نظرات کاربران درباره کتاب دیوید کاپرفیلد

من با این کتاب زندگی کردم. هنوز هم نسخه چاپی قطورش رو دارم ، با ترجمه مسعود رجب نیا.تا حالا سه بار به طور کامل خوندمش و باز هم در آینده میخونمش.. یه قسمتی از کتاب هست که نشون میده کتاب و مطالعه چه طور میتونه آدم رو از عذاب های زندگی نجات بده ، ولو برای لحظه ای.. دیوید کاپرفیلد که ابتدای کتاب پسر کوچیکی هست ، دچار یه ناپدری سنگدل میشه.. آقای مردستون به همراه خواهر سنگدل تر از خودش زندگی رو واسه این بچه جهنم میکنن.مثلا هر شب از دیوید درس میپرسه ، و دیوید هم درس هاشو بلده ، ولی اونقدر از مردستون و کتک زدن هاش میترسه که نمیتونه درست جواب بده. و کتک میخوره و پناهگاهش میشه یه اتاق با چندتا کتاب. بخشی از کتاب : همچنین برای من مایهٔ تعجب است که در میان آن همه بدبختی که در آن زمان مرا احاطه کرده بود ، دل خویش را با رایحهٔ جانبخش مطالعه تسکین می دادم. خویشتن را به قهرمانان محبوب داستان تشبیه می کردم و به آقای مردستون و خواهرش نقشهای اشخاص شرور و بد دل را می دادم. یک هفته تمام ، خود را تام جونز می دانستم. تا یک ماه خویش را ، ردریک راندوم می پنداشتم. گاهی ناخدایی می شدم که منتسب به نیروی دریایی بریتانیا بود و در میان میان وحشیان تصمیم می گرفتم که مرگ را در برابر هدفی شگرف استقبال کنم. ناخدا هرگز وقار و خونسردی خود را از دست نمی دهد.حتی اگر بر سر درس دستور زبان کشیده هم بخورد ، باز خونسردی خود را حفظ می کند. کشیده می خوردم ولی به هر صورت ، ناخدا ناخداست ، قهرمان است. هیچ گاه روح بزرگ او خدشه دار نمی شود

(۶-۱۹-[۱۲۹]) خوب بود، داستان ساده و سرگرم کننده ای داره؛ تا حدودی شبیه به کتابای ژول ورنه با این تفاوت که اونجا بیشتر تخیل دخیله و اینجا واقعیت ولی در نحوه ی حل معماها و جمع بندی داستان یه سری شباهت ها دارن.

از خلاصه کردن متن کتاب حالم به هم میخوره

خلاصه نمیخاااااااااام

یک کتاب خیلی ساده است ...چون خلاصه شده ... کتاب نسبتا خوبیه صرفا برای این که این اثر رو خونده باشین ..‌. ولی من فک‌ میکنم بهتره که نسخه ی کامل تر رو مطالعه کنید. چون شما که به هر حال وقت میزارین و نسخه ی کامل خیلی بهتر از نسخه ی خلاصه شده اس و باعث میشه بتونین بیشتر با داستان ارتباط برقرار کنین و غرق اون بشین...♥️

با خلاصه کردن گند میزنید تو کتاب

عالی بود❤❤❤😍😍😍😍

خب این نظر و می‌نویسم امیدوارم واسه شما مفید باشه و اگه قصد خرید این کتاب و دارید بخوینینش، به نظر من کتاب خیلی خوبیه ولی خیلی داستان رو خلاصه کرده و خیلی از جاها رو نگفته مثلا آخر کتاب خیلی سریع و کوتاه تموم شد و من مجبور شدم آخر کتاب رو از گوگل بخونم تا بفهمم چی شد. خیلی کتاب خلاصه ایه و واسه اثری مثل دیوید کاپرفیلد شاید مناسب نباشه ولی ترجمه خیلی خوب و روونی داره و کلا داستان جذابی داره. نسخه اصلی کتاب 900 صفحست ولی خب مشخصا تعداد صفحه های این کتاب خیلی خیلی کمتره که به نظر من یه ایراده بزرگه . اگه وقت خوندن جلد اصلی رو ندارید حتما این کتاب و پیشنهاد میکنم چون واقعا خوب بود.

