نظرات کاربران درباره کتاب ژه

یک شروعِ جذاب.. محتوایی لطیف.. توصیفاتی قشنگ.. یک پایانِ خوشایند.. . ممکنه به دلیل روندِ کاملاً ‌ آرومی که داره و کم قصه بودنش برای بعضی کسل کننده باشه..⁦⁦⁦¯\_( ͡° ͜ʖ ͡°)_/¯⁩

داستانی با توصیفات زیبا و خیال پردازی های منحصر به فرد ولی مورد پسند بودنش بستگی زیادی به سلیقه خواننده داستان داره ، اگه به کتاب هایی با ریتم داستانی آرام که قوه ی تخیل و احساسات را همزمان فعال میکنه علاقه دارید ، توصیه میکنم این کتاب رو بخوانید و لذت ببرید...😊 ************************************ ماجرای پسری به نام (آلبن ) که با یک جسد دوست و همراه است ... آلبن شخصیتی خاص که انسان ها را دوست دارد و ورای دنیای مادی از کمک کردن پنهانی به دیگران، نواختن ویولن ،خیال پردازی و چیزهای کوچکی که شاید هیچ کس توجهی به آن ها ندارد غرق در لذت می‌شود...👌😌

داستان یه پسر بچه که عاشق یه خانم مرده با لباس قرمز که زیر یخ دریاچه ست روایت میشه و دیالوگ‌های خوبی توش داره. در کل خوب بود چون نوع نوشتار کریستین بوبین یه نوع خاصیه. من که دوست داشتم

حقیقتش نتونستم چیز خاصی از کتاب درک کنم. از نظر روایت داستانی تا حدی خاص بود. نویسنده و مترجم هم کارشون رو خوب انجام داده بودن اما قصه ... برای من هیچ چیزی نداشت. البته جمله های خوب و قابل تاملی میشد از لابه لای کتاب بیرون کشید. جز این هیچی.

عاشق توصیفات بوبن هستم

من این کتاب و با ترجمه مهوش قویمی خوندم کتاب خوبیه وبه نظرم ارزش خوندن داره فضای خاصی داره که تا حالا که تقریبا هیچ کتابی من و تو اون فضا قرار نداده در کل تنها خوندن این کتاب بلکه خوندن کتاب دیوانه وار از همین نویسنده رو توصیه میکنم .

خوشم نیومد ..تخیلات کودکانش و خیال پردازی های زیادش جالب بود ولی من دوست نداشتم

توصیفای نویسنده عالی بود...داستانش قشنگ و ساده بود ....کتابیه که اسمش و حس و حالش حالا حالاها قراره یادم باشه ☺

آلبن پسربچه ی هفت ساله ایه که با «ژه»، جسدی که در اعماق یک دریاچه ی یخ زده‌ست، دوست میشه و ژه تا سال ها کنار آلبن میمونه.. این کتاب یه بار دیگه مثل «دیوانه بازی» منو به اعماق دنیای خیال انگیز کریستین بوبن برد. یه دنیای خیالی بسیااار لطیف و پر از احساسات. کتاب، کوتاهه و دوست داشتنی.. و چه پایان زیبایی هم داره..

این اثر از کریستین بوبن، مشابه سایر آثار فاخر او درباره ی ارزش های زندگی، عشق، تنهایی، مهربانیت و ... است. در این کتاب بوبن زندگی یک پسر درونگرا و منزوی را روایت میکند. شالوده ی این داستان بر مبنای عشق است ولی عشقی که نظیر آن در سایر داستان ها نمیتوان یافت. باید اغراق کرد که قلم کریستین بوبن بسیار قوی و تیزه. نوع چینش حروف و کلمات و نوع روایت داستان هم بسیار زیبا و دقیق صورت گرفته. بنظر من این کتاب، خیلی کتاب خوبیه و با اینکه بیشتر به سبک فلسفی تمایل داشت ولی چاشنی ادبی و عاطفی آن نیز بیشتر به چشم میخورد.

خیلی خاص بود، وقتی این کتاب را می خواندم احساس می کردم در یک رویای سفید، لطیف و آرامش بخش صبحگاهی هستم. نگاه خاص آلن به دنیا، زندگی، اشیا و آدم‌ها جالب بود. به نظرم بد نیست ما هم یکم نگاهمون را تغییر بدهیم. دنیا همیشه آنطور نیست که ما می.بینیم، به قول سهراب 🔆 چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید....

یکی از قشنگترین کتابهایی بود که خونده بودم ژرف دیدن رو بهم یادآوری کرد و منو برد به دنیای پر احساس بودن

کتاب خوبی بود، ولی چیزی نبود که بگی نمیتونی زمین بگذاریش، توصیفات و فضاسازی ذهنی خوبی داشت، داستانش هم به نسبت خوب بود

حوصله ام سر رفت، تو تیپ من نبود، صفحه ای ی خط بیشتر نمی خوندم

موقع خواندش مدام یاد شعرای سهراب سپهری میافتادم. فضا و موضوع خاصی داشت و البته شخصیتی خاص و دوست داشتنی به اسم آلبن.

من با ترجمه دیگه ای خوندم بد نیست

این کتاب در یک صبح بهاری و دقیقا به همان اندازه دلچسب شروع و تمام شد بسیار لذت بردم مثل خنکای یک نسیم بهاری خوانشی عمیقأ لذت بخش داشت ترجمه هم خوب بود

چشمتو ببندی میتونی چمن خیس رو حس کنی زیر نور مهتاب با صدای ویلون عالی بود

این کتابو خیلی دوست دارم.توصیف های بکر و تصویر سازی عالی

چقدر باهاش ارتباط نگرفتم. برای خودمم عجیب بود.