نظرات کاربران درباره کتاب مجموعه اشعار فروغی بسطامی

من کیم، پروانهٔ شمعی که در کاشانه نیست خانه‌ام را سوخت بی باکی که او در خانه نیست دست همت را کشیدم از سر دنیا و دین هر کسی را در طلب این همت مردانه نیست از پس رنجی که بردم در وفا آخر مرا دامن گنجی به چنگ آمد که در ویرانه نیست ***************** ***************** گفتم از دیوانگی زلفش بگیرم، عشق گفت لایق این حلقهٔ زنجیر هر دیوانه نیست تا فروغی پرتو آن شمع در محفل فتاد هیچ کس از سوز من آگه به جز پروانه نیست

مردان خدا پرده ز پندار بریدند یعنی همه غیر خدا یار ندیدند هر دست که دادند از آن دست گرفتند هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند جمعی به در پیر خرابات خرابند قومی به بر شیخ مناجات مریدند فریاد که در رهگذر آدم خاکیست بسی دانه فشاندند بسی دام تنیدند همت طلب از باطن پیران سحرخیز زیرا یکی را ز دو عالم طلبیدند

مستانه کاش در حرم و دیر بگذری تا قبله گاه مؤمن و ترسا کنم تو را خواهم شبی نقاب ز رویت بر افکنم خورشید کعبه، ماه کلیسا کنم تو را "فروغی بسطامی "💖

عالی بود

واقعا شاهکار ادبیات هستند ، اشعارشون رو اندازه اشعار سعدی دوست میدارم . کی رفته ای ز دل که تمنا کنم تو را / کی بوده ای نهفته که پیدا کنم تو را ؟ بالای خود در آیینه چشم من ببین / تا باخبر ز عالم بالا کنم تو را

من از کمال شوق ندانم که این تویی،، تو از غرور حسن ندانی که این منم...

خیلی اشعار زیبا و روانی دارن

خوبه ....البته بعضی جاهاش%%%%