خوب بود البته نمی تونم درمورد ترجمه چیزی بگم چون با ترجمه شخص دیگه ای خوندم ولی خود کتاب بسیار عالی بود👍💞 پیشنهاد میکنم متن کاملش رو بخونید

عالی👌❤

این کتاب هم به شدت عالیه

رساده و روان نوشته شدا بود جالب بود

کسی میدونه نسخه کامل کتاب کجاس؟ بگید لطفا

ترجمه خوب نبود 📓دیوید کاپرفیلد📓 🖋چارلز دیکنز✒ 📬انتشارات افق📬 🗒رمان های جاویدان جهان🗒 📝برشی از کتاب📝: ((... سرم را مثل گیره گرفته بود و من چرخی دورش زدم و فقط برای لحظه‌ای جلوی دستش را گرفتم و التماسش کردم که مرا نزند. اما او چنان محکم مرا زد که من آن دستش را که به گردنم بود، گاز گرفتم. آقای مردستون هم که خیلی دردش گرفته بود، به قصد کشت مرا زد. سروصدای ما زیاد بود، اما از سرو صدای ما بلند‌تر، صدای گریه‌ی مادرم و پگاتی و صدای پاهایی بود که پله‌ها بالا می‌آمد. بالاخره هم آقای مرستون رفت و در را از پشت قفل کرد. در این لحظه من له و لورده روی زمین دراز شده بودم و از درد می‌سوختم و از سر ناتوانی خیلی عصبانی بودم....)) دیوید کاپرفیلد به عقیده ی بزرگانی چون تولستوی(خالق جنگ و صلح) و سامرست موآم،یکی از برترین آثار ادبیات داستانی جهان است. چارلز دیکنز،در مورد دیوید کاپرفیلد گفته: 《 مثل دیگر والدین،‌ من در اعماق قلبم بچه محبوبی دارم که نامش «دیوید کاپرفیلد» است》 داستانِ دیوید کاپرفیلد،با تغییراتی زندگیِ خود دیکنز است. در سال 1850 دیکنز تصمیم گرفت شرح حال خود را بنویسد،اما به این نتیجه رسید که او رمان نویس است،نه شرح حال نویس. به همین جهت با در آمیختن واقعیت و تخیل،رمان دیوید کاپرفیلد را خلق کرد که با خواندن آن میتوان به خیلی از اسرار خانوادگی دیکنز هم پِی برد. اگر کسی به دقت زندگینامه دیکنز را مطالعه کرده باشد،به این قضیه پی خواهد برد. برای مثال در جایی از کتاب آمده: ((...سرانجام بعد مدتی خانم میکابر تصمیم گرفت که خودش هم با بچه هایش به اتاق آقای میکابر در زندان اسباب کشی کند!...)) که مادر دیکنز هم در کودکی او،مدتی پیش شوهرش در زندان زندگی کرده و چارلز هم مجبور بود کار کند و برای خانواده اش در زندان پول بفرستد. شیوه ی نگارش کتاب هم از سبک مخصوص دیکنز برخوردار است. او در داستانهایش منتقدی خشمگین نسبت به مسائلی همچون فقر و طبقه بندی اجتماعی است. و طنز و فلاکت را به خوبی با هم درآمیخته و این در دیوید کاپرفیلد و آرزوهای بزرگ نمایان است. جمله بندی داستان خیلی ساده و معمولی است و خشک نیست؛و خواننده به راحتی ارتباط برقرار می کند و پای داستان می نشیند🙇‍♂️ با اینکه داستان،فانتزی و بیش از حد تخیلی نیست،ولیکن اینکه بخواهیم باور کنیم داستان وقعی است هم،سخت است. زیرا شیوه نگارش داستان طوری است که خواننده ممکن است