده) اینه که وقتی میبینم چقدر مردم به خاطر بیماری هایی که ما امروزه به راحتی تشخیص میدیم و درمان میکنیم رنج میکشیدن و راحت دست از زندگی میشستن و جونشون رو از دست میدادن! ایا آیندگان هم به حال ما چنین تاسفی خواهند خورد؟

تعریف کتاب رو از بقیه شنیده بودم و وقتی که میخوندم تقریبا شک داشتم و مطمئن نبودم به داستان اما خب هرچی باشه ال ام مونتِگمِری رو که نمیشه رد کرد! تا اواسط داستان تقریبا اتفاقای خاص زیادی نیفتاد و همه چی خیلی ساده و معمولی بود؛ منظورم اینه که زیاد هیجان چندانی براتون نداشت و تا اواخرش هم توصیفات زیاد میستاویس یه کمی حوصله ی منو به شخصه سر می برد. اما از یه جایی به بعد ال ام مونتِگمِری نفس عمیقی کشید و یهووو خیلی داستان رو جذاب تر کرد.. طوری که بر می‌گردید عقب و با نگاه دیگه همون اتفاقات ساده رو مرو میکنید.. در کل خیلی زیبا و خواندنی بود و پیشنهاد میشه..🦋💎

به نظر من کتاب بسیار خوبی بود .با فراز و نشیبهای بسیار.ولی یک پیام بزرگ داشت .یک انسان برای پرواز باید از قفس عقاید پوچ و خرافه و هرچیزی که مانع پیشرفتش میشه رها بشه.وگرنه محکوم خواهد بود به شکست و سکونی بی پایان.ولنسی هم اگر اون تصمیم های بزرگ رو نمی گرفت باید در حصار حرفهای اطرافیان می موند تا عمرش به پایان برسه.گاه برای یک تصمیم عاقلانه باید هزینه داد و ولنسی این کار رو کرد

به شخصه عاشق کتابهایی مونتگومری هستم و همش رو خوندم قصر آبی بهترینشه خیلی دوست داشتنیه

دلچسب و حال خوب کن با توصیف زیبایی های طبیعت

من از خوندنش واقعا لذت بردم. البته باید اقرار کنم که گاهی اوقات توصیفات بیش از حد کتاب حوصله م رو سر می برد، اما هرچی به آخر کتاب نزدیک می شدم غصه م می گرفت که داره تموم میشه...

بهترین داستان 😍 متفاوت و عالی تونست یه روز کامل منو از واقعیت تلخ دنیا دور کنه

این کتاب رو دوست داشتم قشنگ بود ولی خیلی نه. تا حدی میشد حدس زد که داستان بعدش چی میشه! حس خوبی داشتم چون به شدت دقیق همه چیز بیان شده بود. حس همدردی بهم میداد وقتی ولنسی ناراحت بود و عذاب میکشید یا وقتی از تمام مناظر توضیح میداد واقعا میتونستم تصورش کنم. در کل پیشنهاد میکنم بخوانید اما شاید در اول مجذوب کننده نباشه دختری بیستو نه ساله که لقب پیردختر بهش داده شده و در رویا برای خود قصر آبی میسازد، از بیماری قلبی رنج میبرد و میفهمد یک سال بیشتر زنده نیست، در این یکسال عاشق میشود، قصر آبی خود را پیدا میکند و ... :)

خوب

زیبا بود

خیلی قشنگ و پر کشش بود.شخصیت اصلی کتاب در اثر ی نامه اشتباه دیدش تغییر می‌کنه و تصمیم میگیره واقعا زندگی کنه و می‌کنه و قشنگه،هرچند آخرش ی کم فانتزی بود ولی در کل جالبه مخصوصا برای آدمای خیلی مظلوم

من نسخه‌ی چاپی کتاب رو خوندم. این کتاب از اون هاست که شمارو ی سفر کوتاه به اعماق وجودتون میبره مخصوصا نوجوان دختر* و میتونه بسیار دل‌انگیز و جذاب باشه'(:

کتاب قصر آبی وقتی تعریف دوستان از این کتاب رو‌ خوندم برام جذاب شد که اصل داستان رو بخونم قصه و فضا سازی داستان خوب بود اما اشاره بیش از حد به جزئیات برام یه کم کسل کننده بود به طوری که صفحاتی که شخص اول کتاب راجب جنگل و‌محیط خونه تعریف میکرد رو نخونده ورق میزدم تا به اصل داستان برسم اما اصل داستان خیلی خوب بود شجاعت پذیرفتن تمام سختی ها برای وارد شدن به یه زندگی جدید

توصیفات این کتاب بسیار بسیار جذاب و زنده بود.....ادم غرق میشه در طبیعت توصیف شده در کتاب.....ذهن و دل انسان ارام میشود...

رمان قشنگی بود ترجمه خوبی داشت ولی داستان تا حدودی کلیشه ای بود

واقعا لذت بردم از خوندن این کتاب:)

خیلی متفاوته و بشدت برای من عاشقانه کلاسیک جذابی بود، وقتی میفهمی کل زندگیت راهو اشتباه رفتیو حالا میخوای جبرانش کنی... دلم میخواد توی این کتاب زندگی کنم...

استریلینگ ها از اون دست جماعتی هستن که میگی خدایا شفاشون نده بزار بخندیم ولنسی و پیرمرد پرسر و صدا رو خیلی دوست داشتم حس شوخ طبعی بامزه ای داشتن رمان خیلی جذابی بود و توصیفاتش هم به اندازه بودن

من عاشق قصرآبی شدم البته من نسخه ی چاپی رو خوندم و با دیدنش ابنجا اینقدررررر ذوق کردم که خواستم نظرمو بنویسم ابن کتاب جزو محشر ترین های تاریخه و اگه نخونید از دستش دادید دنیای آرام بخش و دوست داشتنی این کتاب واقعا دنیای بی نظیریه که هر آدمی آرزو داره درونش زندگی کنه

توصیف های نویسنده کاری میکرد که حس میکردم همراه والنسی توی قصر ابی قدم میزدم:)