نتواند شرایط زندگی در آن دوره را درک کند. در آرزوهای بزرگ(به نویسندگی جناب دیکنز) داستان پسری را میخوانیم که مثل دیوید است. حالا که دقت میکنم،می بینم خیلی از رویداد های درون داستان،به شیوه ی دیگری در آرزوهای بزرگ هم آمده. برای مثال در این کتاب،دیوید در کودکی دلباخته ی دختری به اسم امیلی میشود. که در آرزوهای بزرگ هم،همین اتفاق می افتد. منتها با پیپ و استلا. پیپ و دیوید، (در جایی از داستان)هردو بعد از مدت ها استلا و امیلی را میبینند و متعجب میشوند که دختر ها لوس بارشان اوردند و دیگر قابل تحمل نیستند. که البته استلا در آرزوهای بزرگ،اولش هم قابل تحمل نبود :) و اینکه در هردوی این داستان ها و در بیشتر آثار دیکنز(من فقط آرزوهای بزرگ و دیوید کاپرفیلدش را خواندم و کمی از الیور توییست) داستان توسط شخصیت اصلی روایت میشود و چون بیشتر درمورد کودکان یتیم است که در طول داستان بزرگ میشوند،باید اینرا بگویم که شیوه ی روایتِ روایت کننده هم در طول داستان تغییر میکند و این نشان میدهد شخصیت اصلی سنش بالاتر رفته و طور دیگری حرف میزند و تغییر کرده. و دیکنز به تمامی این مسائل دقت کرده و داستانهایی خلق کرده که هنوز هم در سراسر جهان میلیون ها خواننده دارد. آثار دیکنز،آمیخته به فلاکت،بدبختی،و طنز است!!! طنزِ به کار رفته در آثار دیکنز بشدت جالب است؛با خواندن آثار این نویسنده ی برجسته،این را تجربه کنید😉 در قسمتهایی از کتاب آمده: ((... پرستار و عاقله زن های همسایه می گفتند که چون من در آخرین ساعت های جمعه شب به دنیا آمدم،سرنوشت نحسی در انتظارم است! )) یا در جایی آمده: ((...گفت:گران است،به خاطر مالیاتی که به آن بسته اند.این میشود سه پنی.فقط میماند انعام پیشخدمت.دوات هم مهمان من.)) در حالی که سرخ شده بودم،من من کنان پرسیدم:《چقدر باید شما،چقدر باید من،انعام پیشخدمت چقدر میشود؟》گفت:البته اگر من چند سر عائله نداشتم و آنها آبله نگرفته بودند،محال بود شش پنی بگیرم.اگر از پدر و مادر پیرم و خواهر عزیزم نگهداری نمیکردم،حتی یک غاز هم ازت نمیگرفتم. اگر یک سرپناهِ خوب داشتم و اینجا به من خوب می رسیدند،به جای اینکه این مبلغ جزیی را بگیرم،یک چیزی هم دستی به دیگران میدادم. اما من الان شب ها دارم روی زغال سنگ می خوابم...)) و به گریه افتاد. آنقدر دلم برایش سوخت که حس کردم اگر کمتر از نُه پنی به او بدهم،به او ظلم کرده ام...))* شیوه ی داستانهای دیکنز،همه همینگونه است. سبک خیلی خاصی دارد. امیدوارم مورد پسندتان واقع شده باشد✍🤲

این نسخه خلاصه ی کتابه یا کامله ؟ میشه یکی جواب بده

بسیار عالی

رمان خیلی ساده ای بود. فکر میکنم خلاصه برای اینکه کتاب دیوید کاپرفیلد جزو تجربیات مطالعه ی آدم باشه کافیه.